Kent u Alex Vizorek?

Ik lees regelmatig artikels op de websites van Le soir, Le vif en La libre en het mag toch verbazen hoeveel Belgen daar de revue passeren van wie ik nog nooit of te nimmer heb gehoord. Wat dat betreft leven we als Vlamingen en Franstaligen echt wel in verschillende werelden. Wij (ik) kennen behalve de typische namen nauwelijks Franstalige Belgen en omgekeerd is dat zonder twijfel ook zo.
Toch altijd een vreemde vaststelling. Want wie van u kent bijvoorbeeld Charline Vanhoenacker en/of Alex Vizorek, de twee Franstalige komieken uit dit artikel?
http://www.lesoir.be/1045740/article/soirmag/actu-soirmag/2015-11-17/alex-vizorek-au-nom-belgique-entiere-on-presente-toutes-nos-excuses

Dat dacht ik al.

De Franstalige media in dit land zijn (niet alleen n.a.v. de aanslagen) erg gefocust op Frankrijk, terwijl dat in Vlaanderen helemaal niet zo is. Zo is er vandaag op alle Franstalige nieuwssites veel aandacht voor provocerende uitspraken van de rechtse Franse journalist Eric Zemmour. Deze heeft verklaard dat Frankrijk bommen moet gooien op Molenbeek en niet op IS.
Ik kende deze Zemmour al omdat ik begin dit jaar veel artikels heb gelezen op Franstalige websites over Michel Houellebecq naar aanleiding van diens boek 'Soumission'. Houellebecq werd 'verweten' te sympathiseren met de rechtse provocateur Zemmour, maar of dat ook echt zo is kon uiteraard niet worden achterhaald. Het 'mysterie Houellebecq' houdt immers wel van spelletjes.

Maar wat ik dus wil zeggen is dat wellicht slechts een zeer klein percentage van alle Vlamingen ooit heeft gehoord van zo'n Eric Zemmour, of al zeker van Charline Vanhoenacker ("Vanounackèèèr") of Alex Vizorek - mensen die nochtans populair zijn in Franstalig België (en soms zelfs in Frankrijk, want heel wat Franstalige Belgen, zoals ook deze komieken, trekken naar Frankrijk en worden ook daar bekend).
Hoe frappant is het toch dat Vlamingen en Franstaligen elkaars, laat ik zeggen, 'BV's', zo weinig kennen. Alleen maar door de taalbarrière of ligt niemand er van wakker?
'Wat is dit eigenlijk voor een land??!'

Mensen als Christophe Deborsu (een Waal in Vlaanderen die hier zijn Waal-zijn uitspeelt) en de komiek Bert Kruismans (die in Wallonië zijn Vlaming-zijn uitspeelt) vormen uitzonderingen op de regel maar kruipen dan ook effectief in een komisch bedoeld ik-kom-van-over-de-taalgrens-typetje, wat mij toch altijd een beetje stoort.
Sois belge et tais-toi, danku.

Enkele jaren geleden ging ik in Louvain-la-Neuve naar de in Franstalig België bekende theatervoorstelling 'Sois belge et tais-toi' (een woordspeling op 'sois belle et tais-toi'...), een satirische 'conference' over de Belgische politiek.
Het was in de periode dat ons land al meer dan een half jaar aan 't proberen was om een regering te vormen (wat uiteindelijk anderhalf jaar zou duren) en Bart De Wever, gespeeld door een acteur die kussens onder zijn hemd had gestopt, werd opgevoerd als de lompe boeman die geen goed woord over had voor de Franstalige politici (in de voorstelling Di Rupo, Milquet en Onkelinx). Het was heel karikaturaal, maar wel geestig.

Dat er aan het eind van de avond een beetje gelachen werd met de Nederlandse taal (de taal van de boerkes) vond ik een beetje flauw, maar er zal dan ook naar alle waarschijnlijkheid geen enkele Vlaming in de zaal hebben gezeten, zal men hebben verondersteld. Wat opnieuw aantoont dat er kennelijk van uitgegaan wordt dat Vlamingen en Franstaligen nooit naar 'elkaars' voorstellingen gaan kijken, al was het maar omdat ze elkaars taal niet begrijpen.

Om maar te zeggen dat ik zelf op tal van vlakken nog heel veel zou kunnen ontdekken in het Franstalige landsgedeelte. Gesteld dat ik dat zou willen uiteraard. Want waarom zou ik mij informeren over het werk van Charline Vanhoenacker of Alex Vizorek als ik er met niemand uit mijn kennissenkring over kan praten?

Ça sert à rien, hein?!