Vrijdag heb ik op een sexdatingsite het volgende bericht geplaatst:
"Ik ben een lieve meid van 29, maar al ben ik best mooi, soms zit ik eenzaam thuis en mis ik een warme knuffelbeer die om me geeft en me lekker verwent. Ben jij tussen de 25 en de 40 en wil je mijn stoere knuffelbeer zijn? Ik val op originele mannen, dus wees ook creatief in je reactie. En stuur me geen foto's van je p**mel, want daar knap ik op af! :) xxx"
Intussen hebben zich al 235 geïnteresseerden gemeld. De eerste 60 of 70 reacties heb ik met heel veel plezier gelezen. Hieronder een bloemlezing.
Ene Knuffelding was er als eerste bij en hij weet mij meteen te intrigeren.
“Begin verleden jaar heb ik een KNUFFELAVOND-EVENT ontdekt en dat vervult al een groot deel verlangen en voelen naar van tederheid.” [sic]
Een knuffelavond-event!? Wat? Hoe? Vertel me meer! Neem me daar mee naartoe!
Deze man, die ook zijn achternaam prijsgeeft en mij uitnodigt hem toe te voegen op Facebook, geeft voorts mee dat zijn specialiteit de ‘ijsberenknuffel’ is en dat het hem romantisch lijkt om mij mee te nemen naar de sauna of, beter nog, de BLOEMENMARKT!
David is een lachebekje: “ik werk in een cleanroom (volledig ingepakt dus) en daarom dat ik me thuis altijd luchtig kleed... Hahahaha.”
Flauw, David. En wat is een cleanroom? Met zo’n onnozele job maak je geen indruk op deze lieftallige dame! Ik heb toch keus zat!
Tim heeft ook zin om mij te knuffelen, maar schrijft dat zijn vrienden hem in de eerste plaats waarderen omwille van zijn komische gedrag. "Soms kan ik al eens enorm raar uit de hoek komen”, schrijft de komiek verder. Voor mij het sein om te roepen:
NEXT!
Gert (+ achternaam) zegt nauwelijks iets over zichzelf maar wil dat ik hem bel zodat we al “een BABBELTJE kunnen doen.” Zo werkt het niet, Gert!
Vincent wil mij meenemen naar de privésauna (“naakt of niet naakt”), maar misschien gaat hij voor mij iets te snel?
Inderdaad, Vinny! Eerst uitgebreid knuffelen, daarna misschien een SAUNAATJE.
Ene Azazat heeft hele enge plannen met mij...
“Ik vil jouw)))”, schrijft hij zonder verdere uitleg.
Villen is het afstropen van de huid van een dier...
De man stuurt zijn DREIGEMENT vanaf een e-mailadres op mail.ru. Hij heeft het vast zo niet bedoeld.
Chris zit in de verkoop, maar als het er op aan komt om zichzelf te verkopen, vertelt hij meteen veel te veel. Hij heeft co-ouderschap over zijn twee kinderen (afknapper!), hij heeft een hond (een “Engelse cocker”) en zijn p**mel is 19cm lang.
BWEURK.
Een andere Chris denkt dat zijn West-Vlaamse accent mij zal charmeren. Echt iets voor West-Vlamingen om naar hun roots te verwijzen.
Next!
Z. wil exotisch eten met mij. “Ethiopisch? MALAGASSISCH? Indisch?”
Allemaal goed en wel, maar ik wil in de eerste plaatse lékker eten, Z.. En knuffelen natuurlijk!
De naar eigen zeggen GOED GESCHOOLDE Bert zal mij als een prinsesje behandelen.
“Waarschijnlijk krijg je nu 1000 voorstellen maar wie weet kies je voor mij.”
Blij dat je beseft dat je geen schijn van kans maakt, Bert!
Erwin reageert gelijkaardig: “Je gaat hier vast honderden reacties krijgen, het is dus bijna LOTERIJ, hopelijk valt mijn berichtje op.”
Nauwelijks, Erwin!
Thomas schrijft: “Wat ik te bieden heb is iemand die discreet, lief, en vrouwvriendelijk is en die graag masseert en HEEL GRAAG BEFT!”
Los van het feit dat ik niet hoef te weten dat je mij wil beffen, vraag ik me af waarom die vrouwvriendelijke beffer niet zélf reageert en jij het in zijn plaats doet, Thomas! (Lees je bericht maar eens opnieuw, dan zal je begrijpen wat ik bedoel.)
Savas is een Turk die het Nederlands niet erg machtig is maar er wel in slaagt om ‘ANAAL aan te bieden’.
Doodsbang maken ze mij, die Turken.
Geert is een gevoelige man. “Je advertentie grijpt me enorm aan.”
Zo erg ben ik er ook weer niet aan toe, Geert!
Een andere Geert - je kan het Sportpaleis vullen met Geerten - kent mijn ‘probleem’ en wil mij ‘steunen’.
Next! (Wat zijn dat voor FLAUWERIKEN, die Geerten?)
Fed is eerlijk. “Ben een jongen van 24 met bijna geen of laten we zeggen geen ervaring op seksueel vlak, is dit ook goed voor u?”
Neen, Fed!
Ook Peter is openhartig en zelfs een beetje ONTROEREND.
“Ik ben licht autistisch, en omgaan met mensen is voor mij altijd een behoorlijk complex gegeven (nuja, ik vermoed dat dat voor niemand voor de hand liggend is, maar toch). En een sexuele / emotionele / romantische relatie natuurlijk nog ietsje meer.Maar knuffelen, dat kan ik wel! En ik vind het zelf ook heel leuk :)Jou verwennen, da's wellicht iets moeilijker, daar heb ik ook niet echt veel ervaring mee. Maar mits wat geduld en openheid zal dat wellicht ook wel goed komen...”
Jammer dat zo’n jongen zijn toevlucht neemt tot sexdating. Hopelijk heeft hij geen te HOGE VERWACHTINGEN...
Geert (de zoveelste) zou graag iemand leren kennen “om op een leuke en stijlvolle manier af te spreken”.
Stijlvol afspreken? Specifieer u, Geert, specifieer u.
Teddy “werdt” meteen blij van mijn bericht...
Daa-aag, Teddy!
Ara heeft weinig woorden nodig: “Hey alles goed ?? ik ben ara 29 zou ik u beter mogen leren kennen ???”
Wel de volgorde der dingen respecteren, Ara! Eerst moet jij je voorstellen!
Jonas is 25 en heeft naar eigen zeggen veel meegemaakt. Nauwelijks verdere info.
Jij blijft bij mij uit de buurt, Jonas!
David vindt mij ‘een TOFFE GRIET'.
Next!
Even later mailt hij opnieuw om te zeggen dat hij mij al begint te missen.
Huh!?
Stef is van “regio AARSCHOTt”.
Next!
Gunter is 22x6 - ja, zo stellen sommige mannen zich voor.
Daa-aaag, Gunter!
Ene Good4You vindt mijn bericht “suuuuuper schattig!!!” en wil “uuuuren kunnen ONNOZEL doen en lachen. Haha.”
Ik wil niet onnozel doen en lachen! Ik wil knuffelen!!
Buddy in de wolken heeft al een heel scenario klaar. We gaan o.a. eten in het restaurant van het ATOMIUM.
Nu is dat iets dat ik weleens zou willen doen, maar of ik deze uitsloverige Buddy daar dan bij wil...
Als hij over zijn 50 Shades of Grey-fantasieën begint, haak ik helemaal af.
Mustafa werkt in de haven en hij weet van aanpakken. Het een heeft blijkbaar met het ander te maken. Zijn hobby is hengelen en hij wil zich zeker verplaatsen om mij te likken.
Om mij te LIKKEN, dat leest u goed.
Weeral een andere Geert denkt dat hij voldoet aan de door mij gestelde EISEN.
Wat heb ik geëist, Geert? Ik ben geen werkgever, dit is geen vacature.
Marimbus, een pianist en singer-songwriter die ook acteert, stuurt me (vreemd genoeg) zes foto’s van zijn AFGETRAINDE LIJF en schrijft vreselijke dingen als: “Ik wou op zich niet sturen, maar mijn flamingo had me verplicht het toch te doen.” Huh!?
“Op zich ben ik grappig, maar m'n magische kabouter zegt van nie, ja, pff wa weet die daar nu van :p.”
Ja, pff. Next!
TIMGEIL mag schrijven wat hij wil. Met zo’n naam slaat hij bij voorbaat zijn eigen ruiten in.
Jake is kort geschoren, groot geschapen en kan makkelijk meerdere keren klaarkomen.
Dat weten we dan ook weer.
Dave kent de dt-regel niet en gebruikt geen leestekens. “Ik ben 39 is dat te oud”, schrijft de man die naar eigen zeggen uitstekend met MASSAGEOLIE overweg kan.
Je bent blijkbaar te oud om je nog te herinneren hoe je een goeie zin schrijft, Dave! En daar knapt deze klassedame op af.
Ivan studéért nog - eikes. Marketing nog wel - weeral eikes. “Maar vanaf volgend jaar ACCOUNTANCY” - wééral eikes.
Eikes.
Ook voor Sven is het examenperiode. Hij wil mij komen knuffelen tijdens het blokken door. En dan maar over zijn studies praten zeker? Ik dacht het niet, Sven!
Ikke - wat een vreselijke naam - is geen allesneuker en wil geen ZIEKTES.
Waarvan akte.
“Heb zwart haar (VETKUIF) rock en roll type heb tattoos en tongpiercing”, schrijft Nick.
Op de foto waarvan zijn mail logischerwijze vergezeld gaat, ziet hij er, gezeten aan een cafétoog, in de eerste plaats vreselijk deprimerend uit.
Dimitri schrijft: “Ik heb maar weinig contact met vrouwen en dat maakt mij echt eenzaam en seksueel gefrustreert [sic], daarom dat ik constant berichtjes op sites als deze stuur maar ik heb geen enkel reactie gekregen hopelijk ben jij de eerste die dat wel doet.”
Constant berichtjes op dit soort sites? Deze jongen is een TIKKENDE TIJDBOM, vrees ik.
Kim nodigt me meteen uit bij hem thuis waar we “aarbeitjes” kunnen eten nadat we een “douchke met BUBBELS” hebben genomen.
Ik mag hem bellen op 0494/******, maar dat ga ik niet doen.
Ene David nodigt mij niet thuis uit, maar wil mij, zijn “prinsesje”, meenemen naar KNUFFELLAND, naar de “gemeente van genot”.
Die vind ik goed. Ik sta op het punt om te zwichten...
Ali doet al anderhalf jaar intensief aan fitness. Zijn spieren zullen mij van mijn eenzaamheid genezen.
Dinesh komt uit India en spreekt “little dutch”.
“Ik doen alles,wat je vind graag.ik ben zo HORNY.I can be your teddy beer,use me as u like.” [sic]
Maarten is HETERO - het zou er nog aan mankeren! - en afstuderend chemisch ingenieur.
Hij beschrijft hoe hij mij zal beffen en hoe ik hem daarna zal PIJPEN.
Een afstuderend chemisch ingenieur en in een eerste mail al zo’n vuile praatjes?
Die heeft tijd teveel tussen zijn lessen precies!
“Hallo lief schattig vurig vrouwtje”, steekt ene Joan - is dat geen vrouwennaam? - van wal.
Heb ik gezegd dat ik schattig ben? Heb ik gezegd dat ik vurig ben?
“Als je mij goed kent is de INNERLIJKE IK nog veel mooier”, lult deze Joan nog ergens halverwege zijn bol van clichés staand gezwets.
Next!
Peter, “een jongeman van 38”, - een jongeman van 38? - is “door moeder natuur voorzien van plezant SPEELGOED” en heeft een hogere opleiding genoten.
Da’s handig! Zo kunnen we tijdens het spelen ook nog een boeiend gesprek voeren!
Glenn is een jongen met een “gezonde portie verstand, goed werk en een AUTO”.
Laat ik nu net geknuffeld willen worden door iemand met goed werk en een auto!
Mark geniet van een etentje, “zeker als het homecooked is”.
Hij vervolgt: “'k Heb elke dag m'n taske koffie, goei boter op m'n beschuit met een koppel zelfgelegde eitjes om af te sluiten met vitaminekes met fruit. 'k Heb ook een hofken vol met bloemekes en af en toe een vogelken dat fluit ik had een vijver met viskes en een fonteineken dat spuit maar zolang da'k hier alleen zit haalt dat allemaal niet veel uit. Belachelijk hé, maar dacht een stukje URBANUS in een mail is altijd origineel niet?”
Ja, inderdaad, plezant!
“Ik stuur je alvast een foto, maar ik plak niet zo goed op papier, ik doe het live veel beter ik kan soms nogal onhandig overkomen wat meestal voor de ijsbreker en de nodige LACHSALVO'S zorgt.”
Toffe reactie, Mark, maar jij bent geen knuffelbeer, jij bent meer een DUTSKE.
Michael’s reactie ten slotte moet ik ook BEWONDEREN. Het feit dat ik uit Leuven kom, inspireert hem tot het volgende.
“Hallo lieve meid uit het drukke Leuven,
ik vraag me af wat doe jij hier
vanuit de ramen, vanuit de deuren
bekijkt men jou, dit opgejaagd dier
jij bent op zoek naar LIEFDE
jij bent op zoek als verliezer
jij hunkert opnieuw naar de warmte
jouw hart staat op het punt te bevriezen...”
“Zal je wellicht bekend in de oren klinken”, schrijft hij, en dat is toevallig ook zo, maar dit is toch niet echt de manier waarop je een dame benadert!
Niettemin: een ORIGINELE POGING!
Bedankt voor jullie LEUKE REACTIES, lieve mannen!!
Ik ga nu heel goed nadenken en dan mijn keuze maken!!
xxx
dinsdag 26 mei 2015
woensdag 20 mei 2015
Naar de supermarkt!
Als ik in de supermarkt ben, praat ik veel met andere mensen die daar zijn. Ik bemoei me een beetje met hun zaken, want dat vind ik lollig. En lol trappen is ook toevallig een van mijn specialiteiten.
“Zeg mevrouw”, zeg ik dan, “als ik van u was zou ik geen Colgate kopen. Dat is goed om uw tanden kapot te maken. Sensodyne, heeft mijn tandarts gezegd. Sensodyne is goed voor de tanden. Al de rest is boecht. Dat zijn haar woorden. En zij kan het weten, want ze heeft er voor gestudeerd.”
De mevrouw legt de Colgate terug en neemt de Sensodyne, die wel iets duurder is. Ik schat haar 75 en vraag me af of ze eigenlijk nog wel tanden heeft. En een tong. Want ze zegt niks.
Ze loopt door naar de shampoo. Ik loop mee.
“Ik heb slechte ervaringen met Head & Shoulders”, zeg ik, opnieuw totaal ongevraagd. “Mijn hoofdhuid gaat daar van branden.” Ze kiest een andere shampoo. Ik denk eigenlijk dat ze sowieso niet van plan was om Head & Shoulders te kopen, maar ik zou er geen geld op verwedden want ze lijkt nog steeds geen zin te hebben om in te gaan op mijn praatjes. Is Head & Shoulders sowieso niet meer een shampoo voor jonge mensen, vraag ik me af. Hoe wordt die shampoo ook weer in de markt gezet? Is Head & Shoulders een beetje een hippe ‘brand’?
(Zelf gebruik ik sinds kort een rode bio natural shampoo, anti-roos met tijm. Het is zo’n shampoo die je natuurlijk niet in Delhaize of Carrefour vindt maar wel in een meer alternatieve winkel. Ik ben tevreden over die shampoo, het is er zo een die je twee à drie minuten moet laten ‘intrekken’ vooraleer je je haar mag afspoelen.
Telkens wanneer ik de shampoo laat intrekken zing ik ‘Wannabe’ van de Spice Girls, dat liedje duurt immers precies drie minuten. Als ik minder geduld heb zing ik ‘Yesterday’ van The Beatles, dat op de kop af twee minuten duurt.
Ik had tegen een vriendin mijn beklag gedaan over Head & Shoulders en haar gevraagd om eens een goede shampoo voor mij te kopen. Ze heeft zich werkelijk uitstekend van die taak gekweten.)
"Teveel opwarmmaaltijden zou ik toch niet eten”, zeg ik tegen een jongen die staat te treuzelen aan de Dokter Oetker-rayon en er uit ziet alsof hij aan de KUL studeert.
“Ik weet dat ze niet zo gezond zijn, meneer”, stamelt de bebrilde jongen betrapt, “maar ik kook niet graag en ik vind die pizza’s ook gewoon lekker.”
“De Hawaii is lekker”, beaam ik. “De Funghi niet. Maar dat ligt aan mij, ik hou niet van champignons.”
“’t Zijn binnenkort examens”, zegt hij - dus inderdaad een student! - “en tijdens de blok heb ik al helemaal geen tijd om te koken.”
“Ik versta u”, zeg ik. “Ik versta u heel goed. Veel succes nog met uw proefwerken.”
Ik laat de jongeman ter plaatse en rep me met mijn, op een rolletje fruit-Mentos na, lege winkelmandje naar de kassa. Ik was niet naar de winkel gekomen om boodschappen te doen. Aan de kassa staat een jongentje van, ik schat, een jaar of negen met zijn moeder aan te schuiven. Het jongentje kijkt met grote ogen naar het gloednieuwe EK 2016-stickerboek van de Rode Duivels. Toen ik die leeftijd had wilde ik ook een stickerboek van de Rode Duivels - Lorenzo Staelens! Philippe Albert! Emile Mpenza! - dus ik herken zijn verlangen. Zijn moeder heeft het ook gezien, maar het is duidelijk dat de twee de winkel zonder stickerboek zullen verlaten. (Moeders kunnen soms zo meedogenloos zijn. Empathie nihil, dat merk je meteen.)
“Ik zal het voor u kopen”, hoor ik mezelf tegen het jongentje fluisteren, “maar laat het niet zien aan uw mama hoor!” Ik ga naar een andere kassa, reken snel het boek en het rolletje Mentos af en wacht hem op aan de uitgang. Als zijn moeder voorbij is, stop ik snel het boek in zijn handen en zeg ik dat hij het onder zijn jas moet verstoppen en dat hij het thuis ook goed voor zijn mama moet verbergen.
“Veel plezier ermee”, zeg ik geluidloos en ik knipoog. Hij glundert en knipoogt terug.
Tot zover een zoveelste leuk bezoek aan de supermarkt!
“Zeg mevrouw”, zeg ik dan, “als ik van u was zou ik geen Colgate kopen. Dat is goed om uw tanden kapot te maken. Sensodyne, heeft mijn tandarts gezegd. Sensodyne is goed voor de tanden. Al de rest is boecht. Dat zijn haar woorden. En zij kan het weten, want ze heeft er voor gestudeerd.”
De mevrouw legt de Colgate terug en neemt de Sensodyne, die wel iets duurder is. Ik schat haar 75 en vraag me af of ze eigenlijk nog wel tanden heeft. En een tong. Want ze zegt niks.
Ze loopt door naar de shampoo. Ik loop mee.
“Ik heb slechte ervaringen met Head & Shoulders”, zeg ik, opnieuw totaal ongevraagd. “Mijn hoofdhuid gaat daar van branden.” Ze kiest een andere shampoo. Ik denk eigenlijk dat ze sowieso niet van plan was om Head & Shoulders te kopen, maar ik zou er geen geld op verwedden want ze lijkt nog steeds geen zin te hebben om in te gaan op mijn praatjes. Is Head & Shoulders sowieso niet meer een shampoo voor jonge mensen, vraag ik me af. Hoe wordt die shampoo ook weer in de markt gezet? Is Head & Shoulders een beetje een hippe ‘brand’?
(Zelf gebruik ik sinds kort een rode bio natural shampoo, anti-roos met tijm. Het is zo’n shampoo die je natuurlijk niet in Delhaize of Carrefour vindt maar wel in een meer alternatieve winkel. Ik ben tevreden over die shampoo, het is er zo een die je twee à drie minuten moet laten ‘intrekken’ vooraleer je je haar mag afspoelen.
Telkens wanneer ik de shampoo laat intrekken zing ik ‘Wannabe’ van de Spice Girls, dat liedje duurt immers precies drie minuten. Als ik minder geduld heb zing ik ‘Yesterday’ van The Beatles, dat op de kop af twee minuten duurt.
Ik had tegen een vriendin mijn beklag gedaan over Head & Shoulders en haar gevraagd om eens een goede shampoo voor mij te kopen. Ze heeft zich werkelijk uitstekend van die taak gekweten.)
"Teveel opwarmmaaltijden zou ik toch niet eten”, zeg ik tegen een jongen die staat te treuzelen aan de Dokter Oetker-rayon en er uit ziet alsof hij aan de KUL studeert.
“Ik weet dat ze niet zo gezond zijn, meneer”, stamelt de bebrilde jongen betrapt, “maar ik kook niet graag en ik vind die pizza’s ook gewoon lekker.”
“De Hawaii is lekker”, beaam ik. “De Funghi niet. Maar dat ligt aan mij, ik hou niet van champignons.”
“’t Zijn binnenkort examens”, zegt hij - dus inderdaad een student! - “en tijdens de blok heb ik al helemaal geen tijd om te koken.”
“Ik versta u”, zeg ik. “Ik versta u heel goed. Veel succes nog met uw proefwerken.”
Ik laat de jongeman ter plaatse en rep me met mijn, op een rolletje fruit-Mentos na, lege winkelmandje naar de kassa. Ik was niet naar de winkel gekomen om boodschappen te doen. Aan de kassa staat een jongentje van, ik schat, een jaar of negen met zijn moeder aan te schuiven. Het jongentje kijkt met grote ogen naar het gloednieuwe EK 2016-stickerboek van de Rode Duivels. Toen ik die leeftijd had wilde ik ook een stickerboek van de Rode Duivels - Lorenzo Staelens! Philippe Albert! Emile Mpenza! - dus ik herken zijn verlangen. Zijn moeder heeft het ook gezien, maar het is duidelijk dat de twee de winkel zonder stickerboek zullen verlaten. (Moeders kunnen soms zo meedogenloos zijn. Empathie nihil, dat merk je meteen.)
“Ik zal het voor u kopen”, hoor ik mezelf tegen het jongentje fluisteren, “maar laat het niet zien aan uw mama hoor!” Ik ga naar een andere kassa, reken snel het boek en het rolletje Mentos af en wacht hem op aan de uitgang. Als zijn moeder voorbij is, stop ik snel het boek in zijn handen en zeg ik dat hij het onder zijn jas moet verstoppen en dat hij het thuis ook goed voor zijn mama moet verbergen.
“Veel plezier ermee”, zeg ik geluidloos en ik knipoog. Hij glundert en knipoogt terug.
Tot zover een zoveelste leuk bezoek aan de supermarkt!
Abonneren op:
Posts (Atom)