De liefde, zo pijnlijk

De liefde, ik heb daar veel over horen spreken, maar zelf weet ik niet precies wat het is.
Misschien is het een populair festival waar ik wegens omstandigheden nog nooit ben geweest.
Het lijkt wel een plek waar de winnaars van het leven verzamelen en als je niet op de gastenlijst staat, kom je er niet in.
Je zou de indruk krijgen dat het voor iedereen is weggelegd, en wel vanaf een jaar of 11-12, maar ik ben 31 en ik ben er nog niet mee in contact gekomen.
Ik vind het trouwens erg om niet tot de club te behoren. Om onduidelijke redenen heb ik (nog) geen uitnodiging ontvangen.
De liefde is een muziekinstrument dat te duur is om te kopen, en als je het dan toch in je bezit weet te krijgen, blijk je geen talent voor muziek te hebben.
Het is als een kennismaking met een sport die ik nog nooit heb gespeeld, waarbij ik mijn voet omsla.
Het is de ultieme afwijzing. De liefde zegt: “Alexander, beschouw mij als voetbal. Jij mag op de bank zitten, maar je zal nooit op het veld staan. Ik zeg het alvast.”
De liefde is een interimkantoor dat je cv opzij legt en je nooit opbelt.
De liefde is een vriend die plots met andere mensen optrekt en jou niet meer ziet staan, niet meer ‘nodig’ heeft.
De liefde kwetst en kraakt.
De liefde ga je uit de weg.
Het is een op de zenuwen werkende, doorzichtige marketingstrategie die vreemd genoeg toch aanslaat.
Haar onverschilligheid ontneemt je de zin om verder te leven.
Het is onthutsend dat de liefde zo aanbeden wordt. Puur sadomasochisme. Pure zelfkastijding.
De liefde is bedrog.
Geld en liefde gaan goed samen. Rijke mensen zijn goed in liefde.
De liefde is lief, mooi, intelligent en volstrekt niet in jou geïnteresseerd.
Niets kan je zo sterk het gevoel geven dat je bestaan er niet toe doet als de liefde.
De liefde vraagt je om een vernederende knieval te doen.
Rijk zijn helpt écht als je met liefde aan de slag wilt gaan. Liefde is iets voor de happy few.
Liefde is een ticket voor een optreden dat al na vijf minuten uitverkocht was.
Liefde is de zon die pesterig niet door jouw raam valt.
Echte liefde is voor de meeste mensen te veeleisend.
Enzovoort.
‘t Is dat er zoveel om te doen is, altijd maar weer. Je kan er niet omheen.
En ik weet het niet heel zeker, maar ik dénk dat ik het zou afschaffen, mocht ik er iets over te zeggen hebben. Of ik zou er een systeem van maken dat voor iederéén toegankelijk is. Ik zou er een basisrecht van maken.
En in één ruk zou ik ook de voorwaardelijke wijs afschaffen, zodat woorden als ‘misschien’, ‘eventueel’ of ‘mogelijk’ niet langer zouden bestaan.
Ja, dat zou ik zeker ook doen.