93

Een klein oud mevrouwtje komt traag op mij afgelopen aan de bushalte Naamsepoort, Heverlee.
- "Meneer, mag ik eens iets vragen?"
- "Zeker."
- "Weet u of den 337 al gepasseerd is?
- "Ik denk het niet. Ik sta d'r ook op te wachten. Ik denk dat 'm binnen twee of drie minuten gaat komen."...
- "Danku. Ik ben 93 jaar en ik zie niks nie meer, dus ik moet altijd iemand vragen om mij te helpen. 'k Had daar al aan iemand gevraagd, maar da's nen Engelsman en ik versta dat niet."
(De man in kwestie staat iets verderop en heeft een Aziatisch uiterlijk - Japan, Korea,..)
- "We zijn er om mekaar te helpen hé. Ge zoudt trouwens niet zeggen dat u 93 bent."
- "Ja, maar ik kom nog veel buiten. Als ge binnen blijft dan is uw einde nabij op mijne leeftijd."
- "Ah ja, dan bent u beter van nog genoeg buiten te komen. Maar als u nog zo weinig ziet, hoe doet u dat dan in 't stad? Draagt u genen bril?"
- "Nen bril, dat werkt niet meer voor mij. Ik zie alleen nog wat uit mijn ooghoeken. Ik ben op bezoek geweest bij mijn vriendin, die woont hier aan den overkant van 't straat. Mijn vriendin is 84, maar ik ga bij haar op bezoek want zij geraakt niet meer tot bij mij. Ik woon aan de Zoete Waters, vlak aan de bushalte. Daar komt maar éénen bus om het uur, dus daar kan ik niet missen, maar hier komen er veel meer en ik kan die cijfers niet meer lezen."
- "Ja, en die bussen lijken allemaal opeen hé."
- "Da's den 2."
- "Ja."
- "Dat zie ik omdat die van rechtdoor komt en niet van rechts."
(Den 2 stopt. De rest van het straatbeeld is even aan ons zicht onttrokken.)
- "Is dat daar den 337?"
- "Ja, dat is 'm."
(Mevrouw steekt al van ver haar hand omhoog ten teken dat de bus moet stoppen.)
- "Bedankt hé, meneer."
- "Da's graag gedaan."

 We stappen op. Zij gaat vanvoor zitten, ik vanachter. Aan de Zoete Waters stapt ze af, ik blijf zitten tot aan de kerk van Sint-Joris-Weert. Het artikel over Ingrid Bergman dat ik aan het lezen was is nog niet helemaal uit. Ik blijf met mijn dsWeekblad op de stoep staan en lees het artikel uit.
Nu ben ik thuis, in het huis waar ik ben opgegroeid.
Mijn moeder komt net binnen.