'Friends'

Ik stel me zoveel vragen, over zoveel verschillende dingen. Ik sta er soms zelf van te kijken.
Neem nu het volgende. Hoe kan het dat de zes hoofdpersonages uit ‘Friends’ zo extreem close zijn? Die mensen hebben toch helemaal niet zoveel met elkaar gemeen? Dat sommige van hen onderling bevriend zouden zijn en regelmatig afspreken, oké, maar zoals ze, met z’n zessen, uren per dag samen doorbrengen en constant elkaars deur platlopen, dat is toch niet normaal?
Vooral de rol van Phoebe vind ik raar. Zij zit zodanig in haar eigen gekke wereldje dat het me totaal onwaarschijnlijk lijkt dat ze in het echt bevriend zou zijn met de saaie huismus Monica. Ik zie al evenmin een connectie tussen Phoebe en Rachel. Phoebe is eerder het one of the guys-type, maar zelfs dan nog. Ook met Chandler, Joey of Ross zie ik niet meteen een link. Een échte Phoebe zou zich niet beperken tot zo’n klein vriendengroepje. Een echte Phoebe zou dat oersaai vinden en constant op reis gaan, ofzo.
De vriendschap tussen Joey en Chandler begrijp ik wel. Zij zijn zo verschillend dat ze weer bij elkaar passen. Joey is de vrolijke, vlotte versierder slash leegloper, terwijl Chandler een man vol complexen is die zich probeert te redden door voortdurend de flauwe plezante uit te hangen. Joey vormt voor Chandler geen enkele bedreiging en ook omgekeerd is daarvan geen sprake.
Tussen Rachel en Monica bestaat er een gelijkaardige dynamiek. Net als Chandler en Joey wonen zij samen en Rachel is net als Joey een halve kluns, terwijl Monica net als Chandler de zaken toch een beetje op orde wil hebben. Maar of een Rachel en een Monica ook echt samen zouden kunnen wonen, zoals ze nu doen? Ik heb er mijn twijfels bij. Monica moet alleszins vaak op haar tanden bijten.
Ross is als broer van Monica vanzelfsprekend lid van de bende, maar in het echt zou een Ross, volgens mij, naar ‘interessantere’ vrienden op zoek gaan. Ross is een gevoelige jongen die me toch iets meer de diepte lijkt te willen opzoeken, iets dat hij in ‘Friends’ totaal niet doet.
In de categorie ‘makkelijk vertier’ vind ik ‘Friends’ bijzonder leuk. Dat ik dol ben op Rachel (Jennifer Aniston) helpt daarbij ook wel. Ik kan niet precies benoemen wat het is met Rachel maar ik vind haar sowieso enorm aantrekkelijk. Ze lijkt me zéér oninteressant, maar ze ziet er goed uit, is doorgaans opgewekt en misschien is het wel net dat oninteressante, dat nogal inhoudsloze trutterige, dat haar nog wat aantrekkelijker maakt. Alsof het niet altijd nodig is dat een vrouw interessant moet zijn om aantrekkelijk te zijn. Met een banale shopaholic als Rachel zou ik me precies ook wel kunnen amuseren. Bovendien kleedt ze zich leuk.
Monica (Courtney Cox) is een nog mooiere vrouw, maar er zit welgeteld 0% ‘speelsheid’ in haar persoonlijkheid, wat haar vreselijk saai en helaas ook onaantrekkelijk maakt. Hoewel ze 26 schijnt te zijn, ziet ze eruit alsof ze 36 is en gedraagt ze zich als iemand van 46. Doodsaai dus. Je eigen moeder is er niks tegen. Ze is een controlefreak die gek wordt als de dingen niet lopen zoals zij het wil. Dat de vrienden altijd in haar appartement rondhangen, helpt daarbij niet echt. Monica kan enkel maar met Joey, Chandler of Phoebe bevriend zijn dankzij haar broer Ross. Ross is als melancholische sympathiekeling een brugfiguur tussen alles en iedereen.
‘Friends’, ja, ik kan er uren naar kijken. Omwille van Rachel, maar ook vanwege de hele groepsdynamiek en de manier waarop deze mensen samen een geloofwaardige vrolijkheid uitstralen. Er zit niemand tussen die mij irriteert en op Monica na vind ik ze allemaal grappig. Zelf zou ik van dit gezelschap helaas onmogelijk deel kunnen uitmaken. Ze brengen veel te veel tijd samen door en persoonlijk ben ik al eens graag alleen. Bovendien zouden ze me al snel gaan vervelen. Maar met Rachel zou ik zeker koffie willen gaan drinken.
Misschien jaag ik er maar meteen het eerste seizoen van die andere jaren 90-sitcom ‘Seinfeld’ nog eens door. Vind ik ook zo enorm fijn. Kramer! (Kramer!) George Castanza! En de immer beminnelijke Elaine natuurlijk. Elaine is veel slimmer dan de meisjes uit ‘Friends’. Elaine is echt een toppertje.
En de jaren 90, die waren ook zo vreselijk top. Geen gsm’s in deze sitcoms, en computers al evenmin. Het leek de wereld nog voor de wind te gaan, mensen hadden nog hoop en fun. Als je een serie als ‘Girls’ bekijkt (die zich in dit decennium afspeelt), zie je al een heel andere wereld, met heel andere mensen. Sneller, gestresseerder en zeker niet leuker. Allez, de wereld in ‘Girls’ is niet leuk, maar de serie op zich wel. Veel ‘slimmer’ en ‘rijker’ dan ‘Friends’. Maar doe mij soms toch maar 1995 boven 2015. Misschien niet op alle vlakken, maar die rust, die rust. Verlangen we er allemaal niet af en toe naar terug?
Ik heb de indruk van wel, als ik weer eens de term ‘digital detox’ zie opduiken..