Afrikaans dansen

Mijn nonkel schrijft over de "allochtonenproblematiek". Hij schrijft dat dat woord een dekmantel is voor wat er eigenlijk mee wordt bedoeld, het allochtonenprobleem. 'Allochtonenprobleem' klinkt vreselijk politiek incorrect, 'allochtonenproblematiek' klinkt meer alsof er daaromtrent enkele puntjes moeten worden aangekaart maar dat het in feite allemaal wel meevalt. Je zou het bijna kunnen interpreteren als een 'autochtonenproblematiek', waarbij wij, autochtonen, onvoldoende ons best doen om het integratieproces te stimuleren. Politiek correct denken is dat, niet toevallig een uitvinding van de Amerikanen. Het is een inzetmiddel dat je van stal haalt wanneer je ook maar denkt dat het van pas kan komen. Je kan er elke confrontatie mee uit de weg gaan. Het is als tikkertje spelen en het vredesteken maken waardoor je niet getikt mag worden.

Al te politiek correct denken is laf. Vooral als het nadrukkelijk openlijk gebeurt. Face it, er zijn kwesties die moeten aangekaart worden. Niet in het minst met allochtonen. Mijn bondgenoot Luckas Vander Taelen weet in dat verband ook waarover hij spreekt. In zijn ophefmakende column over onaanvaardbaar gedrag van allochtone jongeren in Brussel was hij streng maar correct, waarop Kristien Hemmerechts - brr - haar kop moest uitsteken als woordvoerdster van de politiek correcte, progressieve en tolerante linkervleugel.

Het is interessant om naar de wortels van het politiek correcte denken te graven. Het is een karakteristiek van het linkse denken, dat weet iedereen, en dat links staat voor progressiviteit, open-mindedness, met de blik gericht op de wereld, solidariteit en socialistisch is ook bekend. Ik ben bijzonder geneigd om daar helemaal achter te staan, maar er moeten kanttekeningen bij gemaakt durven worden. Vooral dan met betrekking tot allochtonen of, om in wollige linkse termen te spreken, 'nieuwe Belgen'.

Het is een linkse denkfout dat alle allochtonen onze vrienden willen zijn, als we zelf maar genoeg ons best doen om het hen zo aangenaam mogelijk te maken. Als allochtonen de westerse cultuur afwijzen doen ze dat omdat ze zich hier niet welkom voelen, die redenering. Als we hen morgen op de koffie uitnodigen zullen ze de westerse cultuur probleemloos omarmen. Maar zo is dat niet.

Mijn nonkel schrijft ook over linkse vrouwen die zich op multiculturele feesten graag laten opmerken wanneer zij openlijk en op bijzonder politiek correcte wijze blijk geven van appreciatie voor een andere cultuur. Afrikaans dansen en dergelijke. Natuurlijk is daar niks mis mee, maar het is het overduidelijk eenmalige karakter ervan dat het potsierlijk maakt. In de beslotenheid van de eigen woonkamer ontvangen deze vrouwen geen multicultureel gezelschap, laat staan dat ze er Afrikaans dansen. Op zo'n feest geven ze hun bewijs van politiek correct gedrag en zeden af, waarop ze tevreden naar huis kunnen in de wetenschap, of de hoop, dat een aantal bekenden zullen hebben opgemerkt hoe geëngageerd ze wel zijn.

Enzovoort.