Rik De Saedeleer

Op sporza.be neem ik deel aan de test: Welke voetbalkenner ben jij?
Mogelijke uitkomsten zijn Peter Vandenbempt (persoonlijke favoriet), Filip Joos (doodserieus), Marc Degryse (zaag), Johan Boskamp (zeer vermakelijk, zeker ook als hij mensen een duw of een klap geeft) of Jan Mulder (sinds de hype rond zijn persoon een vervelende karikatuur van zichzelf).

Ik zit pas aan de tweede van elf vragen en ik ben in een patstelling beland. ‘Wat is je favoriete uitspraak van Rik De Saedeleer?’.
Er zijn 10 (tien!) mogelijkheden. Dit is echt een heel extreem voorbeeld van ‘kill your darlings’...

Het is kiezen uit:
1. ‘Dag moeder!’
2. ‘Ze gaan lopen!’
3. ‘Danken Enzo.’
4. ‘Dat is het! Ik wist het! Philippe Albert!’
5. ‘Daar is ‘em! Daar is ‘em!’
6. ‘San Titar.’
7. ‘Jef, doe eens iets!’
8. ‘En zijn Nederlands wordt altijd maar beter.’
9. ‘Jan! Ze kunnen niet volgen!’
10. ‘Moet er nog zand zijn?’

Vallen af: 3, 6 (ken ik niet en snap ik niet), 8, 9 (iets minder leuk dan 7) en 10.

1 is zo fantastisch omdat je dat gewoon niet kan bedenken. Waar komt zoiets vandaan? En dat op nationale televisie! Is dat werkelijk een uitdrukking? Google kan mij zo op het eerste zicht niet helpen.

2 riep hij in een ‘levensbelangrijke’ wedstrijd tegen Nederland (kwalificatiematch voor het WK 1986). De context is hier belangrijk. De Belgen moesten ‘pressen’ en de 'Hollanders' moesten 'terug’. De Belgen overspoelden de Hollanders in die fase van de match en de Hollanders waren doodsbenauwd om een goaltje binnen te krijgen. Wat ook gebeurde tot ons aller groot jolijt maar zeker ook tot dat van Rik.

4. Philippe Albert maakt een cruciaal doelpunt. De meester-kenner Rik wist dat dit er zat aan te komen en dat roept hij gewoon de woonkamer in. Die spontane impuls, dat is zo zalig. Onweerstaanbaar en legendarisch zonder meer. Waarom is dit soort voetbalcommentaar gewoon ondenkbaar geworden in Vlaanderen? In met name Spaanstalige landen gebeurt dat wel nog volop. Hier zijn het allemaal halve boekhouders. En we kunnen zo'n leuke voetbalcommentator trouwens goed gebruiken want op het veld weten die Rode Duivels mij echt voor geen reet te boeien. Behalve Debruyne (zoveel beter dan Hazard).

5, "Daar is 'em!", oftewel de oerkreet van Rik De Saedeleer. Opnieuw om aan te geven dat er een doelpunt is gemaakt. ‘’Em’ is in dit verband het doelpunt en dus niet de aanduiding van een persoon. Wie zegt er nu nog ‘em’ op nationale televisie? Waarom zijn wij zo vreselijk ernstig en correct geworden?

7 is opnieuw zo’n spontane impuls van Rik. ‘Jef, doe eens iets!’ Dat is toch fantastisch. Een voetballer aanspreken vanuit de ‘commentaarbox’. Ik zie het de bloedserieuze Filip Joos nog niet doen.

Uiteraard ontbreken er ook hilarische uitspraken in deze top tien. Zoals wanneer Rik zich rechtstreeks tot God richt na een zoveelste gemiste kans van Jan Ceulemans. “Daar is iemand tegen ons hierboven. Ik weet niet wat wij misdaan hebben.” Of wanneer hij ettelijke keren puur van contentement in vreugdevol lachen uitbarst.

Ja, in de tijd van Rik De Saedeleer - "zo maken ze ze niet meer" - had ik de Rode Duivels ongetwijfeld kunnen appreciëren. Nu is dat anders. Ik supporter, echt waar, tégen die gasten. Het is wreed.

Ik kies uiteindelijk voor uitspraak 4, “Dat is het! Ik wist het!”, en dat in de eerste plaats vanwege die onbestemde “Ik wist het!”. Dat is op geen enkele manier correct te noemen. Riks onderbewustzijn komt hier voluit tot leven en hij valt werkelijk heel eventjes uit zijn rol van commentator. Hij zit gewoon schaamteloos bij ons in de woonkamer. En daar willen we hem natuurlijk ook.

Rik De Saedeleer, oftewel de beste voetbalcommentator die dit land ooit heeft voortgebracht, en daar zal geen verandering in komen.
Rik, ik kon er in de jaren 80 helaas niet bij zijn, maar toch van mijnentwege bedankt voor zoveel fijne YouTube-momenten.

***

Ik heb de enquête gecompleteerd en blijk de meeste overeenkomsten te hebben met Jan Mulder.
Meh.

Raar trouwens dat Frank Raes er niet tussen zat. Die kan ik ook wel appreciëren.