Panta rhei, guys

Gelogen, ja, ik heb gelogen. Ik was wél thuis op het moment dat je me belde met de vraag of je mocht langskomen. Maar ik ga je zeggen, ik zag het niet zitten, in een reflex bijna. Ik zei "nee" terwijl ik nochtans van plan was "ja" te zeggen. Bij het ophangen wist ik echter dat ik wel degelijk intentioneel "nee" ging zeggen.

Reden van dat alles: je zou je lief meebrengen. En niet dat ik wat tegen dat meisje heb, - jongens nee, ik zou haar naar een onbewoond eiland meenemen - maar ik ben wat uitgekeken op dat saaie, rustige, wij-zijn-zo-blij-en-gearriveerd-in-ons-paradijssfeertje dat tussen jullie in hangt. Niet jullie als "jullie twee" overigens, oh nee, het is veel uitgebreider - koppeltjes. Het is dat jonge dat het plots moet afleggen tegen die sérieux van "de re-laat-sie". En daar ben ik niet klaar voor, ik wil spelen.

Jennen, plaagstootjes uitdelen. Ik wil fun met jullie allebei. Jullie blikken van verstandhouding, die wat-is-ie-toch-een-mallootsamenzweringen, die zijn dan meer dan verboden. Natuurlijk is er wat tussen jullie, dat is maar normaal, het is jullie gegund en ik ben pro. Ik vind jullie fantastisch en kom graag op de eerste rij zitten op jullie trouw. Ik wil zelfs komen babysitten op jullie eerste spruit en als dat zou nodig zijn - god beware ons ervoor - dan wil ik zelfs bakstenen lopen zeulen bij de bouw van jullie huis. Maar de ideefix dat jullie nu onder een gouden koepel leven, een volgend level; die ideefix zal ik bestrijden als jullie samen in mijn buurt zijn.

Opnieuw: ik wil nog een beetje gek doen met jullie. Niks concreets, geen jarenplannen. Panta rhei, guys. Panta rhei. En ik moét me dan verzetten tegen alles wat neigt naar bouwen, kinderen, trouwen. Dat is oncool, kneuterig, voor oude mensen en vul zelf maar aan achter een komma naar wens.

Je weet waar ik het over heb.