Sorry, jongens en meisjes van het nieuwgekraakte pand, ik moet een beetje om jullie lachen. Die termen waarin jullie zich uitdrukken en de sérieux waarmee jullie dat doen. Funny funny funny! Nochtans, ik lach jullie niet uit, die idealistische gedachten zijn niet onzinnig. Het is gewoon de aanpak die het 'm altijd zo potsierlijk maakt bij jullie, krakers. Dat jargon, dat fanatieke, dat overdreven afwijkende.
Een stel kabouters, elfjes, naïeve wereldverbeteraars en - ik zet de aanhalingstekens - "consuminderaars". Dat zijn jullie, zo lees ik in een ware perstekst. En julllie zijn zinnens een "sociale, culturele, ecologische en allesbehalve economische broedplaats" uit de grond te stampen. Ik juich dat toe en zou zelfs graag eens binnenspringen in die - ik klink ironisch, maar dat is niet de bedoeling - jonge oase van welbehagen.Doch, voer mij dan geen scheepsbeschuit, uit alle macht, en laat ook jullie wortel- of bietensap maar achterwege. Het is niet duivels-kapitalistisch om gewoon een worstenbroodje van de Panos te eten. En als jullie muziek willen maken, hou ik graag mijn oren gespitst, maar hoef ik striktnoodzakelijk de boodschap mee te krijgen dat jullie een "anarkoestisch" gezelschap zijn (akoestisch en anarchistisch, dus)? Natuurlijk niet.
Jullie gemeenschap heeft, volgens mij, en niet zelden vanuit intellectuele onredelijkheid, altezeer een verongelijkte houding tegenover vanalles en nog wat ontwikkeld. Daardoor is jullie drang om af te wijken groter geworden dan jullie drang om daadwerkelijk iets constructiefs te doen (jullie willen ten allen koste helemaal onafhankelijk zijn). Nu goed, jullie zijn idealistisch en organiseren activiteiten "waaraan je kan deelnemen volledig los van je geaardheid, je cultuur, je bankrekening, je uiterlijk en of je papieren hebt of niet." Maar als ik morgen op een kritische manier met jullie over bovenstaands en meer wil komen praten, ben ik dan ook welkom, of krijg ik dan het label "kapitalistische infiltrant" opgeplakt?
Behoedzaam sympathiserende groet.
3 opmerkingen:
Ik hou niet van krakers. Ik heb er genoeg gekend in Gent en toen ik er zelf nog als een verwaaide punker uitzag (zonder hanekam gelukkig), was ik meer dan welkom. Maar vijf jaar later zag ik er al wat burgerlijker uit en toen werd ik samen met een maat net niet buiten gekeken.
Ik snap dat je wat behoedzaam bent rond mensen die je niet kent maar dit was gewoon ridicuul en verdomd star. Mensen met een uitgesproken ideologie zijn heel vaak heel rigide in hun denken, hoe open-minded ze zichzelf ook wensen te zien.
heh, goed stukje.
doet me denken aan die keer dat ik, ergens in m'n studentenperiode, het "lef" had om een cola te bestellen in communistisch café/trefpungt (ah ja) 'los buenos' (destijds in de parkstraat, geen idee of het nog bestaat), en daarna niet alleen afgesnauwd werd (waar haalde ik het vandaan; zo'n kapitalistisch drankje), maar ook zo goed als buiten gekeken werd door een kudde rooie rakkers. en dat terwijl ik zelf sinds jaar en dag rood zag. stelletje stugge idioten.
in brussel werd ik ook eens verbaal aangevallen door zo'n hanekamschooier vol anarchie-symbolen, omdat ik een buzzcocks-shirt droeg, maar voor de rest geen echte punker was. nu ja, als een ganse dag mensen lastigvallen en op straat rondhangen met aldi-pils, ratten en honden, intussen wat slogans murmelend, al een synoniem is voor punk. ik werd haast gewelddadig van die eigengereide gootfilosofen. fashion punks, maar dan met een lege portemonnee
voor de rest: give peace a chance, etc
Jotie T'Hooft heeft een zeldzame keer iets intelligents gezegd, namelijk over de subcultuur als lachspiegebeeld van de gewone samenleving, "die verder even idioot reageert" en nog wat. Ik zou het kunnen opzoeken, maar ik ben moe.
Een reactie posten