Wat een leuke dag

15:20.

Hé, wat een leuke dag is dit! Ik zit in een rush. Zomaar opeens. De leukigheden volg(d)en elkaar op. Zoals dat schijnbaar in maanden niet gebeurd is. Ik vlieg. En het duurt nu al bijna een uur. Een tintelend gevoel in mijn lichaam. Heel echt. Dit is niet ironisch. Dit is gevaarlijk echt. Dit smeekt om een decompressie. Dit..

Dit is lekker. Heel lekker. Ik wil het wat en waarom eventjes oplijsten om het niet te vergeten. Wat er gebeurd is dat maakt dat ik zo'n intens warm gevoel heb.

* Het is de wind. Wat een zalige wind vandaag. Wat een lekkere harde maar koele wind. Niet koud, maar fris. Lekker. Een wind die smeekt om een wandeling. En ik heb die wandeling gemaakt.

* Vanmorgen om half tien opgestaan, een half uur te laat, maar totaal geen schuldgevoel of probleem. Ik had immers een sollicitatiebrief om na te lezen en te versturen. Dat deed ik. Dat was goed. Ik heb veel hoop op goed nieuws in de nabije toekomst.

* Een heel goeie herinnering aan een verrassend theaterstuk dat ik gisteravond zag. 'Audience' van Ontroerend Goed. Heel tof, echt, een heel coole voorstelling. Ik was echt onder de indruk van de inventiviteit van de makers. De interactiviteit van het gebeuren. Hoe het publiek betrokken werd. Hoe theater zo interessant kan zijn. Hoe ik het zalig vind om naar het theater te gaan en het te ontdekken. Zwaar de moeite - 'Audience' en theater tout court.

* Het fantastische radio-interview van Ruth Joos met Leonard Nolens. Ik wil(de) er een apart blogbericht aan wijden. Misschien doe ik dat nog. Wat een geweldige 19 minuten en 25 seconden. Ik heb het twee keer beluisterd en ga het nog een derde keer beluisteren. Ik ga meer opzoeken over die Nolens. Bijzonder fascinerend. Heel schrijvenswaardig. Kan ik veel uithalen, uit wat hij zei. Heel speciaal. Iets om te 'koesteren', als ik eventjes (nog) lame(r) mag zijn.

* Nog meer vacatures die mij (enigszins) kunnen bekoren. Ik heb wat te doen de komende dagen. Een vacature voor redacteur voor het blaadje van de fucking CM. Waarom ook niet? Natuurlijk solliciteren! Eerst wel om een beetje meer uitleg vragen. En wat advies.

* Op Facebook vind ik een medestander om zaterdagavond mee naar The Thermals in Brussel te gaan. Het is gratis en The Thermals zijn leuk. Pretpunkpop ofzo. Live zal dat ook wel leuk zijn. Pretentieloos en gratis. Vrijblijvend en spannend. Een zaterdagavond die opgevuld is. En zondag de Ronde van Vlaanderen. Wat een weekend.

* The Bony King of Nowhere heeft een paar mooie nieuwe liedjes. Ik geniet vooral van 'Eleonore' en 'Girl From The Play'. Ik vind The Bony King een interessante figuur en schreef hier al eerder over hem. Heel verlegen maar vermoedelijk ook best intelligent. Interessante integere meningen. Ik zou wel eens met hem willen babbelen. Zou ik vriendjes met hem kunnen zijn? Ben ik authentiek genoeg? Authenticiteit is heel interessant. Een interessante figuur dus, die Bony King. Spraakmakend of markant, zoals ik al grappend tegen mijn broer zou zeggen. Wij noemen voornamelijk foute BV's spraakmakend of markant.

* Een sms'je van een vriend. Of ik koffie kom drinken? Graag! Ik loop naar café Punto en bestel een koffie verkeerd. We praten over onze bezigheden, of over het feit dat we die niet hebben. We komen zo verdomd goed overeen. Plots gaat het over maatschappelijke thema's. Het is heel interessant. Ideeën en vuur. Ik haal mijn hartje op. We raken er niet over uitgepraat. De wind waait het zeil bijna van het terras. Het is zalig. We gaan die wandeling maken waarover ik het al had. We lopen door het Stadspark, langs de Naamsestraat, langs de Sint-Pieterskerk, naar de Diestsestraat, naar het Ladeuzeplein. Daar gaan we opnieuw op een terras zitten en ik drink een gini.

* We hebben het over de media en we besluiten een krant te gaan kopen. Hij koopt The Times, ik koop De Tijd. Ik voel me behoorlijk cool. We gaan elk ons weegs. Misschien tot morgen. We hebben toch veel tijd. Het is leuk om met vrienden koffie te drinken op het middaguur.

* Ik loop de Bilbo binnen in de hoop er iets van The Divine Comedy in de rekken te vinden. Niets en nog eens niets. Ik vraag Rudy - wat een leuke verlegen man - om uitleg. Hij kan 'Victory For The Comic Muse' voor zeven euro laten komen. Dinsdag al. Cool! Ik loop naar de uitgang en zie de nieuwe Radiohead in de rekken liggen. Nu al?! Dat ging toch nog maanden duren? In vertwijfeling vraag ik me af of ik hem nu al zal kopen. Ik heb al geluisterd en vind 'm goed, maar koop ik 'm nu al? Ik twijfel omdat ik me er niet aan had verwacht om 'm nu al in de winkel te vinden en nu opeens een beslissing moet nemen. Ik koop 'm. Het is een goeie plaat met een paar hele mooie liedjes. Radiohead is altijd goed. Altijd de moeite. Altijd spannend. Die jongens hebben métier, ofzo.

* Opeens zet de rush in. Ik bel mijn dikke vriend. Ik moet dit eventjes met hem delen. Zomaar. Omdat het zo cool is. Omdat het zo positief is. Zo verrassend. Ik leg hem uit wat ik voel. Hij is blij, al lijkt het erop dat hij zelf een iets mindere dag heeft. Het is goed om hem te horen. Hij vertelt over een festival in Lille, waar enkele hele goeie groepen naartoe komen. The National en Elbow. Ik ga er ernstig over nadenken en ben heel enthousiast. Cool! Een zomerplan voor binnen drie maanden. Lille! Lille is populair. Een aantal mensen hebben me verteld dat het er leuk shoppen is. Moet ik dat ook eens overwegen? Positief, Lille.

* Ik keer terug naar mijn kot, koop onderweg nog een Humo en roep een kotgenootje uit haar kamer. Ze heeft het druk met psychologische experimenten, maar heeft altijd wel zin in een korte babbel. Ze is een lief meisje. Een goeie kotgenoot.

* Ik vind dat ik dit allemaal eventjes moet opschrijven. Dit is al lang geen doorsnee dag meer. Dit is een dag die ik moet onthouden.

15:50.