Yo! ik doe een poging

Ik schrijf echt graag, dat is geweten.
Maar zo'n blog put elke tekst uit.
Voelt aan als praten tegen een muur
of tegen een kat.
En ik praat doorgaans ook niet tegen muren of katten.

Natuurlijk ligt het ook aan mijn ego.
Allicht toch.
En aan mijn gevoel voor realiteitszin.

Als ik recensies voor goddeau schrijf heb ik niet dat gevoel van tegen een muur te praten.
Want die teksten worden gelezen (?) - ahum.
En een blog is altijd zo'n stijloefening.
Ik slaag er zelfs niet in om een normaal doorlopende tekst te typen.
Hoezeer ik het nu ook probeer.

En er moet altijd iets te vertellen zijn.
En ook al zou ik wel willen,
ik schrijf net het best als ik niks te vertellen heb.
Of zo voel ik dat toch aan.