Het opmerkelijke verhaal van Moens

"The 6th of August 1999, my life changed. A living God held out His hand to me and I became a christian."

Dit zijn de eerste twee zinnen op de achterflap van het boek "Letters to Katrina: my first three years as a christian". Het boek is geschreven door Koen M., een man uit Leuven die ik via mijn vader ken. Zelf heb ik Koen eigenlijk voornamelijk ontmoet vóór zes mei 1999. Maar nu begin ik zijn boek, acht jaar nadat hij het schreef, en nu heb ik de inleiding gelezen. Bepaald onderhoudend.

(Toen ik Koen ontmoette maakte hij een wat verwarde indruk op mij. Hij was vijfendertig, had geen vriendin, wel een wilde baard en mijn vader zei dat hij vaak tot zes uur 's ochtends opbleef. Vooral dat laatste prikkelde uiteraard mijn verbeelding.)

Koen beschrijft hoe hij een fervent vredesactivist was toen hij in 1999 bijna paranoïde werd door de nakende oorlog in Kosovo. Koen klopte aan bij verschillende politici, maar die wuifden zijn paniek weg - nergens voor nodig. Koen dacht er anders over, hij ging in hongerstaking. Gelukkig stopten de bombardementen vooralleer Koen er het loodje bij legde.

Toch was Koen een gebroken man. Hij was zijn geloof in een vreedzame wereld kwijt. Voor hij bereid was geweest te sterven voor zijn idealen, had hij afscheid genomen van het leven dat hij had gelijd. Dat leven kon hij nu dus onmogelijk weer oppikken. Koen was aan afleiding toe of hij zou gek worden. Koen ging naar Griekenland want daar had hij zich altijd al goed gevoeld.

Op het Griekse eiland Milos volgen de bizarre gebeurtenissen zich op. Koen ontmoet herhaaldelijk een vrouw met wie hij pas begint te praten nadat ze elkaar in het midden van een nacht op het strand treffen. Hij praat acht dagen lang met haar, zo schrijft hij. De vrouw heet Katrina. Koen werd ooit verliefd op een Katárina, ook in Milos. Toeval bestaat niet.

Katrina is een christen, ze is op pelgrimstocht naar Jeruzalem. Koen en zij praten herhaaldelijk over religie. Koen is er ontvankelijk voor, hij staat overal voor open en herinnert zich zijn katholieke jeugd. Koen weet dat Goed en Kwaad bestaan. Is er een God die blijft toekijken op oorlog en geweld? Wanneer hij lukraak op een bank gaat zitten en naast zich een flyer aantreft waarop "Enigma: back to the rivers of belief" geschreven staat, gaan de poppen aan het dansen. Toeval bestaat niet.

De volgende dag zijn we zes augustus - u herinnert zich: dé dag. Voor Koen is dit sowieso niet zomaar een dag, neen, hij herdenkt de slachtoffers van de atoombom op Hiroshima, op zes augustus 1945. Koen wil mediteren om dat te herdenken en hij doet dat samen met Katrina op het dek van het schip dat hen weer naar het vaste land voert. Koen spreekt de wens uit een dolfijn te zien, maar omdat hij in een diepe meditatie verzinkt, dringen Katrina's woorden niet door wanneer zij roept dat ze een vis ziet die wel eens een dolfijn zou kunnen zijn. Wanneer Koen uit zijn meditatie ontwaakt, kijkt hij in het water en hij ziet er een regenboog in weerspiegeld. Koen interpreteert dit als een signaal van God. "Er is hoop. De wereld zal niet vergaan."

Katrina vertelt Koen dat ze een dolfijn gezien heeft. Kan geen toeval zijn, want Koen had vurig gehoopt er één te zien. Natuurlijk vindt Koen het jammer dat hij de dolfijn niet zelf gezien heeft, maar aangekomen op het vaste land krijgt Koen zijn dolfijn alsnog. Op het t-shirt van de man die zijn bagage van het schip draagt staat het woord 'dolphin' geschreven. Toeval bestaat niet.

Koen is méé, maar hij heeft het moeilijk met Jezus, die als mens tussen de mens en God instaat. Waarom, vraagt Koen zich af? Helemaal meegesleept door dit vraagstuk is Koen helder genoeg om eraan te denken dat hij naar een bankautomaat moet om geld af te halen. Zo gezegd zo gedaan, maar wanneer hij bij de bankautomaat aankomt valt zijn oog op een sticker die boven die automaat plakt. Een afbeelding van Jezus met daaronder de tekst "I am who is". Toeval bestaat niet. Als in trance probeert Koen geld uit de automaat te krijgen. Tevergeefs. Hij probeert het met nog drie andere automaten, bij geen van allen lukt het om geld af te halen. Koen begrijpt dit signaal: hij heeft geen geld nodig op de dag waarop hij definitief verzekerd wordt van het bestaan van Jezus en God.

Ik heb dit boek geleend van mijn vader, aan wie Koen het acht jaar geleden cadeau gaf. Koen heeft er een persoonlijke boodschap in geschreven, vooraan. "Bedankt voor je vriendschap die ik zeer waardeer. Jezus roept ook jou. Hij wil je lasten dragen en biedt rust, vrede en vreugde. Moge ook jij je hart openen voor die Liefde van God, die niet door een mens kan bevat worden."

Ik vraag me af hoe het intussen met Koen gaat, bijna elf jaar na zijn christening.