Iemand stuurde mij een vriendschapsverzoek. Ik aanvaardde dat na rijp beraad en stuurde mijn nieuwe vriend het volgende bericht.
Dag (..)
Ik 'ken' u via (..) en ik heb ook weleens uw blog bezocht.
Op die basis heb ik sympathie voor u.
Op die basis heb ik sympathie voor u.
Mijn Facebookgebruik is, denk ik, anders dan dat van 'de meeste mensen'. Ik heb 49 nauwkeurig geselecteerde FB-vrienden (ooit had ik er 220), 49 mensen van wie ik het verdraag om dagelijks met hun bestaan te worden geconfronteerd. (Als ik één ding niet begrijp aan nogal wat Facebookgebruikers is het dat ze hun verleden met mensen met wie ze nu geen enkel contact meer hebben niet afsluiten - ik word er zelf alleszins niet gelukkig van om te zien dat een meisje met wie ik ooit één jaar in de klas gezeten heb nu bevalt van haar eerste kind, om maar iets te zeggen; ik heb daar geen boodschap aan en wil die persoon hoogstens nog eens terugzien op een klasreünie, maar niet dagelijks op Facebook.)
U begrijpt zeker wat ik bedoel. Facebook maakt het moeilijk(er) om hoofdstukken af te sluiten, ik vind dat zeer vervelend. Ik heb dan ook veel 'vrienden' ontvriend en negeer de meeste vriendschapsverzoeken die ik krijg (dat zijn er gelukkig niet veel).
U begrijpt zeker wat ik bedoel. Facebook maakt het moeilijk(er) om hoofdstukken af te sluiten, ik vind dat zeer vervelend. Ik heb dan ook veel 'vrienden' ontvriend en negeer de meeste vriendschapsverzoeken die ik krijg (dat zijn er gelukkig niet veel).
Ik probeer ook in te schatten wat de persoon die mij een vriendschapsverzoek stuurt mij te bieden heeft. Post hij/zij iets leuks, iets dat mij interesseert? Is het iemand met wie ik mijn eigen berichten wil delen? Met mensen die ik niet persoonlijk ken ligt dat laatste natuurlijk nog iets moeilijker.
Ik vertel u dit allemaal omdat ik u heb 'goedgekeurd'. Bovendien vind ik het wel zo prettig om een nieuwe FB-vriend wat persoonlijker te leren kennen (indien ik de persoon in kwestie nog niet ken uit het 'echte leven'). Ik 'volgde' u trouwens al, zonder uw vriend te zijn, dus ik kreeg wel eens een post van u in mijn overzicht (maakt dat van mij een gluurder?).
Zelf post ik allerlei dingen op Facebook, bijna elke dag wel iets, en u zal zien dat er veel onzin tussen zit, zaken waar u waarschijnlijk niets aan hebt en waar u snel voorbij zal scrollen. Indien ik u daardoor op de zenuwen ga werken, mag u mij defrienden, ik zal niet beledigd zijn, integendeel, ik zal u begrijpen.
En dan heet ik u bij deze welkom. (Misschien moet ik in de toekomst met lidkaarten gaan werken. Iets om over na te denken.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten