Mediocre indie shit: halve finales

Hallo, kijk, u zijt klootzakskes - of moet ik beginnen met het goede nieuws? Hallo, Radiohead, Eels en Low gaan door (hiphoi!), maar dan laat u het op een 5-5 steken tussen Wilco en Grandaddy. In deze fase is het wel delicaat kiezen, meine Damen und Herren! Kies ik voor Wilco wier laatste cd al ligt te wachten om meegekweeld te worden tijdens de volgende afwas, een groep die zich nog steeds blijft verbeteren en die, in tegenstelling tot Grandaddy, nog niet uitgezongen is, of kies ik voor laatstgenoemde nerds uit Modesto die mij destijds betoverden door een bevreemdende combinatie van baarden, hoge stemmetjes, skateboards en een verhaal over een robot called Jed?

Dat is fuckin' moeilijk, oké? Wat moet ik met 5-5? Een kop of munt-operatie die geheel ongeloofwaardig is wegens door geen enkele deelnemer bijgewoond? Een impulsieve voorkeur die het weinig rechtsgeldige karakter van deze wedstrijd andermaal blootlegt? En terwijl ik dit schrijf komt de inval die wél uitvoerbaar is, die wel een ppot heeft om op te staan, als een geschenk uit een miezerige hemel; ik doe het als volgt: ik tel alle stemmen samen die Grandaddy gedurende deze wedstrijd heeft vergaard en vervolgens doe ik hetzelfde voor Wilco. Toch? Dat lijkt mij eerlijk.

[Dat proces voltrekt zich]

Resultaat: Grandaddy gaat naar de halve finales (!) Grandaddy haalde 25 stemmen, alle rondes bij elkaar opgeteld, Wilco was goed voor 21 stemmen en legt de duimen. Ik had dit systeem eerder moeten hanteren, dat had het willekeurig delibereren onnodig gemaakt. Bij deze excuseer ik me bij Tom Waits-fans e.a. die zich tekort voelden gedaan.

Maar u scrollt natuurlijk naar de essentie.
Ziehier: op dinsdag 29 juli grijpen hier-o volgende duels plaats.

Radiohead (1) vs. Grandaddy (13)
Eels (12) vs. Low (6)

Mijn commentaar?
Radiohead staat daar terecht en wint, volgens mij, deze wedstrijd (of u geeft er nog een indrukwekkende draai aan). Ikzelf zou winst niet meer dan logisch vinden en zal consequent voor de lads stemmen. Radiohead is en blijft spánnend, hé. Wat zeggen u "Let Down", "Lucky", "Everything's In It's Right Place", "Bodysnatchers", "I Will", "2+2=5", "Like Spinning Plates" en, bijna vergeten "Street Spirit"?

Grandaddy is een revelatie waar ik u dankbaar om ben. Ik hóu zo van dit groepje, waarschijnlijk omdat het altijd zo'n groep-je is gebleven. Zelf ben ik het drie ronden lang trouw gebleven, maar nu strandt hier, wat mij betreft, voor hen de boot.

In het andere duel kies ik met bijna evenveel overtuiging voor Low. Ik zeg u eerst dat ik eigenlijk helemaal niet zo'n Eels-fan ben, al vond ik hem eerder dit jaar in het Koninklijk Circus heel aangenaam om zien. Doch, voor mij lijdt Eels aan het Pearl Jam e.a.-syndroom, - en dan kunt u het al raden - groepen wier eerste plaat (met voorsprong) hun beste was. Ik vind "Beautiful Freak" heerlijk, maar daarnaast bezit ik enkel "Souljacker", omdat ik de rest de aanschaf niet waard vind. Mja. Heerlijke losse nummers heeft Mr. E. wel in overvloed, dat merkte ik opnieuw op dat concert.

Maar ik ga dus voor Low - de pointe, ik verlies 'm weleens uit het oog, hebt u tijd? Omdat ik Low iets 'meer' vind, zou ik bijna zeggen. Ze zijn zelf religieus en een plaat als "Things We Lost In The Fire" leg je niet alléén op voor de muziek. Daarop gebeurt méér, dat is een ceremonie. "The Great Destroyer" van enkele jaren geleden wordt dan weer door menigeen verguisd vanwege "te luid" of "te anders", maar ook die plaat vind ik uitstekend, en ik bedoel echt "heel goed". De laatste cd vond ik wat minder, maar ik heb mezelf gezworen dat niet luidop uit te spreken. Mijn hart zou kunnen scheuren, dat weet ik zeker.

Hey, die finale wordt een sec gebeuren, alles is bij deze gezegd van mijn kant. Als u hier bent geraakt dan zeg ik u enkel nog dit: laat u in uw reactiestem op deze halve finales ook eens langs uw spraakwaterval zien. Het is toch eigenlijk pas dan dat het een beetje interessanter wordt, nietwaar?