Ik nam gisteren op Facebook deel aan een discussie over Pokémon Go n.a.v. een tekst die mijn nonkel daarover op zijn blog geschreven had.
In zijn tekst sprak hij zijn bezorgdheid uit over een evolutie in onze maatschappij, waarbij mensen het niet (meer) van de pot gerukt vinden wanneer er in Antwerpen - u weet wel van dat nieuwsbericht - een straat wordt afgesloten omdat duizend mensen er zijn samengekomen om pokémons te vangen. Mijn nonkel heeft kritische bedenkingen bij een dergelijke tendens en is niet bang om die via Facebook en zijn blog openbaar te maken, ook al wordt hij daarbij gemakkelijk impliciet als een zuurpruim weggezet. Kritische kanttekeningen worden niet erg - steeds minder? - geapprecieerd, dat wordt alsmaar duidelijker.
In zijn tekst sprak hij zijn bezorgdheid uit over een evolutie in onze maatschappij, waarbij mensen het niet (meer) van de pot gerukt vinden wanneer er in Antwerpen - u weet wel van dat nieuwsbericht - een straat wordt afgesloten omdat duizend mensen er zijn samengekomen om pokémons te vangen. Mijn nonkel heeft kritische bedenkingen bij een dergelijke tendens en is niet bang om die via Facebook en zijn blog openbaar te maken, ook al wordt hij daarbij gemakkelijk impliciet als een zuurpruim weggezet. Kritische kanttekeningen worden niet erg - steeds minder? - geapprecieerd, dat wordt alsmaar duidelijker.
Ik nam dus deel aan een gedachtenuitwisseling over zijn Pokémon-tekst en over ‘de staat van de maatschappij’ in het algemeen. Zonder veel verdere context volgen hier de bedenkingen die ik schreef.
* Als reactie op iemand die vond dat we zo min mogelijk mogen
oordelen over wat er rond ons gebeurt en vooral aan zelfonderzoek moeten doen:
oordelen over wat er rond ons gebeurt en vooral aan zelfonderzoek moeten doen:
“En als sommige dingen nu eens wérkelijk totaal belachelijk zijn? Anno 2016 lijken we in al onze politiek correcte verdraagzaamheid zelfs daarover geen kritische discussie meer te mogen voeren. Meer dan duizend volwassen mensen die op Pokémons jagen in een stadscentrum, waardoor er een straat moet worden afgesloten. Seriously??? Laat die woorden tot u doordringen. En nog eens. Een straat moet worden afgezet omdat duizend mensen elk op hun eigen smartphone naar Pokémons zoeken. Ziet u het voor u? Ik stel bij deze het volgende voor: in 2017 wordt publiekelijk masturberen een rage. Laten we daar dan ook niet over oordelen. Mensen die daar dan commentaar op hebben moeten aan zelfonderzoek doen, want waarom hebben zij er een probleem mee dat een ander publiekelijk masturbeert omdat hij/zij dat leuk vindt? Ik wil maar zeggen: het is mogelijk om té politiek correct of té verdraagzaam te (willen) zijn. Mogen sommige dingen nog gewoon belachelijk en totaal over de top genoemd worden? Ja! Echt, serieus, al die vergoelijking voor de meest stupide dingen.. Laat ons ons verstand gebruiken. Dat Pascal omwille van zijn bedenking over Pokémon Go door sommige intelligente mensen als een 'zuurpruim' wordt weggezet, nee, dat vind ik te belachelijk. Is dat 2016? Een moment in de geschiedenis waarop het triviale en het belangrijke nieuws op gelijke hoogte worden gesteld? Daar kom ik tegen in opstand. Ik ben er zelf ook niet slecht in hoor, in dat 'meegaan met mijn tijd' (ik ben 29). Wat 10 jaar geleden nog beschouwd werd als totaal van de pot gerukt is nu min of meer normaal en ook ik denk daar in veel gevallen zo over - ik word ook 'gekneed' door de maatschappij. Maar Pokémon Go? Nee, hier mag echt wel over geoordeeld worden.”
* Als vervolgreactie:
“Maar oké, het gaat 'm hier niet om Pokémon Go zelf. Het gaat 'm erom dat onze maatschappij er een is waarin het mogelijk blijkt dat meer dan duizend mensen zich zonder zich daar veel vragen bij te stellen verzamelen in een winkelstraat en er dan blijkbaar niet vreemd van opkijken dat die straat moet worden afgesloten. Die mensen denken op dat moment niet: 'waar zijn wij hier eigenlijk mee bezig?' Nee, dat die winkelstraat wordt afgesloten vinden zij 'een goede maatregel' ofzo. Dat is, excuseer hoor, werkelijk te gek voor woorden. Deze Pokémon Go-toestand is dus op zich niet belangrijk. Het is over de maatschappij waarin dit soort dingen plaatsvinden dat wij kritisch moeten nadenken. En daar is niks mis mee. Bij voorkeur leef ik in een wereld waarin de mensen in die winkelstraat zich de bedenking maken: 'is deze situatie hier niet helemaal van de pot gerukt?' Maar nee, wij zullen er alles aan doen om deze mensen net níét met dergelijke gedachten op te zadelen. Overigens ben ik iemand die oordeelt én aan zelfonderzoek doet, maar over dat laatste hoef ik hier niet uit te weiden.”
“Maar oké, het gaat 'm hier niet om Pokémon Go zelf. Het gaat 'm erom dat onze maatschappij er een is waarin het mogelijk blijkt dat meer dan duizend mensen zich zonder zich daar veel vragen bij te stellen verzamelen in een winkelstraat en er dan blijkbaar niet vreemd van opkijken dat die straat moet worden afgesloten. Die mensen denken op dat moment niet: 'waar zijn wij hier eigenlijk mee bezig?' Nee, dat die winkelstraat wordt afgesloten vinden zij 'een goede maatregel' ofzo. Dat is, excuseer hoor, werkelijk te gek voor woorden. Deze Pokémon Go-toestand is dus op zich niet belangrijk. Het is over de maatschappij waarin dit soort dingen plaatsvinden dat wij kritisch moeten nadenken. En daar is niks mis mee. Bij voorkeur leef ik in een wereld waarin de mensen in die winkelstraat zich de bedenking maken: 'is deze situatie hier niet helemaal van de pot gerukt?' Maar nee, wij zullen er alles aan doen om deze mensen net níét met dergelijke gedachten op te zadelen. Overigens ben ik iemand die oordeelt én aan zelfonderzoek doet, maar over dat laatste hoef ik hier niet uit te weiden.”
* Nog als vervolgreactie:
“Misschien was het beter als ik het bv. over 'liggen' had gehad i.p.v. over masturberen. Stel dat we volgende zomer allemaal op straat gaan liggen omdat we dat leuk vinden. Dan gaan ze véél straten moeten afsluiten hoor! Maar hey, alles voor ons plezier, toch? (...)
Als je niet mag oordelen, wordt een serieus (of een interessant) gesprek, volgens mij, onmogelijk. Van oordelen ga je trouwens niet dood. Integendeel, het activeert de hersenen en houdt je scherp. Het is een misverstand dat oordelen uitsluitend iets negatiefs is. Het is zelfs intellectueel oneerlijk om daar zo over te denken.”
“Misschien was het beter als ik het bv. over 'liggen' had gehad i.p.v. over masturberen. Stel dat we volgende zomer allemaal op straat gaan liggen omdat we dat leuk vinden. Dan gaan ze véél straten moeten afsluiten hoor! Maar hey, alles voor ons plezier, toch? (...)
Als je niet mag oordelen, wordt een serieus (of een interessant) gesprek, volgens mij, onmogelijk. Van oordelen ga je trouwens niet dood. Integendeel, het activeert de hersenen en houdt je scherp. Het is een misverstand dat oordelen uitsluitend iets negatiefs is. Het is zelfs intellectueel oneerlijk om daar zo over te denken.”
* En in een privébericht aan mijn nonkel:
“Die pokémon-discussie.. Hoe gemakkelijk intelligente mensen zich tegenwoordig bij bepaalde, onmiskenbaar nefaste, tendensen in de maatschappij lijken neer te leggen, ik vind dat zeer ergerlijk. Op die manier zal onze maatschappij op korte termijn bevolkt worden door slapjanussen die zich een hoedje zullen schrikken en het op een gillen zullen zetten wanneer de échte realiteit plots aan hun deur staat. Pure decadentie is het.”
“Die pokémon-discussie.. Hoe gemakkelijk intelligente mensen zich tegenwoordig bij bepaalde, onmiskenbaar nefaste, tendensen in de maatschappij lijken neer te leggen, ik vind dat zeer ergerlijk. Op die manier zal onze maatschappij op korte termijn bevolkt worden door slapjanussen die zich een hoedje zullen schrikken en het op een gillen zullen zetten wanneer de échte realiteit plots aan hun deur staat. Pure decadentie is het.”
* Vervolg:
“Wat je zegt over 'oudere mensen' [die lafjes worden weggezet als vroeger-was-het-beter-zuurpruimen]: de kennis en ervaring die die mensen aan jongeren zouden kunnen doorgeven wordt zeer gemist. Vandaag wordt iemand van 20 er door de maatschappij in bevestigd dat hij/zij even wijs is als iemand van 70. Kennen deze jonge mensen nog een gevoel van nederigheid? Het is niet omdat ze mee zijn met de nieuwste technologische snufjes, dat ze veel te piepen hebben. Elke aap met een smartphone is tegenwoordig even belangrijk als iemand die met kennis van zaken interessante meningen kan formuleren over belangrijke maatschappelijke thema's. Tamelijk problematische evolutie. De technologie is in een aantal opzichten een kanker met ernstige uitzaaiingen. Ik zie dat niet zo rooskleurig tegemoet.”
“Wat je zegt over 'oudere mensen' [die lafjes worden weggezet als vroeger-was-het-beter-zuurpruimen]: de kennis en ervaring die die mensen aan jongeren zouden kunnen doorgeven wordt zeer gemist. Vandaag wordt iemand van 20 er door de maatschappij in bevestigd dat hij/zij even wijs is als iemand van 70. Kennen deze jonge mensen nog een gevoel van nederigheid? Het is niet omdat ze mee zijn met de nieuwste technologische snufjes, dat ze veel te piepen hebben. Elke aap met een smartphone is tegenwoordig even belangrijk als iemand die met kennis van zaken interessante meningen kan formuleren over belangrijke maatschappelijke thema's. Tamelijk problematische evolutie. De technologie is in een aantal opzichten een kanker met ernstige uitzaaiingen. Ik zie dat niet zo rooskleurig tegemoet.”
Ik zal het anders, om te besluiten, als volgt samenvatten: als maatschappelijke kritiek anno 2016 niet meer wenselijk is en we allemaal onze mond moeten houden over tendensen die ons zorgen baren, kunnen we net zo goed allemaal als makke lammetjes op de N-VA gaan stemmen en ons neerleggen bij een beleid waar we zeker niet beter van worden. Waarom mogen we wél onze klep opentrekken als er politieke beslissingen worden genomen die ons niet zinnen, maar mogen we niet onze bezorgdheid uiten over een maatschappij waarin het blijkbaar acceptabel is geworden dat mensen pokémons zoeken in de fucking concentratiekampen van fucking Auschwitz? Serieus: mensen die - het gebeurt écht! - pokémons zoeken in Auschwitz - is er iemand die zoiets aanvaardbaar vindt? Is het ontoelaatbaar dat iemand zich daar vragen bij stelt?
Foute boel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten