Geen zin om een hele post te wijden aan een negatief gevoel. Benieuwd wat daar van komt.
A. kent Mauro. Ja ja! Ze wil het niet gezegd hebben hoor, daarom zegt ze het elke (élke) keer als ik haar zie langs haar neus weg. Ze zegt bij wijze van spreken langs haar neus weg dat ze het niet gezegd wil hebben. Maar ze zegt het. Waarom dan?
"Vorige keer dat ik met hem sprak..", "..zei hij tegen mij..", "..hij is keigrappig, op én naast het podium..",.. Waarom niet meteen er een Dag Allemaalartikel over schrijven? En élke keer doet ze dat dus hé.
***
M. is nooit serieus, is een prototype van de flauwe plezante, maar hij heeft een vriendin en die neemt hij wél serieus. Zij lijkt de enige te zijn die hem rustig maakt, de enige voor wie hij die 'moeite' wilt doen. De enige die bij hem het competitiebeest doet inslapen, vermoed ik.
En die observatie, dat vermoeden, dat vind ik mooi. Da's liefde. M. zet samen met zijn vriend P. zowat voortdurend een bijzonder waarachtig Quick en Flupke-duo neer. Maar voor haar stapt hij uit die rol. En zij is heel serieus van aard. Als water en vuur. Zoals de 'puzzel'.
***
"Soms krijgen jonge gasten bij ons op de redactie de vraag om iets te onderzoeken en dan zie je die meteen naar google grijpen. De reden waarom ze echter die vraag krijgen is omdat het antwoord niet op google te vinden is." Aan het woord is meneer D. en ik ben onder de indruk. Die man kan google relativeren! En hoe doét die man dat dan zelf, dat onderzoeken?
Fascinerend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 opmerkingen:
Mag ik daar uit afleiden dat je vanavond Mauro gaat schnitzelen te Stuk? En mag ik u dan een pint trakteren? Ik draag een T-shirt van the Melvins en anders eentje van the Ramones.
Zo ben ik er laatst ook 7 te veel tegenkomen, toen ik Mauro moest interviewen.
Type: "Mauro is mijn beste vriend, of toch bijna" of "Als IK Mauro een vraag wil stellen, dan bel ik hem gewoon op."
Braak.
Zeker Geert. Dat mag. Zelf ben ik te herkennen aan een speurende blik en een ongemakkelijke tred (ik ga zaalvoetballen en mijn voeten zullen píjn doen).
En Ella, daar verras je me. Ik was stiekem gaan denken dat jij zelf zo iemand was :).
Auw, die deed pijn.
Het zijn de Ramones geworden.
Mijn kleerkast blijft mij verrassen.
Sezaar vindt je nog een toffe hoor Ella. ;-)
Het spijt me, Ella, ik wist niet dat zo'n kwinkslag gevoelig zou liggen. Ik sluit me dan ook bij Sezaar aan hoor. Weet ik trouwens veel..
En Geert: dat gaat toch wel beter geregeld moeten worden in 't vervolg hé! Een paarse bolhoed dragen misschien? (ik heb er een)
Jommeke een witte!
Geen zorgen, Alexander. Ik was mijn smiley vergeten... ;-)
Al moet ik toegeven dat mijn gedachtenmolen wat snel op overdrive slaat de laatste tijd.
Een reactie posten