donderdag 13 november 2008

Ofte welsprekendheid

Krrrzzz. Niks met mijn toetsenbord, niks met mijn brein. Of toch wel. Ik wil gewoon zeggen dat het me nog al eens overkomt dat ik niet op de juiste woorden kan komen, zeg maar gerust dat me dat tamelijk vaak overkomt. Dan spreek ik Engels en blokkeert het "systeem", dan moet ik dat uitleggen en op begrip van mijn gesprekspartner rekenen.

Maar ook in het Nederlands overkomt me dat. Dan ga ik van euh, nee, ben ik even stil, moet ik denken wat ik ging zeggen, komt het er met horten en stoten uit en weet ik dat ik nog heel wat werk heb. Daarom: bewondering (ik ga hier niet "respect!" beginnen roepen) voor mensen die het wél allemaal in één ruk gezegd krijgen, wier hersenen hen wel steeds op het rechte pad houden. Dat heeft een naam, dat talent: eloquentie.

Sprekers doen dat meestal goed, maar makkelijk is het niet. Een gast in "Terzake" zakt nooit door het ijs, vraagt nooit een break van een halve minuut, komt altijd uit zijn woorden. De woordvoerder van een bedrijf maakt van dat praten, communiceren zelfs zijn job. Hij leert zijn lesjes al dan niet van buiten, maar hij moet het altijd wel nog bréngen en hij moet er mee weg zien te komen.

Nu ja, ook niet teveel zeiken over krrrzzzz zzzzzzz.

Geen opmerkingen: