Solidariteit

Solidariteit.

Solidariteit.

Dringt het een beetje door? Zullen we met z'n allen eens lekker solidair zijn? Laten we met z'n allen eens iemand knuffelen waarmee we lekker solidair moeten zijn. Ze zitten er massaal op te wachten, de mensen waarmee we solidair moeten zijn.

Vroeger vond ik je wel iets hebben, Freya Piryns. Vroeger was je best fris en waren je ideeën fris. Maar er is iets met je mondhoeken gebeurd. Zoals die naar beneden hangen. Je kijkt je gesprekspartner met de andere mening hooghartig in de ogen. Je mond verraadt misprijzen. Je antwoorden zijn sarcastisch. Je gesprekspartner heeft het niet begrepen. Hij weet niet wat solidariteit is. Bij Groen! weet men dat wel. Je kijkt alsof je beseft dat je het zelf niet helemaal bij het rechte eind hebt maar daar niet aan wil toegeven.

Willen we met z'n allen eens beseffen dat allochtonen, nieuwkomers, nieuwe Belgen, lekker bereidwillige nieuwe Belgen, enthousiastelingen, moslims, soepjurken, djellabas en werklozen onze beste vrienden zouden kunnen zijn? Als wij het zelf maar willen kan het. Het moet van ons komen.

Ik ken een Somalisch meisje van negentien. Als je haar in Leuven de weg naar het station vraagt wijst ze omslachtig naar daar en naar daar. Ze kent geen woord Nederlands en is hier een jaar. Als je haar vraagt wanneer ze voor het laatst Nederlands heeft gesproken kan ze zich dat begot niet herinneren. Lang geleden dat ze Nederlands gesproken heeft in een Nederlandstalige stad.

Op straat, op dinsdagnamiddag, op vrijdagvoormiddag, op maandagmorgen, op zaterdagavond, kan je sluiers zien sloffen met buggy's. Ze zijn met drie en spreken hun taal. Ze zijn geïntegreerd dat het een aard heeft. Ze zijn de gelukkigen die gezinshereniging hebben verkregen in het aards paradijs genaamd België. In hun land hadden ze tien kinderen rondlopen, nu lopen die kinderen in België rond. In hun land voerden ze geen klap uit omdat de boel daar op zijn gat ligt en vrouwen er niet moeten werken van Allah en hun man. In België voeren ze geen klap uit omdat dat niet van hun gewoonte is, ze de taal niet kennen en het verdomd onhandig is om te gaan kuisen in een soepjurk. Ten andere, dat is hier verboden.

In Brussel verwacht men binnen tien jaar 200.000 'nieuwkomers'. Nieuwe Belgen in de armste buurten gaan (of zullen blijven) kweken als konijnen. Onze blanke helden maken de berekeningen, onze troetelkindjes weten van niks. Blijkbaar kunnen of mogen we ook niet gezegd hebben dat ze het misschien bij een kind of twee kunnen of moeten houden. Kristien Hemmerechts zou u wel eens voor de rechtbank kunnen slepen.

Ik schrik van mezelf als ik besef hoe weinig tolerant ik geworden ben. Met racisme heeft het niks te maken, maar wel met religie. De botsende beschavingen. Het totaal naïeve idee dat we dikke vrienden gaan worden als we het maar genoeg willen. Net alsof 'zij' dat willen. We kennen hen niet en zij ons niet. Stiekem vinden beide partijen dat maar goed ook. Niet altijd even stiekem eigenlijk.