Girls

 Mijn leven lijkt in niks op dat van de personages uit ‘Girls’. Die wonen in New York en lopen voortdurend bij elkaar de deur plat. Ze verhuizen even gemakkelijk als ze seks hebben en kunnen altijd wel ergens een slaapplaats vinden. Ze rollen van de ene relatie in de andere en al hun relaties zijn destructief en lopen slecht af. Ze belanden totaal ongepland op feestjes en leren daar nieuwe mensen kennen die ze daarna weer onmiddellijk vergeten. Ze wisselen met een onbekende van kleren, vallen in vijvers en ga zo maar door. Mijn leven lijkt in niks op dat van hen en, nee, jaloers word ik daar niet van. Maar ik bedenk me wel dat mijn leven bijlange niet vol verrassingen en gekkigheid zit. En als er al verrassingen zijn, zijn dat meestal ook geen al te gekke verrassingen. Ik kijk graag naar ‘Girls’. In zekere zin is het toch een herkenbaar universum. Heel veel twijfels, verwende jonge mensen en leegloperij. Als ik iemand anders was geweest, iemand wat meer ‘à l’aise’, had ik een heel klein beetje zo’n leven kunnen leiden, stel ik me voor. Een heel klein beetje.