ik zou je willen beloven dat ik je nooit nog met die talrijke ergernissen van me lastig val. Dat kán ik echter niet, want ik drijf op frustratie, ik leef ervan, ik hou er zelfs van, ik ben slecht van hart. Er is een man met een gebroken sleutelbeen die ik weiger te bellen. Dat ben ik.
Maar omdat ik je wil spreken, spreek ik je vanavond kortstondig over Stef Kamiel Carlens, zanger bij het uitstekende Zita Swoon, uit Antwerpen, maar eigenlijk veel kosmopolitischer dan dat. SKC (zoals de cd-boekjes hem plegen te noemen) is een onverbeterlijke positivo, die zijn kijk op de dingen evenwel aan niemand lijkt te willen opdringen. En dat zijn de echten, zeg ik je.
Ik ben geen onvoorwaardelijke fan van zijn cd's, maar zijn live-optredens vind ik wél geweldig. Het is een ontwenningskuur, een bubbelbad, een sauna en een Turkse massage zo'n Zita Swoonconcert. Slechts één keer kon ik dat tot nog toe meemaken, dat was vorig jaar op Pukkelpop, een festival waar ik dit jaar niet heen ga. Vandaag tot die vaststelling gekomen, de goeie groepen staan tegelijkertijd geprogrammeerd.
SKC houdt het simpel, maar puurt uit zijn integriteit net zijn grote wapens: eerlijkheid,, oprechtheid, schoonheid. De energie die hij daarvoor moet aanwenden parelt niet langs zijn voorhoofd naar beneden. Hij ís gewoon een goed mens. Ik besloot eens een papier te vullen met de zin "Wees wat vaker Stef Kamiel". Het is er nooit van gekomen. Ik ben lui.
Liefste,
ik had het ook kunnen hebben over mensen die altijd bewust de b verzwijgen, om op die manier te pretenderen dat ze interessant zijn, terwijl ze eigenlijk irritant zijn, maar ik ga dat vanavond niet doen. Vanavond, net voor middernacht, terwijl de deur op slot is, de kat buiten wacht en de fietser overweegt om de oversteek te maken, hem niet maakt en compassie heeft met de man met het gebroken sleutelbeen. Ik ben niet goed, qua hart, qua gevoel en mijn kijk is verziekt. Maar Stef Kamiel Carlens weet ik nog naar waarde te schatten. Heel mij Stef Kamiel. Heel mij, ik betaal je. Ik ben een vogel voor de kat die het onverstoorbare leven heet.
1 opmerking:
SKC zijn versie van Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder van Ramses Shaffy voor het programma "zo is er maar één" was trouwens ook een geweldige prestatie. Hij zong zo geloofwaardig en gemeend dat ik er kippenvel van kreeg! Misschien is het clipje nog ergens terug te vinden op de site van één...
Een reactie posten