Verjaardag in het klad

Waarom hou ik niet van "Peter live"? Ik hou niet van Van de Veire zelf, zij het wel van zijn spitsvondigheid, eigenlijk. Die man is heel snel met woorden en als speelvogel is hij ook niet slecht, twee eigenschappen die ik apprecieer in een mens, tout court.

Het is zijn inhoudelijke oppervlakkigheid die me tegenstaat. Die dertien in een dozijn-vragen tijdens zijn 'interviews' met 'artiesten'. Vormelijk ook: het feit dat hij die domme look denkt nodig te hebben, die puberale bles voor een man van om en bij de veertig. Dat dwaze kostuum, gepikt uit een Duitse variëtéshow. Dat springen in die jacuzzi aan het eind van zijn egotrip. Waarom, Peter? Of doet dat waarom er niet toe?

"Peter live" is gemaakt voor de vrijdagavond, een avond waarop iedereen onderuitgezakt wil bekomen van alles wat wás, de voorbije week. Verstand in de koelkast en gáán in die leegte. Ik meen daar op mijn beurt helemaal geen behoefte aan te hebben op dat moment. Ik bestrijd zo'n staat van zijn zelfs meer in het algemeen, maar daar moet ik het hier nu maar niet over hebben.

'Nooodgedwongen' kijk ik toch bijna wekelijks naar dit programma, dat eigenlijk helemaal niet voor mij bestemd is.

Ook gisteren keek ik, en ik wist opnieuw niet wat ik aanmoest met wat ik zag. Het recept was ongewijzigd gebleven ten opzichte van de vorige keer, de geënsceneerde vrolijkheid stond ook dit keer net iets te strak gespannen, maar wat mij meer van mijn stuk bracht was de aanwezigheid van Bart Peeters, een man die ik met de tijd enorm ben gaan waarderen (en dit meen ik heel serieus).

Bart Peeters is voor mij een voorbeeld van 'echtheid' in het Vlaamse BV-landschap. Lange tijd kon ik hem niet uitstaan, tot ik mij afvroeg waarom dat zo was en ik constateerde dat ik de pest aan hem had omdat ik hem eigenlijk net heel graag wílde hebben. Je zag zo dat die man met zijn talent geen blijf wist, maar dat hij het daarom maar aan "Eurosong" en dergelijke moest verkwanselen, dat kon toch helemaal niet?

Nu is diezelfde Bart Peeters de vooorbije jaren evenwel "geweldig bezig" (zijn soort uitspraak) geweest met zijn muziek, met als 'pièce de résistance' zijn laatste plaat "De hemel in het klad". Ik hou van die cd en ik herken er het talent in dat Peeters in zowat alles wat hij doet tentoonspreidt, maar op deze cd dus pas écht in kwalitatieve zin aanwendt. Zijn liedje "Ontdooi me" ontroert mij, zoals ik niet vaak ontroerd word en zijn hele muzikale spectrum klinkt zo juist en eerlijk dat ik..
dat ik niet begrijp waarom zo'n man zich laat verleiden om zijn vijftigste verjaardag uitgerekend met Peter Van de Veire te vieren.

Van de Veire, het typetje in persoon, versus Bart Peeters, die publiekelijk begint te wenen als hij daar de nood toe voelt. Een botsende combinatie, naar mijn aanvoelen, die betreurenswaardig is omdat Peeters daardoor niet het podium krijgt dat hij op tv misschien wel verdient. Alle zever daargelaten had ik Bart Peeters graag een paar liedjes horen zingen (nu zong hij er slechts één) en vraag ik me eigenlijk af waarom Bart Peeters in zijn hoedanigheid van zanger geen plaatsje op Canvas kon krijgen, in plaats van op een vrijdagavond op één, wanneer iedereen vooral leegte wil zien.