Hoezo algemene kennis? Hoe moet ik nu weten dat "Animal Farm" een metafoor is voor de periode van het stalinisme en het nazisme?" Nee, D. leest niet veel boeken, dat geeft hij toe. Maar er is beterschap: onlangs ontleende hij in de plaatselijke bib voornoemde klassieker van George Orwell, alsook die andere kraker, hét boek van begin deze eeuw: "De Da Vincicode" van Dan Brown.
Hij kijkt me met grote ogen aan als ik hem vertel over "Liefde in Tijden van Cholera", een boek, zo informeer ik hem, dat zich afspeelt in Colombia. "Colombia?" vraagt hij. "Hoe kom je er nu bij om zoiets te lezen? En is dat non-fictie?" Ik ben hem niet erg behulpzaam als ik hem er helemaal met zijn neus induw, en hem wijs op de poëzie - de wat? - van de verhaallijn en het genie van Marquez. "En is dat boek bekend?" vraagt hij.
Hij heeft, mijn inziens, een gebrek aan cultuur, die D.. En mocht hij dat al willen, hoe maakt hij zoiets nog goed? Hij had al een hekel aan "De Dagboeken van Adrian Mole", moet je je inbeelden, en is daarna zowat gestopt met lezen.
Praat je met hem over politiek, dan blijkt hij zich te verliezen in holle argumenten. Hij maakt een negatieve keuze ´voor de oppositie, Lijst Dedecker ("die zegt waar het op staat"), omdat hij zo de meerderheid wil straffen voor wat hij "schandalig wanbeleid" noemt. Vraag je hem hoe hij over migratie denkt, dan vervalt hij in clichés waarvan hij zichzelf niet bewust schijnt: "Zoals die zich gedragen! Ze zijn hier te gast hé!"
Gisteren las ik over een enqûete die de afgelopen maanden werd afgenomen bij "3000 laatstejaars van het secundair onderwijs" in België (die constructie met Vlaanderen en Wallonië, u weet wel). Deze studie kreeg als titel "Hoe kritisch zijn de burgers van morgen?". De enqûete peilde naar kennis over geschiedenis, aardrijkskunde, milieu, en andere, en de resultaten ervan worden niet zonder enige reserve gepresenteerd. "De maatschappelijke relevante kennis is beperkt" staat er zo onder andere in te lezen. En "één leerling op vier weet niet dat Congo een kolonie van België was".
Welja, u leest het epistel gewoon zelf via deze link. En over D. wil ik nog zeggen dat hij dan misschien wel weinig culturele en politieke bagage mag hebben, zijn zelfgemaakte chocolademelk is wél verdomd lekker, en hij kan er nog heel mooi bij lachen ook. Laat dat ook zijn verdiensten hebben.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Anderzijds poste je zelf dit:
"Maar ik ben dus links zonder daarover ideologisch nagedacht te hebben. Geen idee of mijn meningen - wat zijn mijn meningen? - overeenstemmen met die van linkse partijen. Dat hun politici op mij de meest betrouwbare indruk maken, vind ik belangrijker dan dat ik precies weet waar ze mee bezig zijn. Is het in politiek niet zo dat je vooral weet op wie je níét wil stemmen?"
Heb je dan politieke bagage? Of is je stem niet doordachter dan die van D., alleen is het een andere partij.
Daar pak je me koud, sezaar, en dat doe je terecht. Ik flap er nogal wat uit en verlies de consequentie van mijn uitspraken al eens uit het oog.
Ik geloof dat ik me in deze post gewoon niet kan neerleggen bij het feit dat D. onbedachtzaam rechts is, en dat ik hem daarvoor gratuit veroordeel. Hij lijkt namelijk écht onbedachtzaam, met permissie, terwijl ik dat in feite niet ben, maar het in die vorige post, waarnaar je refereert, niet aandurfde om echt een politieke mening uiteen te zetten. Daarom ging die post ook "de mist in". In feite weet ik wel waarom ik links ben hoor. Het kwam er toen op dat moment gewoon niet uit, en ik had een mislukt epistel misschien beter niet gepost.
Hoe kun je Adrian Mole nu slecht vinden.
Niemand is consequent doordacht en analytisch in zijn beslissingen hoor maar bij je "politiek"-post bedacht ik dat eigenlijk heel veel mensen zichzelf als links/rechts en progressief/conservatief uiten zonder eigenlijk te weten wat het betekent. Zo heb ik een maat die tegenwoordig als rechts beschouwd wordt terwijl zijn stellingen eigenlijk heel nauw aansluiten bij waar het socialisme lang voor stond.
De verkleutering van de politiek is uiteraard altijd al geweest, alleen schaamt men zich er tegenwoordig nog minder voor dan vroeger. Dat is evenwel een andere discussie. :-)
Ik noem mezelf iemand die graag leest. Maar de dagboeken van Adriaan Mole vond ik ook geen toffe boeken (ondertussen is het wel al minstens 4 jaar geleden dat ik ze las)
en Liefde in tijden van cholera eigenlijk ook niet. Het lijkt wel alsof dat boek een ziel mist (dit is als godslastering). Ik vond het wel een goed boek, ik begrijp dat mensen het een goed boek vinden, maar mij raakte het niet.
En toch vind ik mezelf geen cultuurbarbaar :-). (chocomelk maken kan ik ook al niet goed)
Ik ben gisterenavond de eerste Adriaan Mole beginnen herlezen. Still great stuff hoor.
Als je zelf blogt over je linkse ideologie toont toch al op z'n minst aan dat je erover nadenkt. Dat je de alternatieven afweegt en erover reflecteert. Volgens mij is dat een niveau dat iemand als D. (waarmee ik niet de persoon zelf bedoel, maar eerder een type burger) niet bereikt. Wie geen interesse heeft in politiek gaat gewoon mee in wat het beste klinkt, het makkelijkst op te pikken is. Net zoals mensen die niet echt geïnteresseerd zijn in muziek (en daarmee bedoel ik 'muziek') veelal te vinden zijn op concerten van Frans Bauer.
Een reactie posten