Gezien in Leuven: N-VA claimt Vlaamse Feestdag

Vandaag is/was het de Feestdag van de Vlaamse Gemeenschap, oftewel de Vlaamse Feestdag. Op zich een objectief gegeven waar ik niks op tegen kan hebben. Elk werelddeel, land, dorp, vriendengroepje mag voor mijn part een dag uitkiezen om jaarlijks een feestje te bouwen. Dus ook de regio Vlaanderen, de Vlaamse Gemeenschap.
Het woord 'Vlaanderen' lijkt dan wel besmet door zelfgenoegzame Vlaams-nationalisten, geen enkele politieke partij kan 'Vlaanderen' opeisen. Groen niet meer dan SP.A, N-VA niet meer dan Vlaams Belang. Want Vlaanderen als regio heeft weinig met politiek te maken, het is gewoon de naam van een bepaald stuk grond in België, ja, inderdaad, in België. Of in Europa, zo u wil. Of in de wereld.

Maar de politiek claimt de Vlaamse Feestdag wél. Met name (en onlogisch is het natuurlijk niet) de succesvolle partij N-VA.
Dat Geert Bourgeois een speech geeft, dat is doodnormaal, dat hoort bij zijn functie. Dat Bourgeois in die speech N-VA-standpunten binnensmokkelt, dat kan hem ook nog vergeven worden, daarvoor is hij politicus. Maar dat (en hoe) ik N-VA vandaag in Leuven zag, heeft me toch een beetje verrast.

Want wat zag ik in de drukste winkelstraat van Leuven, de Diestsestraat? Mensen in N-VA-t-shirt die vlijtig N-VA-ballonnen aan buggy's vastknoopten. Buggy's vooral van mensen met 'een kleurtje', buggy's van allochtone vrouwen (sommigen met hoofddoek) die waarschijnlijk (maar dat kan je natuurlijk nooit zeker weten) geen speciale sympathie hebben voor N-VA (of voor eender welke andere Vlaamse partij); vrouwen die misschien totaal niet bezig zijn met onze politiek, misschien niet eens een benul ervan hebben. (Omdat ik in Leuven regelmatig met allochtonen in contact kom, weet ik dat veel van die mensen onze nationale (of Vlaamse) politiek inderdaad nauwelijks volgen. In het bijzonder heb ik vrouwen uit moslimlanden nog nooit op veel kennis van ons politiek landschap kunnen betrappen. ‘N-VA’ is voor zo’n mensen gewoon een lettercombinatie zoals ‘ABC’.)

(Ik zag één blanke vrouw een buggy met N-VA-ballon voortduwen. Ik zag ook een aantal blanke vrouwen - ik ben daar inderdaad wel eventjes blijven staan - die niet ingingen op het aanbod van de N-VA’ers om een ballon aan hun buggy te hangen. Sommige kinderen liepen door de straat met de ballon gewoon in de hand.)

N-VA was dus op straat gekomen om het Feest van de Vlaamse Gemeenschap te vieren, al zou je het ook 'kapen' kunnen noemen. En dat deed de partij heel slim - het lijkt me immers nogal logisch dat ze bij N-VA precies dezelfde analyse kunnen maken als die die ik hierboven heb gemaakt - door enkele (waarschijnlijk) onwetende mensen te 'misbruiken' om zo op een leuke manier de boodschap door de winkelstraat te laten zweven. Ik moet toegeven dat ik dat van hun goed georganiseerde marketingcel weer een erg clever idee vond. N-VA is met lengtes voorsprong de politieke partij die het aantrekkelijkst (en het meest) communiceert. Vandaag liet N-VA dus uiteraard de kans niet liggen om een klaargelegde bal voor open doel binnen te tikken. N-VA de gezellige Vlaamse familiepartij. Met ballonnen voor kinderen. En, opdat niemand nog iets in die richting zou kunnen suggereren, ook met ballonen voor kinderen van allochtone origine. (N-VA is inderdaad totaal niet xenofoob, in tegenstelling tot wat sommige onredelijke N-VA-haters beweren.)

Andere Vlaamse partijen hadden in feite even veel (of even weinig) recht om zich vandaag in het straatbeeld zichtbaar te maken. Maar ze waren er niet. Alsof het logisch is dat 11 juli 'voor de N-VA' is, terwijl daar eigenlijk geen logica in zit. Dat N-VA die dag probeert te claimen is natuurlijk wél logisch. Onder het motto: we kunnen het maar proberen. Maar opnieuw: N-VA kan de Feestdag van de Vlaamse Gemeenschap in principe niet méér opeisen dan bijvoorbeeld Groen. De ene Vlaming is niet méér Vlaming dan de andere. De ene hecht er wel meer belang aan dan de andere.

Maar dat leek allemaal niet belangrijk in de winkelstraat. Ik zag niemand zijn wenkbrauwen fronsen, mensen kuierden rustig verder. Er was hoegenaamd geen politiek dimensie in het straatbeeld aanwezig. Er was gewoon de zon en een kind in een buggy met een gele ballon.