Neen, dit vind ik nu toch wel niet zo flink van mezelf: ik lees te weinig, omdat ik te veel naar muziek luister. Er liggen boeken van Murakami op me te wachten, ik moet nog stééds "On the road" uitlezen en ik probeer een boek van Alain de Botton te lezen, maar het vlot niet omdat het me niet lukt om tegelijk te lezen en naar muziek te luisteren.
Want dat is wat ik probeer. Ik wil én de muziek én de woorden in me opnemen. Daarom lees ik oppervlakkig, en dáárom lees ik tegenwoordig geen "echte" boeken meer. Humo en de krant, maar meer dus niet.
En ik lees graag nochtans. Vorige zomer stond zelfs zowat in het teken van lezen. Ik had naar die zomer uitgekeken om te kunnen lezen. Maar wat dat lezen toen anders maakte dan het dat nu is, is dat ik het toen buiten kon doen, dat ik een boek mee naar buiten kon nemen en ermee kon rondlopen, onder mijn arm, door de stad.
En een ander gegeven dat ervoor zorgt dat ik nu niet lees, is de stilte, die ik nodig heb om te kunnen lezen, die ik niet verdraag. In een park is er geritsel van bladeren, rumoer van kinderen, maar in mijn kamertje is het muisstil als ik lees en dat "kan ik niet aan" (ik moet het echt zo stellen, ja). Heel stil muziek opzetten is misschien een optie, zodat er toch iets is, ik moet experimenteren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Probeer het eens met klassieke muziek. Bach is ideaal om bij te lezen.
Ow, Bach vind ik dan weer helemaal niet om bij te lezen.
Zo zie je maar.
Ik zette vroeger zelfs muziek aan om te studeren, maar dat kan ik al lang niet meer combineren. Het is voor mij idd ook of/of. Concentratie op het boek of op de muziek. En de teksten. Daarom dat het lezen er ook wat bij inschiet. In een auto kan je dat namelijk niet.
Misschien een beetje erg radicaal, maar ik adviseer je zo spoedig mogelijk te trouwen en kinderen te krijgen, dan is het nooit meer stil. Het effect kan tweeledig zijn: of je leest ongekend veel boeken, of je gaat naar stilte verlangen ... drieledig: of beide.
Een reactie posten