Test test

Als ik nu zomaar begin te schrijven, wat komt er dan uit mijn toetsenbord?
Toegegeven: zomaar begin ik niet te schrijven. Het begint al met die eerste zin. Die bedenk ik op voorhand. En dan denk ik: wat als ik daar nu eens een tekst achter schrijf? Waarover zou die dan gaan? Waarschijnlijk zou ik schrijven over schrijven. Met typfouten die ik voortdurend moet corrigeren. En zo geschiedt aldus.
Ook die 'en zo geschiedt aldus' zat al in mijn hoofd.

Riceboy Sleeps. Niks voor mij. Gehypete omdat het van die Sigur Rószanger is.

Wallonië is een ander stokpaardje van mij. Ik praat er graag over, ik bedoel dat ik op een nogal politiek correcte manier Wallonië leuk vind. Maar het gaat verder dan dat. Ik geef namen van Waalse steden in op Google. Soms neem ik er zelfs de trein naartoe. Morgen ook weer.

Hopelijk gaat de zon dan een beetje schijnen, want nu is het maar koud. Mijn voeten zijn koud, maar toch wil ik geen kousen dragen. Zo beklemmend soms.

Aanstootgevend/Een stoot gevend

Hallo, leer mij kennen. Vind mij via Google. Typ mijn naam in, vind mijn blog.
Ik lees Haruki Murakami. Ik luister naar muziek. Muziek op mijn computer. Muziek uit een map met als droge titel "Verwisselbare schijf". Zoals een usb-stick een verwisselbare schijf is, jazeker.

Toots Thielemans. Omdat Jef of Julien - of wat is zijn echte naam ook weer? - niet lekker bekt. Zeker niet als je het wil maken in New York. The big apple, zoals we zeggen, of zoals sommigen onder ons dat doen. Zoals Jef en Julien dat wel eens zullen doen wanneer ze interessant proberen te zijn.

Is Toots Thielemans interessant? Is Francesca Van Tielen/ Vantielen/ Vanthielen/ interessant? Hebben Toots en Francesca iets met elkaar te maken. Hun naam lijkt wat op elkaar. Francesca heet eigenlijk ook Jef of Julien.

Wat moet u nog meer weten. Ik heb schoenmaat 43. Altijd makkelijk in de winkel. Altijd voorradig. "Kan u mij deze in maat 43 brengen, alstublieft?"
"Tuurlijk! Of nee, excuseer, die zijn allemaal uitverkocht. Solden weet u."
Onverrichterzake weer naar huis.

Nu moet ik aan Herman Brusselmans denken. En wat wil het toeval: vroeger had ik lang haar en werd ik op basis daarvan wel eens met Brusselmans vergeleken. En ook op basis van mijn iet of wat curieuze woordgebruik, zo nu en dan. En op Xavier Malisse leek ik ook. Die tenniser is dat, die van tijd tot tijd volledig doorslaat, met rackets gooit, de umpire uitscheldt en geruisloos wegzakt op de ATP-ranking.

"Roscoe" van Midlake. Tom Barman noemde dat nummer ooit een van zijn lievelingsliedjes van de laatste zoveel jaar. Toch bijzonder, vind ik, want zó speciaal is het niet. En Barman's uitspraak impliceert ook dat Midlake een interessante band zou zijn, wat ik niet noodzakelijk het geval vind. Is dEUS een interessante band? Initieel wel, vind ik. Het is eigenlijk een soort "kunstenaarscollectief", al zijn ze de laatste jaren wel erg conventioneel geworden, moet gezegd.

Fuck Milow trouwens.

"Leuven - Antwerpen: 5 - 2."

Ali - Milow: 10 - 0.

Ali doet weer mee, jongens en meisjes. Of toch voor vandaag. U moest er maar eens aanstoot aan nemen.