Empathie. Zich in een ander zijn situatie inleven. Ik probeer dat. Ik vind dat leuk om 'tegemoet te komen'. Maar wat ik vaak doe is dan om het op mezelf te betrekken. Om mezelf als voorbeeld te kiezen voor tal van situaties. Terwijl het toch over die ander zou moeten gaan.
Iemand vertelt zijn verhaal. Ik luister. Dan herken ik iets en haal ik een dergelijke situatie uit mijn eigen leven aan. Maar is dat wel op zijn plaats? Heeft die ander daar iets aan? Moet het niet voortdurend over die ander gaan?
Ik praat graag over mezelf. Daarom blog ik ook. Of nee, ik blog omdat ik me graag uit in het algemeen. Dat is nog iets anders dan over mezelf praten.
Empathie. Ter beschikking staan van een ander. Proberen aan te voelen. Jezelf wegcijferen?
Ik weet één ding: het is onfatsoenlijk van een jongen om op de kamer van een andere jongen een Play Stationspel te willen spelen, wanneer die andere jongen behoorlijk met zichzelf in de knoop ligt en vermoedelijk heel graag alleen wil zijn. In die situatie wens ik die eerste jongen uit plaatsvervangende empathie een accute muggenplaag boven zijn bedje toe.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten