Ik heb zin om mijn mondje open te trekken. Omdat ik merk dat er van gewoon kalmpjes praten geen sprake meer kan zijn. Ik mag dan wel de vleesgeworden eloquentie zijn, het spitsvondige vocabulaire op twee benen, toch heb ik de nijpende aandrang om Bart De Wever een walgelijke kutkop te noemen en Elio Di Rupo in één adem een opportunistische flikker.
(Los van deze kwestie zou ik Kristien Hemmerechts - die mij enkele dagen geleden nog kon krijgen - een dooie taart willen noemen. En ga naar de kapper, geaffecteerde troela.)
Gaan we betogen zondag? Gaan we een burgeroorlog ontketenen?
Morgen word ik door mijn vadsige leider opgeroepen om de Walen te bekampen. Wat zal ik hem antwoorden? "Zit uw onderbroek een beetje te strak, Bart? Zullen we nog een boulet in uw hol draaien?" Welke plunje zal mij worden aangemeten? Zwart en geel? Iets met onze fiere Leeuw? Zullen wij de Hanen bekampen? Zullen wij de dood vinden?
't Is anders niet dat ik noodzakelijk van de Walen moet hebben. Kort door de bocht kan je ze als een bende opportunisten classeren. Lekker in de slipstream van Vlaanderen hangen. En geen woord Nederlands moeten kennen, want "we dat nooit moet spreek".
Wat is een Belg? Ik ga een cynisch onderzoek voeren. Zou het kunnen dat ik Engels moet spreken met een Waal omdat ik geen zin heb om Frans te spreken en hij geen Nederlands kent? Ik heb dat ooit al gedaan. Zou het kunnen dat ik tegen sommige vriendjes moet zeggen dat ik de versterkte Vlaamse burcht wil opfikken en dat zij de Vlaamse burcht wel leuk vinden?
Ik weet niet meer waar ik wil wonen soms. In mijn stadje, maar niet in die deelstaat die dat stadje overkoepelt. Dat hoeft niet voor mij. Maak mijn stadje onafhankelijk. Zorg ervoor dat Bart De Wever een buitenlander wordt. Dat die man niet meer op mijn voorpagina staat. Dat die pens niet meer met zijn ogen komt rollen op mijn scherm.
Deze toestand is zo ziek.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten