
En ten andere: er is geen enkele politieke partij in België die anno 2008 een allochtoon naar voor zou schuiven om er een potentiële Leterme, Verhofstadt, Dehaene van te maken. Groen! en Ecolo zouden de enige uitzonderingen kunnen vormen, maar die partijen zullen nooit een premier leveren. Elio Di Rupo telt ook niet mee als allochtoon (wel als homo trouwens, ook niet slecht voor aan de top van een partij).
In tegenstelling tot hoe het grootste deel van het Terzakepubliek er blijkbaar over denkt, heb ik neen geantwoord op de vraag of ik zou kunnen leven met een gekleurde premier. Daarmee wil ik zeggen: ikzelf zou het kunnen, maar een hoop minder politiek correcte, niet-Terzakekijkers niet. En wat heb je eraan dat je kan leven met je premier als een hoop mensen rondom je dat niet kunnen? Dat haalt je eigen kwaliteit van leven alleen maar naar beneden. Nee, we zijn er naar mijn mening niet klaar voor.
Een allochtone politicus is voorlopig nog een kwiskandidaat, een brug naar de allochtone gemeenschap, een curiosum of een verplicht nummer. Een premier behoort echter een fiere Vlaming te zijn, een blanke. Zelfs een melkwitte Waal zou wat moeilijk liggen nu. Eerlijk?
En dan nog dit: de vraag van Terzake is eigenlijk irrelevant (ja, ik neem die vraag eventjes ten volle serieus - de gemiddelde Terzakekijker gaat laconieker door het leven). In de Verenigde Staten is 12% van de bevolking zwart, wat ervoor zorgt dat een zwarte president daar helemaal niet zo'n eigenaardigheid hoeft te zijn (al zijn we natuurlijk wel in Amerika). In België stelt zich die kwestie echter geenszins, dus waarom ze überhaupt poneren? Enkel maar om onnadenkende snoevers een moment van welbehagen aan te smeren? Da's goedkoop.
4 opmerkingen:
Sinds een paar weken is de nieuwe burgermeester van Rotterdam bekend. Hij is van Marokkaanse komaf. Sommige reacties horend zou Nederland (helaas) niet klaar zijn voor een Obama.
Je hebt gelijk. De reacties op de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb spreekt hierin boekdelen. Overigens vind ik het ook een vreemde vraag. Niemand stelt me de vraag of ik kan leven met het idee of een gehandicapte premier kan zijn of voor mijn part een marginaal die alleen de lagere school heeft uitgedaan. Me dunkt dat zij net zo goed deel uitmaken van de maatschappij en dat dit net zo contingent en arbitrair is als hun geslacht of etnische afkomst. Alleen ligt het ene wat beter in de markt dan het andere.
Hoewel ik het zelf aangehaald heb, is Ahmed Aboutaleb eigenlijk geen goed voorbeeld. De zwarte (neger) gemeenschap maakt al meer dan een eeuw deel uit van de Amerikaanse maatschappij terwijl de Marrokaanse/Turkse/Italiaanse/Poolse/... gemeenschappen hier nauwelijks zestig jaar verblijven. De verankering is hoe dan ook anders. Bovendien is hier ook een conflict in geloofsovertuiging die gevoed wordt door de angst voor en de gelijkschakeling met de fundamentele invulling hiervan door een (kleine) groep.
Momenteel lijkt het me een interessantere vraag of men zou kunnen leven met kleurlingen/allochtonen naast de deur. Hoewel het merendeel ook hierop ja zou zeggen blijft het opvallend hoe vaak ze indien de financiën het toelaten, kiezen voor een doorsnee blanke wijk waarbij de buurtbewoners vaak ook nog eens hooggeschoold zijn.
Leuven zal rijp zijn voor een allochtone burgemeester bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen, zei Saïd El Khadraoui in een interview ivm de benoeming van de Rotterdamse burgemeester.
Voor de rest staat hier perfect verwoord wat bij mij zo wringt aan dat hoera geroep rond een "zwarte" president.
Zolang iets opvallends genoeg blijft om het constant te vernoemen is het toch niet 'gewoon' (=aanvaard/geïntegreerd/niet gediscrimineerd)??
Een reactie posten