Opgehitst en gehaast of niet: let op uw spelling

Op deredactie.be kan je reageren op opiniestukken. Journalist, 'walloniëkenner', Guido Fonteyn schrijft er regelmatig over de 'verschillende delen van dit land', zijn laatste post gaat over de Duitstalige gemeenschap die misschien maar beter een zelfstandig gewest kan worden, los van Wallonië waardoor het blijkbaar stiefmoederlijk behandeld wordt.

Dat onderwerp spreekt de deredactie-lezer blijkbaar aan want tot nog toe oogstte Fonteyn negentien reacties op zijn stuk. Of die reacties inhoudelijk sterk beargumenteerd zijn weet ik vaak niet, zo'n kenner van gewesten en gemeenschappen ben ik niet. Wat ik wel merk is dat men elkaar heel erg tegenspreekt en dat men zijn reactie blijkbaar zelden naleest, want schrijf- en typfouten.. best ergerlijk.

Ontbrekende woorden, een woord te veel. Ze hebben met z'n allen geweldig veel te zeggen en het kan niet anders dan dat daar tijd in kruipt, maar nogal wat van hen nemen vervolgens blijkbaar niet de tijd om hun epistel eens na te lezen om zo de typfouten uit hun tekst te halen. Voor mij haalt dat ook de inhoud van hun tekst een beetje onderuit. De nogal hoogdravende inhoudelijke sérieux van die lezers wordt gefnuikt door zinnen als "[De Duitstalige gemeenschap heeft] nooit verduidelijkt waarom, maar mi hebben ze wel een standpunt ingenomen [over B-H-V]". Die man is in zijn vaart het woordje 'volgens' en een 'j' vergeten. Mierengeneuk, jazeker, maar iemand moet het doen. Nogal wat mensen zijn overigens in staat een trema op de tweede 'e' van 'België' te zetten, maar ze zetten geen punt achter hun zinnen, of ze schrijven wel héél lange zinnen gespeend van komma's en hoofdletters. Inhoudelijk eloquent (?), vormelijk nonchalant.

"Laat toch volledig België bij Groot Hertogdom Luxemburg gaan dan is toch alles opgelost". Geen punt (of vraagteken) na de zin, geen komma achter Luxemburg, "bij Luxemburg 'gaan'" - jukkie - en inhoudelijk geen sterk argument.

Of dit pareltje: "Waarom hebben zij dan het zoveelste belangenkonflikt ingedient tegen BHV?" Mijn moeder zie ik 'conflict' ook nog met twee k's schrijven, maar dt-fouten maakt ze niet.

In het vierde middelbaar had ik een leraar Nederlands die ons, leerlingen, enkele moeilijke zinnen liet opschrijven. De meesten van ons brachten het er qua lange ij'en en korte ei'en goed vanaf, toch hadden enkele klasgenoten zeer lage scores. Ze waren vergeten een punt achter hun zinnen te zetten.

Inhoudelijk wordt er uiteraard ook wat afgeluld in de reacties op deredactie.be. Neem deze oneliner: "Het Duitstalig gebied is welkom om aan te sluiten bij Vlaanderen, waar we ze beter gaan verzorgen dan de Walen." Is er een Vlaamse politicus die al iets dergelijks heeft gezegd, en dan nog op zo'n 'anti-Waalse' toon? 'De Walen', brr. En wanneer gaat dat door De Wever geïntroduceerde 'ik spreek in naam van heel Vlaanderen-toontje' eens ophouden? Je leest steeds minder "naar mijn mening" of "volgens mij" in zo'n context. Neen, meneer x of mevrouw y is plots in zijn of haar eentje tot woordvoerder van 'de Vlaming' gepromoveerd. Een apetrotse woordvoerder in een opgehitst klimaat.

Maar goed, over dat inhoudelijke gelul heb ik het hier al genoeg gehad, al dan niet sterk beargumenteerd. En om ook het vormelijke af te sluiten: ik weet dat men in een reactie op een forum niet naar de eerste prijs in een taalwedstrijd dingt. Wat ik gewoon wil zeggen is dat ik van mening ben dat reacties goed geschreven moeten zijn om zo op z'n minst toch een beetje hun vaak inhoudelijke armoede te verdoezelen of te compenseren. En ik - niet alle Vlamingen! - hou gewoon bijzonder van mijn taal en zie niet graag dat ze als een oud wijf behandeld wordt.

P.S.: u, trouwe lezer, heeft al gemerkt dat ik vaak haakjes ('x') gebruik om bepaalde woorden of zinsneden te accentueren. Meestal moet u die lezen als 'zogenaamde'. Zo wordt 'de Vlaming' dus 'de zogenaamde Vlaming', als u nog kan volgen. Soms staan die haakes ook gewoon voor 'het woord', om desbetreffend woord te accentueren.

P.P.S.: ik weet dat er in mijn tekstjes soms ook lettertjes ontbreken en daarom geef ik in extremis toe dat er inderdaad vaak nog wat tijd kruipt in het redigeren van een eigen tekst.