U kan terugblikken op een succesvolle carrière. U hebt goud behaald, zeg maar. Meerdere malen misschien. U bent tevreden en denkt er binnenkort een punt achter te zetten.
Dat is uw goed recht. U bent in een andere fase van uw leven terecht gekomen. De biologische klok tikt misschien wel of het lichaam wil niet meer mee. Alleszins, u bent niet meer die onbevangen brok energie die, jaren geleden alweer, een gouden medaille wegkaapte op een Europees Kampioenschap.
Steeds vaker denkt u na over uw toekomst. Steeds duidelijker wordt het dat uw sportieve leven op het achterplan zal raken. Dat uw sport, uw hobby, uw etiket of misschien zelfs uw kwelduivel zal worden. Misschien wordt u wel analist. Die hebben ze nooit genoeg. Of misschien kan u een andere publieke functie vervullen. Wie weet. Alles beter dan thuis zitten verkommeren, toch?
Ulla Werbrouck - Gilles De Bilde - Frank Vandenbroucke - Sabine Appelmans
God wat zijn sportlui waardeloos. Zo banaal. Fin de carrière en dan dát.
En dan worden ze... politica - jeannet - zelfmoordtoerist - mama.
Dan worden ze alles waar ik niks over wil weten, kortom. En dan komen ze elke vijf minuten op mijn raam tikken.
Ulla Werbrouck, ex-judoka, is de nieuwste aanwinst, maar een geval om met afkeer te koesteren. Ze gaat het parlement in en ja, dat wordt een stap in het ongewisse. Politiek is niets voor haar liet ze in het verleden steevast optekenen, op de typische vraag of ze in de voetsporen van haar mentor en goeroe Jean-Marie Dedecker zou treden. Hij heeft haar weten overhalen. Een klap voor de politieke geloofwaardigheid van België, voorwaar. Bij links denken we voortaan aan SP.a en Groen!, Ulla, tegen het Cordon Sanitaire ben je nu al. Braaf, Ulla. En ja, je gaat moeten laten uitschijnen - eigenlijk moet je het echt menen, voélen, dat je geen hoge pet op hebt van al je politieke rivalen. Rivalen, concurrenten: begrippen die jij kent. Je sportfilosofie inburgeren in de politiek is misschien het beste, het enige dat jij kan doen.
Het zal nooit zo ver komen dat je belangrijk wordt, Ulla, in de politiek. Daarom zijn we in België en niet in de Verenigde Staten of Albanië. Je hebt je partij ook niet mee. Maar je aanwezigheid, überhaupt, en je engagement zijn eigenlijk al genoeg doorn in het oog van de ernstige mens.
P.S.: eergisterennacht droomde ik dat Ulla Werbrouck een eikelpiercing liet zetten. No kidding!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten