Last.fm top 50 2012

1. Radiohead
Omdat ik dit jaar (vorig jaar - ik ga over 'dit jaar' spreken) 'The Bends' fatsoenlijk heb ontdekt.
Voor de rest ben ik tot de bevinding gekomen dat Radiohead helemaal niet zo'n uitzonderlijke groep is, wat ik lang zonder nadenken heb geloofd. 'OK Computer' is een absoluut meesterwerk, maar al hun overige platen zijn geen meesterwerken zoals bijna standaard wordt beweerd. Hun laatste, 'The King of Limbs' is, hoewel goed, eigenlijk zelfs heel gewoontjes. Heel gewoontjes op een torenhoog niveau, uiteraard.

2. Caetano Veloso
Braziliaanse muzikant. Het zonnetje enzo. Zijn ceedee 'Noitos Do Norte' is vetjes. Portugees is maar een raar taaltje Maar zoals gezegd: vetjes. Zie ook zijn wat bevreemdende hit: 'A Little More Blue'.

3. The Hickey Underworld
Die hadden begin 2012 een nieuwe CD, die prettig was om naar te luisteren. 'Whistling' kon wel tellen als eerste single. Cojones is een woord, klopt? Het betekent 'ballen', geloof ik. Awel, The Hickey Underworld: een oorverdovende trap in uw cojones. Ook live geweldig, en fuck, wat haat ik live muziek normaalgezien.

4. Blaudzun
Damn, die ingetogen nummers op zijn 'Heavy Flowers'. Heavy. Ontdekkinkje. Ook live gezien, gratis. Ik mocht tickets scheuren aan de ingang.

5. Baloji
Voor Starflam heb ik nooit de tijd genomen - ik denk niet dat ik iets gemist heb - maar 'Hotel Impala' van Baloji is voor de helft een hele goeie plaat.

6. Gotye
Eergisteren beluisterde ik 'Making Mirrors' nog eens en dacht ik: lijkt wel de soundtrack bij een Disneyfilm. Een beetje ontgoochelend. Toch heb ik de CD veel gedraaid dit jaar. De cover van zijn wereldhit door Walk Off The Earth was ook heerlijk. Met die mooie blonde engel.

7. The Weeknd
Oeh, smooth. Heerlijk, neukmuziek. 'Wicked Games' is ongewoon verslavend.

8. Tame Impala
Van heel recent. 'Lonerism' is zalig. Eerst had ik dat niet door, gelukkig effe blijven hangen. 'Elephant' is de tune.

9. Big Black
Geen commentaar.

10. Beastie Boys
Vroeg of laat ontdek je ze, zeker? En of ik daarmee bedoel dat je ze dan geweldig vindt: nee. Maar wel goed. Of prettig.

11. Tim Vanhamel
'Welcome To The Blue House'. Waarom blijf ik met het idee zitten dat die Tim toch niet zo'n klasbak is? Dit plaatje bewijst het tegendeel.

12. Spinvis
Wat doet die hier? Zijn laatste plaat was bweurk. Zoals te verwachten. Wat niks aan hem afdoet. Appreciatie voor wat hij vroeger gedaan heeft.

13. Björk
Echt een van de interessantste hedendaagse artiesten. Dit jaar een beetje weggeweest van 'Medulla'. 'Who Is It' is een wereldhit.

14. Brian Eno
'A Green World', strak. Invloed van velen. Ik moet er dieper op ingaan.

15. The National
Het oudere werk beluisterd. Speciaal hoe die groep er letterlijk bij al hun vijf platen een stapje op vooruit is gegaan. En 'High Violet' is een van de vijf beste platen die ik ooit heb gehoord. Hun nieuwe werk kan dus alleen maar ontgoochelen. Er zijn mensen die naar een nieuwe CD smachten, ik ben niet zo. Voor mijn part splitten ze morgen. Wat we hebben is al heel mooi, waarom dan een ontgoochelende zesde maken? De verwachtingen zijn hier ongezond hoog gespannen. Dat heb ik anders nooit.

16. Benny Zen & The Syphilis Madmen
Ik ben een hele baas, dat ik naar Benny Zen luister en hem nog supervet vind ook. 'Run Back To The Safety of Our Town' is rammelmachtig nice.

17. Howie B
Zijn hitje 'Switch' ken ik al sinds 1998, toen het op een Humoverzamelaar stond. Nu de plaat 'Folk.' in de player gestopt en daar enkele tunes aan overgehouden.

18. Destroyer
Klinkt dus echt als de naam van een metalband, maar niets is minder waar. In de eerste helft van dit jaar heb ik veel naar 'Kaputt' geluisterd, ongetwijfeld een van de beste platen van 2011. Standout track: 'Savage Night At The Opera'.

19. Nona Mez
Net iets te flauw, maar wel fucking beter dan fucking Milow. Fuck Milow. Fuck Milow. Fuck Milow.

20. Erykah Badu
Die twee 'Amerykah'-platen zijn zalig.

21. Half Asleep
Gewauwel van een Waalse of een Française. Heeft iets mystieks.

22. Billie Holiday
Iedereen zou toch op z'n minst een CD'tje van haar moeten hebben, maakt niet uit welke nummers erop staan. Uw ontbijt zal er fijner op worden.

23. David Byrne & St. Vincent
St. Vincent is een van mijn artiesten van het moment. Ik moest dit dan ook horen, al was het maar omdat David Byrne ook niet bepaald een sukkelaar is. 'Love This Giant' loste moeiteloos een verwachting in die ik niet had. Classy stuff van talentjes.

24. Peter Broderick
Nog zo eentje waar je de laatste jaren onmogelijk omheen kan. 'How They Are' is heartbtreaking.'

25. dEUS
Een mens luistert nu eenmaal altijd wel veel naar dEUS, blijkbaar. Maar die laatste CD is kak. 'The Soft Fall' kan de boel niet rechthouden, maar is - misschien op The Weeknd na - de fijnste neukmuziek die ik dit jaar gehoord heb.

26. Mark Lanegan
Die mens had ook een nieuwe CD te verantwoorden en dat lukte aardig. Stoere bink.

27. Some Say Yes Some Do Less
Omdat rockjournalist Matthieu Van Steenkiste soms zo'n invloed op mij heeft. Belgisch. Achter de hand te houden.

28. Cold Specks
Ik wilde héél graag en het lukte gedeeltelijk. Ik heb het helemaal voor melancholische zwartjes. Met Cold Specks kwam ik op dat punt aan mijn trekken.

29. Stupid Bright Confetti
'Omsk' is een van de hits van het jaar. Verder geen commentaar.

30. Portishead
'Dummy' en 'Portishead' gekocht. Verkocht.

31. Antony and the Johnsons
Vanwege zijn mooie titelloze debuut.

32. Rudy Rouvé Sextet
Of septet, of nog een andere tet, whatever. '2002-2003' heb ik met Discogs laten komen. Fijn.

33. Queens of the Stone Age
Sluipen er ook altijd in, op een of andere manier. Naar die hun nieuw werk kijk ik wél uit. 'Era Vulgaris' is een onderschatte plaat. Ik was er heel eventjes helemaal weg van.

34. Intergalactic Lovers
Terecht. Ik had het niet verwacht maar hun debuut is goed. Ook pas heel laat 'Delay' bewust ontdekt. Maar 'Howl' vind ik nog beter.

35. Coeur de Pirate
Een Canadees meisje met volgetatooeerde armen. En dan muziek die daar schijnbaar haaks op staat. Je moet het zien om het te geloven. Ik luister heel graag naar Franstalige zangeresjes. Haar liedje 'Saint Laurent' deed 't 'm.

36. Windsor For The Derby
Amerikaanse indie, of wat had u gedacht. 'Giving Up The Ghost' is goed genoeg om er op jaarbasis geregeld naar te luisteren.

37. Bonnie 'Prince' Billy
Dit jaar staat hij erin vanwege 'Greatest Palace Music'. Denk ik. Blijft immer de moeite.

38. De Mens
'Sex Verandert Alles', finaal. Gekocht via 2dehands.be. Zoalig plotje.

39. Grandaddy
'Under The Western Freeway' ontdekt. Zijn ze nu weer samen of niet? Voor mij hoeft het niet zo.

40. Foo Fighters
Je kan ze niet wegdenken. 't Is dat die gasten zo veel goeie singles hebben. Wat ze de laatste jaren uitspoken is echter niet om aan te horen.

41. The Yardbirds
De groepsnaam dekt het plaatje.

42. COEM
Hadden een nieuwe CD, meteen de eerste die me tegenvalt.

43. Eefje de Visser
Ja! Omdat een mens naar Nederlandse kleinkunst moet dureven te luisteren. Ik hoor graag in het Nederlands zingen. Dan begrijp ik tenminste waarover het gaat. Tegelijk is dat soms ook een minpunt. Go Eefje!

44. UNKLE
Komt ook altijd terug. Dit jaar veel naar 'Psyence Fiction' geluisterd.

45. The Beach Boys
Die Wilsons waren zo'n enorme klasbakken. Welk groepje schudt ze vandaag nog op die manier uit de mouwen? The Shins? I don't think so.

46. Pomrad
Ja!! Hij staat er nog net in. Vetjes. Ik bedoel: 'Vlotjes'. EP van het jaar. Zo hard in de gaten te houden.

47. David Lynch
Tja, als die man muziek uitbrengt moet je daar naar luisteren, maar gisteren zag ik nog eens een aflevering van 'Twin peaks' en vergeleken daarmee was zijn CD'tje gewoon waardeloos.

48. Balam Acab
Was dat nog 2012? Vreemd. Een hype uit 2011, maar ik heb het niet zo begrepen.

49. Jessie Ware
Anders dan ik had verwacht. Minder goed ook. Leuk meisje wel, denk ik. En classy, dat ook hoor.

50. Hong Kong Dong
Een verdomd mooie nummer 50! Hun debuut is gek en cool. Wat is het toch fijn dat zo'n groepje bestaat. Wat brengt België toch goeie muziek voort!

Ik, een mooie jongen

Ze had een vreemd moment uitgekozen, daar, bij 2°C gezeten op het terras van de Panos, om te verklaren dat ze me een mooie jongen vond. Verscholen in onze jas aten we een lange rozijnenkoek en dronken we capuccino, onderwijl duchtig koolstofdioxide de lucht in blazend, omdat het nu eenmaal bijna vroor, maar zij het een goed idee had gevonden om toch maar buiten te gaan zitten en ik die niet genoeg had geprotesteerd.

Ik was opgelucht dat ik er zeker van kon zijn dat ze enkel zei wat ze dacht en dat ze niks van me wilde. Ik, een mooie jongen - het was een complimentje dat om mijn tegenspraak smeekte, maar ik liet het over me heen rollen en lachte alleen maar eens. Ik was wel gevleid - uiteraard. Even leek het er op dat ik nog iets meer van haar wilde, maar ik besefte op tijd dat ik net iets moois gekregen had. Dat dat al ruim volstond.

Ze vond mijn haar mooi, maar dat had ze me al eens eerder gezegd, meende ze zich te herinneren. Dat had ze juist. Maar nu vond ze me maar meteen helemaal mooi. Zij en ik kennen weinig barrières moet gezegd, al was het na al die vele jaren zonder contact pas de derde keer dat we elkaar terugzagen. Ze vertelde dat ze al zes maanden geen seks meer had gehad, dat ze er ook geen behoefte aan had, dat ze zichzelf te dik vond, haar haar weer stijl wilde, een persoonlijk gedichtje had geschreven dat ze aan mij wilde voordragen.

Ontwapenend was het. Verslavend...

Dat gedichtje was autobiografisch en niet verkeerd. Een keer of vier begon ze een melodie te zingen - "een liedje van Birdy" - waarbij ik snel en luid mijn keel schraapte als om voorbijgangers op haar gezang te attenderen. Dan stopte ze natuurlijk onmiddellijk, maar was gegeneerd noch geïrriteerd. Ze is een klassiek geschoolde zangeres, ze kan motherfucking goed zingen. Ik wil dat ze me zangles geeft, zodat ik toonvast kan meezingen met 'The Road To Mandalay' van Robbie Williams.

We gingen een plantje kopen voor haar nicht - snel snel omdat ze haar bus moest halen. Terwijl ze een plantje uitkoos, kocht ik een kaartje met daarop het woord 'zomaar'. 1,25 euro is een fortuin voor een kwinkslag, maar ik had zin in een geintje. Ze kon er om lachen, maar ik weet zeker dat ze dat kaartje al lang niet meer heeft.

En ik herinner me nog veel specifiekere details van die dag. Maar wat ik er het laatst van zal vergeten - misschien zal ik het nooit vergeten - is wel dat ze me een mooie jongen noemde. Dat was mij nu eenmaal nog nooit eerder met zo veel woorden door een meisje verteld. Behalve dan door eentje, maar dat was tijdens de seks.