woensdag 8 december 2010

Bakken respect

Douchen. Lekker hé? Beetje onder de kraan staan, haartjes nat laten worden, shampoo, dat soort dingen. Lekker.

Het stadhuis. Mooi hé? Beetje naar kijken, keiveel respect hebben voor de jongens die dat neergepoot hebben, traantje wegpinken, dat soort dingen. Ontroerend.

Interview doen. Spannend hé? Beetje praten, vraagjes stellen, antwoordjes krijgen, interview uitschrijven, jezelf een hele baas vinden, die dingen. Stoer.

Thee drinken. Gezellig hé? Waterkokertje water laten koken - wat anders???, het horen pruttelen, het horen overlopen godverdomme, beetje opkuisen, thee inschenken, kilo's suiker bij kappen, nog niet drinken want het is te warm, dat soort dingen. Warm.

Toetsenbordje. Tikkken, tikkken, teveel k's tikken, met de ooogjes rollen, teveel o's tikkken, weer teveel k's, zo'n dingen. Teveel.

(Ik weet niet wanneer je 'teveel' en wanneer je 'te veel' moet gebruiken. In de nabije toekomst zal een student Nederlands mij dat haarfijn uitleggen. De lieverd.)

Iets anders: 'Cocoon Crash' van K's Choice is een tof plotje. Neem nu het nummerke '20.000 Seconds'. Beetje melancholisch enzo. Noooit gedacht dat ik nog eens keiveel respect zou hebben voor K's Choice enzo. Nooit gedacht dat ik de letter o op mijn toetsenbord nog eens compleet de vernieling in zou timmeren. K's Choice en het stadhuis - 't is te zeggen: Stadhuis, - keiveel respect. En voor voetballers ook natuurlijk. Die verdienen keiveel geld maar nog veel meer respect. Altijd maar blèten in de pers voor meer respect. Ik zal u eens iets zeggen Wesley Sonck, Jelle Van Damme en de rest van half getatooëerd België: mijn moeder verdient 700 keer minder dan Wayne Rooney - respect, man! - en waarschijnlijk 70 keer minder dan jullie, maar het mens zet wel iets in beweging in deze maatschappij. Bakken respect voor mijn moeder, mannen, en het mens heeft er niet eens om gevraagd.

En als u mij nu wil excuseren, ik ga een optie nemen op een bouwgrond in Bierbeek.

Geen opmerkingen: