Focunts

Ze hebben 'm! Ze hebben 'm! Een nieuwsprimeur van formaat. De Poplounge (cosy!) van Focus Knack heeft alle anderen de loef afgestoken. Ze hebben de primeur. Geike zingt niet meer bij Hooverphonic! En ik zwier die dwaze Focussite van tussen mijn favorieten.

Een interview met de koksmuts hebben ze. Alex, altijd al de klankkast en de promokuif van het bedrijf. Dat het een "mokerslag" was, een moment, maar dat er door moet worden gedaan. De geplande concerten gaan gewoon door, met een uitroeptekentje. En reken maar dat de frêle, de zwijgzame daar nog bij is - geen nood. Het kind doet haar contract uit. Voor de sponsor, voor de bezigheid en voor u. De eerder hoogopgeleide zakenmens.

Uw decorstuk op de salontafel. Nonchalant naast uw Focus Knack. Een Hooverphonic-cd, of een Ozark Henry-cd voor uw part. Als het maar een belletje doet rinkelen bij de managers die u over de vloer krijgt. Hij is met zijn tijd mee, hij kent de namen, weet wat lééft. Hooverphonic, dat is handjesklappen op de Lokerse Feesten, dat is burgerbehang van het bombastischer soort. Dat slaat aan als groeiende economie.

Maar of u gaat rouwen nu? Nu Geike er het bijltje bij neerlegt? "Geike wie?" vraagt u, en dat typeert u. Misschien komt ze u in haar volgend leven wel koffie brengen op uw bureau. De frêle, de mysterieuze. Zo mysterieus als een secretaresse. Zo Vlaams als Piet Huysentruyt.