Da's wanneer ik écht enthousiast word

Over de karakters van mensen leuteren, ik krijg er nooit genoeg van. En dat kan dan als volgt gaan.

"Haha, ja, da's waar. H. is helemaal zijn vader P., en D. op een bepaalde manier ook wel. Dat reizen, ja, dat is 'm helemaal. Maar hij staat gelukkig helemaal anders in het leven, hij kent geen klasseverschillen, terwijl P... Nee H., lijkt er het meest op, die is ook behoorlijk aristocratisch. Die gelooft nog in goede punten, een goed beroep, een goed huwelijk. Die houdt daar aan vast."

"Maar we mogen P. niet uit zijn context trekken. Wij bekijken dat natuurlijk met onze "postmoderne" blik, maar in die tijd was dat heel normaal. Kijk naar B., zijn vrouw. Die heeft toch heel haar leven opgeofferd voor haar gezin, haar man, haar familie, haar godsdienst. Voor ons is dat toch compleet ondenkbaar!? Dat is zót. Maar zij deed het, en nooit slechtgezind. Een engel, zoals je het gisteren zei, ja."

"Broers en ouders en hoe dat allemaal interageert.. Ook om te zien hoe M. en ik zich tegenover elkaar verhouden.. Er was toch niemand die tien jaar geleden zou gedacht hebben dat M. nu de bolleboos van ons beiden zou zijn? Ik was voorbestemd om weet-ik-veel-wat-allemaal te worden, maar toen hij in 't eerste middelbaar 95% haalde op Latijn werd snel duidelijk dat ook hij niet alleen het shotterke was dat iedereen in hem meende te zien. Speciaal."

"En dat ik zo "extravagant" zou zijn - ahum - had ook wel niemand vermoed, allicht, toen ze me heelder verjaardagskalenders lieten opsommen op familiefeesten. De seut die ik was, is gaan lopen op 't moment dat jullie scheidden. Dat is tamelijk cruciaal geweest, toen ging ik rebelleren. Ja, een rebel zat er altijd al in mij: mijn verbaal geweld. 't Zijn lappen, allemaal."

Etcetera.