Witsel

Axel Witsel maakt een transfer van Zenit Sint-Petersburg naar een club in China. Er was sprake van dat hij ook bij Juventus zou kunnen tekenen.

Bij Zenit verdiende Witsel al niet slecht (zo'n 250.000 euro per maand las ik ergens), in China gaat hij 1.500.000 euro per maand verdienen - zes keer meer.
Bij Juventus had hij zich wellicht ook financieel kunnen verbeteren, maar misschien zou hij daar maar 1,5 keer meer, maximum twee keer meer, verdienen dan bij Zenit.
In China dus zes keer meer.

Witsel wordt de op zeven na best betaalde voetballer ter wereld. Hij zal net iets minder verdienen dan Lionel Messi en Cristiano Ronaldo. Niet dat Axel Witsel de op zeven na beste voetballer ter wereld is nochtans. Bijlange niet. Hij is in het voetbal een subtopper zoals er in Europa honderden subtoppers zijn. Bij Juventus zou hij wellicht veel op de bank zitten.

Sommigen vinden zijn keuze voor China schandalig, anderen roepen dat 'je' in zijn plaats hetzelfde zou doen. Witsel zou kiezen voor het geld en zou daarvoor zelfs zijn carrière als Rode Duivel op het spel zetten. Een grote prijs zal hij ook niet pakken in China; het land heeft geen enkele voetbaltraditie en het niveau van de competitie is om te lachen. Te vergelijken met de Belgische tweede klasse.

Om deze feiten te concretiseren interesseert het me om het 'geval Witsel' te transponeren naar een andere beroepsgroep. De journalistiek.

Witsel droomde er als jongetje wellicht van om wereldkampioen te worden of om de Champions League te winnen. Dat hem dat sowieso niet meer zou lukken zal hij inmiddels al wel hebben beseft. Voor de absolute top is hij niet goed genoeg. Dus kiest hij voor het geld.

Vertaald naar de journalistiek zou je kunnen spreken van een jongetje dat ervan droomt om onderzoeksjournalist te worden en grote, maatschappelijk relevante verhalen naar buiten te brengen.
Dit jongetje studeert journalistiek en zijn eerste job krijgt hij als medewerker bij het regiokatern van pakweg Het Nieuwsblad (de analogie met Witsel: zijn eerste club Standard).
De jonge journalist schrijft goede stukken en krijgt een job aangeboden op de nationale redactie van De Standaard (analogie: Zenit). Daar kan hij aan degelijke journalistiek doen, maar hij heeft er niet de tijd of de ruimte om zich echt in een dossier vast te bijten. Hij wil meer.
Vervolgens dient de mogelijkheid zich aan om voor De Correspondent (analogie: Juventus) te gaan werken. Deze ambitieuze nieuwswebsite brengt verhalen die er echt toe doen, die de waan van de dag overstijgen. Onze journalist zal hier niet meer verdienen dan bij De Standaard, maar vanuit journalistiek oogpunt is het een hele interessante optie.
De journalist aarzelt echter en plots is daar de 'nieuwswebsite' Newsmonkey (analogie: China) die hem een enorm salaris aanbiedt voor zijn diensten. De journalist zal bij Newsmonkey artikels schrijven genre '14 redenen waarom Lesley-Ann Poppe's linkertiet groter is dan haar rechter' en van diepgravende journalistiek zal dus totaal geen sprake meer zijn.

Kiest deze journalist, die nog ver van zijn pensioen is, voor de interessante, stimulerende omgeving van De Correspondent - een trein die niet elke dag voorbij rijdt - of kiest hij voor de centen van het idiote Newsmonkey?

Dat is de case Witsel, volgens mij. Ik stel me voor dat ik in zijn plaats níét naar China zou gaan, zoals ik nooit voor Newsmonkey zou kunnen werken. Omdat het zo beschamend is