In mijn cocon moet ik het met niémand, ik zeg met niémand, over het glazen huis hebben en hoe fantastisch dat initiatief wel niet is. Oh jongens..
In mijn cocon geil ik op mezelf. Ik lees een boekje van Rainer Maria Rilke en vind mezelf een hele baas. De gekste dingen combineer ik in mijn cocon, maar wel míjn dingen. Dat gaat van Rilke over De Jeugd van Tegenwoordig tot Noordkaap en "The Clash of Civilizations" van Samuel Huntington. Maar dat ik dat alles ook inhoudelijk ten volle begrijp, dat zal u mij niet snel horen beweren hoor.En wat er buiten mijn cocon gebeurt frustreert me niet zelden. Ik begrijp daar niet veel van, van die leeghoofdigheid - hier, het woord is er uit - die heerst. Weet u dat ik nooit met iemand kan spreken over Rainer Maria Rilke, behalve dan met die ene man van wie ik dat boekje cadeau kreeg? Ik vraag me soms af waar de mensen samenkomen die wél over Rainer Maria Rilke spreken. Op geheime locaties, in clubverband? In zoiets als een loge?
Nu, ik ben bevoordeeld, want ik ken "de twee". Ik ken die buitenwereld van Witse, So You Think You Can Dance, Milow, Gabriël Rios en Pieter Aspe. Ik weet wel dat Q-music, één, Véronique De Kock en Stan Van Samang 'makkelijk' zijn voor een stom publiek. Maar daarnaast wil ik verbreding, voor mezelf en voor anderen. Daarnaast moet er plaats zijn voor het 'bredere pallet'. Voor onconventionaliteit en gekte. Zonder taboes op alles wat naar het intellectuele neigt.
Ik ben een Stijn Meurisfan, zeg ik met enige trots. Wie is nog een Stijn Meurisfan in dit tijdsgewricht? "Wie danst er nog?" om het met de man zelf te zeggen.Kent u een jongeman die van Stijn Meuris houdt? Ik moest maar eens een ode brengen aan die man en zijn moed. Want 'moed' is wat Stijn Meuris kenmerkt.
(Bottomline van dit stukje is zoals zo vaak dat onze maatschappij erop gericht is zijn troepen dom te houden. Het spijt me.)
2 opmerkingen:
Was het brieven aan een jonge dichter? Sorry dat ik geen man ben :-).
Ja, dat boekje is het. "Petje af" hoor voor die gok, ik kende zelf tot voor kort geen enkele titel van die mens.
En réken maar dat ik jou mail. (Dat accentje op de e staat er om het toch een béétje eng te maken, terwijl die éé's in 'béétje' er dan weer staan om die engheid opnieuw te nuanceren. Ik kan mezelf niet genoeg verklaren.)
Een reactie posten