Universum Houellebecq

op een weerloos tafelkleed met antiek bloemenmotief
naast een sprakeloze muur met een wandklok
die radeloos tikt

ligt zij al jaren languit voorover geslagen
dood van vermoeidheid

***

in een hoek van een op een canapé na lege kamer
gebeurt nog meer dan in die canapé waar hij ligt
in strijd met álles

***

men heeft mij verteld en ik weet zelf dat ik dertig jaar ben
maar op de vraag hoe het ooit zo ver is kunnen komen heeft niemand een antwoord

***

of ik vrienden heb laat ik aan anderen over

@twitter

toen ‪#‎origi‬ scoorde tijdens ‪#‎belusa‬ zat ik net op de plee
ik geef het u maar mee zoals gewoonlijk
weet iemand hoe ik plots in rook kan opgaan? ‪#‎dtv‬

want ik heb geen papier meer voor mijn woordendiarree
een ‪#‎firstworldproblem‬, maar ‪#‎oncomfortabel‬
gelukkig blijft mijn kloutscore rendabel

 

want minstens om de driekwartier zit ik in dit café in lier
om me ervan te vergewissen
dat al bijna drieduizend mensen me blijkbaar niet meer kunnen missen
‪#‎succes‬ ‪#‎bedankt‬

 

en als er dan één van mij moet kotsen is dat zijn probleem
‪#‎ontvolgmij‬ @alimetdepet, ‪#‎getalife‬

American Psycho

de ober aanvaardt mijn visakaart
ik heb niks anders dan dat
mijn armanipak en mijn keukenmes

mijn nagels krabben mijn teint kapot
de manicure betaal ik te weinig
zonder mijn kaart is het niks waard

mijn relatie met een meisje
van wie ik de naam niet kan onthouden
smeult lekker in de diepvries

maar edwin pijpt fantastisch
in de taxi terwijl
ik mijn walkman bewonder

Ik was nooit onbezorgd - zij wel

de treurnis als ze zegt: vroeger was ik gelukkig
daar en over andere dingen dacht ze niet eens na
nu denk ik daar over na en kom ik tot een besluit, zucht ze
ik ben niet gelukkig, en dat al zeker twee jaar

ik waardeer de stijlfiguur van de overvloedige overdrijving
van onberispelijke beheersing van de dramatica van de taal
als trotse protagoniste in een eigen feuilleton
zet ze verhaallijnen in de verf
die ze vroeger met wasco’s zou hebben ingekleurd

in de tijd waarin ze ook tussen gevallen bladeren onderaan een boomstam stond
terwijl ze zich nu liever bovenin de stamboom bevindt
als ze door een zwarte bril door familiealbums bladert

heeft ze blije herinneringen aan die keer dat ze op haar knieën viel bij het rolschaatsen
ze voelde pijn in zijn meest betekenisloze vorm
de pijn die ze nu voelt betekent veel voor haar
ze maakt een knieval om ellende te bezweren
en bezeert daarbij zoals voorzien haar knie

of hoe de onttovering van de wereld zich voltrekt
een telefoongesprek geduldig aftapt
en dat vervolgens naar believen lekt
het boek dat u wil schrijven telkens toeklapt

Verkiezingsdag

die ochtend werd ik wakker, jeuj
eerste dat ik deed: fotootje trekken van mezelf
tweede dat ik deed: fotootje op facebook zetten

ik at een bordje muesli
maar niet alvorens daar een foto van te trekken
beetje bewerkt met instagram
en op facebook gezet

twitter opengedaan
fotootje ook op twitter gezet
120 volgers
worden er nu misschien 122

hopelijk retweets

ik had me nog niet omgekleed dus dat deed ik effe
foto van mezelf getrokken met ontbloot bovenlijf
foto van mezelf getrokken met t-shirt aan
daarna met trui aan

ik had al zes foto’s, het was 9u ‘s morgens

ik moest iets gaan verzinnen om meer foto’s van mezelf te kunnen trekken
oh ja, ik moest naar de stembus
die ene kans om een stemfie te maken
how exciting
ik bleef 7 minuten in het stemhokje
als je er dan bent wil je ook een goeie stemfie

stemfie gemaakt met stempotlood in mijn mond
stemfie zonder potlood maar met een gekke bek
stem uitgebracht

thuis de hele zwik op facebook gezet
nice

voor de spiegel gaan staan
beetje gemasturbeerd
het liep tegen de middag

vielen er nog selfies te maken in de namiddag
er schoot me geen concrete reden te binnen
beginnen zweten
tranquilizer gepakt
op bed gaan liggen
tele-onthaal gebeld

doe ik elke week minstens één keer

lang leve mezelf, trouwens
wat ben ik toch een baas
wat ben ik toch uniek

Hij was immers een aardige man

een duttende duts met het soort kop
die mij vertelt dat ik bestaansrecht heb

een witte bediende in een grijs kantoor op een gele dag
een sukkel

of een eunuch met een bultrug

een haveloze hark in een aquarium vol viswijven

een computerstaarder zonder hobby’s
mogelijk mijnenveger spelend

kajakkend de lesse bedwingend
collega’s imponerend
in gedachten

onachtzaam bedachtzaam
en daar niks van begrijpend

het kneusje dat naar de printer mankt
collega’s die zelfs niet meer grinniken

antwoorden die ik niet gaf op de vraag van de mankende formulierenbehandelaar toen die mij vroeg wat hij voor mij kon betekenen

Gebrekkige fysieke paraatheid

een van mijn hemdsmouwen mist een knop
ik schuur mijn ellebogen aan mijn bureau
ik krom mijn rug op zo’n manier dat ik vanuit kikkerperspectief op een hangbuikzwijn lijk

er siddert iets door mijn lijf
verder siddert er niks, nooit, nergens
maar eens het sidderen begint, begint het wel meteen in mijn lijf

hetzelfde geldt voor tintelen
maar dan enkel mijn handen
en het stuk tussen mijn polsen en mijn ellebogen
mijn onderarmen

ik steek met kop en schouders boven de rest van mijn lichaam uit
maar deze schouders kunnen zo veel gewicht niet dragen
deze schouders zijn daar niet klaar voor
dit zijn niet de schouders waarop je wil uithuilen

mijn kop zit in mijn kas

ik ben blij dat niemand mij kan zien