Baudoin

Enkele tekstflarden uit 'Het model' van Edmond Baudoin.

Achterflap: "Een oude schilder vertelt over zijn leven en zijn liefdes aan het jonge model dat hij schildert."

"De meisjes weten dat ze met hun buik de wereld in stand houden. Die zekerheid maakt hen sereen. De jongens weten het ook, maar bij hen werkt het omgekeerd. Ze weten onbewust dat ze - wat ze ook doen - het leven niet kunnen voortzetten. Vandaar die onophoudelijke strijd om de verovering van het nutteloze.. Zo wordt de geschiedenis geschreven."

"Onze jaloezie zette ons ertoe aan jullie te verbranden, te verkrachten, te stenigen, open te snijden. We sloten jullie op achter muren, tralies, sluiers. We ontzegden jullie het schrift, de architectuur, de beeldhouwkunst, de schilderkunst.. De lijst is te lang.."

"Ook al weet ik dat ik er niet slecht uitzie, toch kijkt m'n vriend me aan alsof ik een bord koude pasta ben zodra hij is klaargekomen."

"Het gevoel van onbehagen was sterker geworden. Julie had haar afspraak niet afgezegd voor mij. Ze bracht liever de avond door met haar vrienden.. Verdomme!.. Verdomme! (...) Ik besloot mezelf op een biertje te trakteren. (..) Er kwam een knap meisje binnen."

"Als je van dat meisje houdt, wil je dat ze gelukkig is, zelfs zonder jou.. Zelfs met een ander. Haha! Daar sta je van te kijken, hé?! Ja, denk daar eens aan, jongeman."

"Jullie hebben tegenwoordig alles. De pil, wasmachines,.. Laat ons dan nog een beetje het recht om naar jullie te fluiten op straat."

"Zou je me trouw zijn gebleven als ik in de liefde had geloofd?"

"Leven is net als schilderen, en net als een schilderij is het leven nooit echt geslaagd. Alleen heb je voor het leven slechts beschikking over één doek."