Vies volk om te bellen, en ik moet het doen. Wikken en wegen op voorhand. Geen idee wat te verwachten. Stress, ja, en hartkloppingen. Dan neemt hij op en zijn we vertrokken.
Als je een artikel maakt, moet je alle partijen aan het woord laten. Daarom, en daarom alleen bel ik hem. Wat je op internet over de man kan vinden, het is niet mooi. Vandaar ook mijn terughoudendheid en mijn zenuwen. En ik vergis me zeker niet als ik het me op voorhand bedenk: hij wil wel degelijk een precieze uitleg over het wat en het hoe. En hij wil mijn naam. Dat recht heeft hij.
Hij blijkt een babbelaar te zijn, dat geluk heb ik. Af en toe lijkt hij bot, als ik een vraag niet helemaal duidelijk formuleer. Wat ik bedoel, en dat dan scherp en in zijn platte dialect. Hij pikt zijn draad echter telkens weer op en gaat door. Ja, hij wil meewerken, dat kan ik hem niet verwijten. Ik vraag me af of ik hem misschien toch geen al te groot forum aanbied.
Het zit erop en ik besef dat ik ongehavend uit de strijd met de draak ben gekomen. Nu moet ik echter stoom aflaten, dat voel ik. Nu moet ik kunnen vertellen over wat ik net heb gedaan. Alles een beetje opblazen misschien. Van een mug geen olifant maken, maar van een mens een draak.
Maar er bovenal ook nog een goed artikel uithalen. Hij wilt het namelijk zelf ook lezen heeft hij mij gezegd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten