Wat mijn hobby's zijn? Daar vraagt u zoiets. Een gemakkelijke vraag is het niet, want wanneer wordt iets een hobby en is het niet langer zomaar een bezigheidje tussendoor?
Is zingen een hobby van mij? Neen, want ik doe het gewoon vaak terwijl ik met iets anders bezig ben. Met tuinieren bijvoorbeeld - haha. Nee, ik zing heel vaak mee wanneer ik naar muziek luister. Dikwijls ook zet ik speciaal liedjes op van zangers wier stemtimbre ik benader. U zal lachen, maar: Richard Ashcroft, Eddie Vedder, Tom Barman, dat zijn stemtimbres die mij liggen en als ik meezing met hun liedjes vind ik het vaak ook wel goed klinken.
Met Pearl Jam in het bijzonder, zou ik zelfs durven zeggen. Ik zing vaak mee met met name "Alive", "Black", "Given To Fly" en "Love Boat Captain". Eddie Vedder heeft een misthoorn van een stem, las ik ooit in een recensie (dus zal het wel waar zijn) en ik pretendeer zelf ook over zo'n misthoorn te beschikken als ik ietwat goed bij stem ben.
Wat niet dikwijls het geval is, want ik gebruik mijn stem verkeerd. Ik druk te hard op mijn keel en adem verkeerd. Ik zing dus niet vanuit mijn buik, wat wel de bedoeling is, en daardoor word ik snel hees en krijg ik soms ook keelpijn. Het is de bedoeling hier iets aan te doen en wel door, bijvoorbeeld, juist te leren ademen, waardoor ik vanuit mijn buik zou kunnen leren zingen.
Hopelijk ben ik ook als ik zover ben nog tevreden over mijn Pearl Jam-singalongs, zoals ik ook nu wel eens een warm gevoel krijg wanneer ik mezelf terughoor op een cassette.
Ja, met het oog op een nieuw jaar ben ik helemáál de schaamte voorbij.
donderdag 31 december 2009
woensdag 30 december 2009
Ik heb genoeg aan mijn 30.000 lezers per dag op deze blog
De nieuwe - ik zeg maar iets - Paul Baeten Gronda worden? Ik denk wel dat ik dat in me heb. Een beetje raar zijn, iets 'artistieks' hebben (een bril hebben, kaal zijn,..), een beetje onnozel doen. Meer is dat toch niet?
De volgende stap is het om ook echt een BV te worden. Zo een die van - ik zeg wederom maar iets - "Lux XL" (ongeveer 100.000 kijkers) naar, bijvoorbeeld, een zitje in "De Pappenheimers" (1.800.000 - and very very proud of it - kijkers) transfereert. Ik denk wel dat ik dat tegen - ik blijf maar wat zeggen - 2012 klaargespeeld kan krijgen. Maar! (er is clichématiggenoeg een maar), ik zie dat niet zitten. En ik zal u uitleggen waarom niet.
Gesteld dat ik de nieuwe Paul Baeten Gronda word, dan ben ik een beetje eigenwijs, een nerd op mijn terrein en ik heb iets te verkopen aan een zeker publiek. Exposure kan ik krijgen via televisie, maar wil ik mijn integriteit behouden dan moet ik opletten waar ik mij mee inlaat en waarmee niet. Honderdduizend - het zijn er nog minder - kijkers om middernacht op Canvas, dat is wel acceptabel, dan kan ik mezelf blijven. Maar voor bijna twee miljoen mainstream nobody's in prime time speel ik een rolletje.
En dát, lieve wannabe-BV's, is het punt waarop de massamedia u bij uw pietje hebben. Zij hebben u op dat moment uw gegeerde exposure gegund in ruil voor uw credibiliteit bij uw natuurlijk publiek. Ze hebben u geïncorporeerd in hun eigen systeem, zo u wil, om u voorts naar eigen wens te kneden tot u de persoon bent die zij willen dat u bent.
Tot daar, want ik begin mijn pointe uit het oog te verliezen, ik vind mijn zinnen sucken en eigenlijk heb ik over dit hele onderwerp al genoeg geëmmerd voor de rest van mijn leven.
Maar, als ik aan dat laatste toch nog iets kan toevoegen (en dat kan ik, want ik ben hier de baas): gesteld dat ik alsnog een BV word dan eindigt mijn leven hoogstwaarschijnlijk in Kurt Cobainstijl en kan het dus alsnog geen kwaad om over dit onderwerp te emmeren. Die man werd maar 27, weet u.)
En nu hou ik echt mijn bek.
De volgende stap is het om ook echt een BV te worden. Zo een die van - ik zeg wederom maar iets - "Lux XL" (ongeveer 100.000 kijkers) naar, bijvoorbeeld, een zitje in "De Pappenheimers" (1.800.000 - and very very proud of it - kijkers) transfereert. Ik denk wel dat ik dat tegen - ik blijf maar wat zeggen - 2012 klaargespeeld kan krijgen. Maar! (er is clichématiggenoeg een maar), ik zie dat niet zitten. En ik zal u uitleggen waarom niet.Gesteld dat ik de nieuwe Paul Baeten Gronda word, dan ben ik een beetje eigenwijs, een nerd op mijn terrein en ik heb iets te verkopen aan een zeker publiek. Exposure kan ik krijgen via televisie, maar wil ik mijn integriteit behouden dan moet ik opletten waar ik mij mee inlaat en waarmee niet. Honderdduizend - het zijn er nog minder - kijkers om middernacht op Canvas, dat is wel acceptabel, dan kan ik mezelf blijven. Maar voor bijna twee miljoen mainstream nobody's in prime time speel ik een rolletje.
En dát, lieve wannabe-BV's, is het punt waarop de massamedia u bij uw pietje hebben. Zij hebben u op dat moment uw gegeerde exposure gegund in ruil voor uw credibiliteit bij uw natuurlijk publiek. Ze hebben u geïncorporeerd in hun eigen systeem, zo u wil, om u voorts naar eigen wens te kneden tot u de persoon bent die zij willen dat u bent.
Tot daar, want ik begin mijn pointe uit het oog te verliezen, ik vind mijn zinnen sucken en eigenlijk heb ik over dit hele onderwerp al genoeg geëmmerd voor de rest van mijn leven.
Maar, als ik aan dat laatste toch nog iets kan toevoegen (en dat kan ik, want ik ben hier de baas): gesteld dat ik alsnog een BV word dan eindigt mijn leven hoogstwaarschijnlijk in Kurt Cobainstijl en kan het dus alsnog geen kwaad om over dit onderwerp te emmeren. Die man werd maar 27, weet u.)
En nu hou ik echt mijn bek.
maandag 28 december 2009
Last.fm-top 50 van 2000 en 9
Dit heb ik vorig jaar (voor de geïnteresseerden) ook gedaan: de top 50 van de door mij dit jaar het meest 'gescrobbelde' artiesten door last.fm. Ik zet dat graag voor mezelf eens op een rijtje, opdat ik later aan mijn kindjes zal kunnen vertellen waar hun papa destijds zot van was.
Eens zien waar ons dat zal brengen. De top 50, niet de kindjes.
1. Elbow
Vorig jaar nog helemaal niet in de top 50, maar nu met afstand mijn meest beluisterde band. "The Seldom Seen Kid" al gehoord? Eén van mijn drie cd's van het voorbije decennium! En wie ben ik om dat te zeggen? Wel euhm, ik heb dit decennium minstens 2010 - niet toevallig dat getal, maar ik kan er ook naastzitten - cd's beluisterd. 2010! Maar Elbow dus, ik bedoel: E.L.B.O.W.!
2. Loose Fur
Zijproject van Jeff Tweedy van Wilco met Jim O'rourke. Klinkt als muziek in de oren, wel: het ís ook muziek voor uw oren. Twee cd'tjes heeft deze groep uitgebracht en geen van beide vind ik ze goed van begin tot eind, maar de mooie momenten zijn wel érg mooie momenten.
3. Doves
Doves heeft de beste cd van 2009 gemaakt, en u weet wie ik ben om dat te mogen zeggen. "Kingdom Of Rust" heet die cd en ze is gewoon keeeeeiiiileeeuuuk. Oh ja: als er over Doves gepraat wordt duikt ook niet zelden de naam Elbow op. Bij deze: E.L.B.O.W! En, vooruit maar: D.O.V.E.S.!
4. Jaga Jazzist
"Oeh, luister jij naar jazz, Ali? Hoe verantwoord!" Ja hoor, dit is jazz, maar dan wel in een modern rockvriendelijk jasje. Vooral veel geluisterd naar de cd "A Livingroom Hush".
5. iLiKETRAiNS
Filmische mix van post-rock en post-punk. Of ik een recensent ben ofzo? Ja, zo'n vijf keer per jaar. Of ik iets specifieker kan zijn over de muziek in kwestie? Neen, luister gewoon zelf naar hun cd'tjes, die eigenlijk ook weer niet zó de moeite zijn hoor. But hey, iLiKE'EM.
6. The Hickey Underworld
Woot woot! Wat een vet groepjeuuh! En Belgisch! En humor! En wat een goeie debuutplaat! En wat een leuke zanger, met wat een leuke pet! En de gitarist is zelfs een last.fm-buddy van me. Nu u!
7. Dan Auerbach
Zanger van The Black Keys bracht soloalbum uit. Werd algemeen op veel lof onthaald en toen moest Ali ook maar mee. Eerst wat moeilijkheden gehed met "Keep It Hid", daarna toch een 'fijn plaatjeeeuh' ontdekt. Genre? Bluesrock! (Eens een recensent, altijd een recensent.)
8. Tosca
En nu we toch bezig zijn: ook Tosca's laatste cd - "No Hassle" - heb ik gerecenseerd. Ik schreef zoiets als "muzak voor muziekliefhebbers" en dat is het ook. Nu niet dat ik er nog vaak naar zal teruggrijpen hoor. Hoewel, Sven Van Hees zou dit kennelijk "muziek om op te poepen" noemen, en misschien heeft de man nog gelijk ook. En nu vraagt u zich af wat ik met poepen te maken heb, of heb ik een zieke geest?
9. Soap&Skin
Van poepen en zieke geesten gesproken! Dit is een mooi gek meisje. Wíé is een gek meisje, zegt u? Wel, Soap&Skin, de artiestennaam van Anja Nogiets uit Oostenrijk. Mooi meisje dus (poepen?), maar wel wat gekjeuuhs (zieke geest?). Als ze goeie cd'tjes blijft maken zal het me evenwel allemaal chipolatta wezen. Ontdekkingskeuh!, schrijft de recensent dan.
10. Jessica Lea Mayfield
Ook jong, vrouwelijk en gek, maar gatlelijk (echt waar). Niet veel meer naar geluisterd de laatste maanden maar ik herinner me dat ik op een bepaald moment helemaal méé was met Jessica. En méé zijn met Jessica (Alba op een onbewoond eiland), daar had ik altijd al van gedroomd.
11. Barbie Bangkok
Waar denkt u aan bij deze naam? Ik alleszins niet meteen aan Herbie Hancock, al verwijst de naam daar dus wel naar aldus de groepsleden. Groepje dus uit Gent, dit, dat met "People And Geometry" een verzameling Talking Headsachtige muziekskes heeft afgescheiden (poepen?). De moeite zenne!
12. The Bony King Of Nowhere
Zei ik Gent? Hier nog eentje. Hij kon niet ontbreken dit jaar en hier is hij. Goed debuut van de king en goed gekakt op Milow ook. Want weet u wat hij zei? Hij zei dat Milow een commerciële hoer is. Of ik daar iets aan toe wil voegen? Dat de king op dit punt overschot van gelijk heeft, natuurlijk.
13. Luciole
Yes! Yes! Of moet ik zeggen: oui! oui!? Dit is een Bretoens zangeresje dat ik dit jaar puur toevallig heb ontdekt (ik weet even niet meer hoe en waar). Schattig (wat had u gedacht), mooi (idem) en dat zowel qua muziek als qua verschijning. Luister eens naar Franse muziek en laat u inpakken. Luciole moet dat met u kunnen.
14. The Pains Of Being Pure At Heart
Een andere hype van dit jaar, maar hij zou niet op 14 staan mocht dat geheel onterecht geweest zijn. The Pains hadden een toffe debuutplaat met enkele aanstekelijke meezingers. Nu al curieus voor wat zal volgen.
15. Jóhann Jóhannsson
Hippe naam ook, deze (ik bedoel dat niet letterlijk hé). Genre? Modern klassiek ofzo en dus heel rustig, groots, gracieus en mooi mooi mooi. Ja, dat vat het wel samen.
16. Bart Peeters
Joepie! Hij mocht niet ontbreken. "De Hemel In Het Klad" van Bartje is één van mijn favo Nederlandstalige cd's óóít. Ik háátte Bart Peeters ooit en nu hou ik van hem. Allemaal door die cd.
17. Mauro Pawlowski
En nog een Canvas-icoon (wink-smiley). Ik ben een fan, al mijn leven lang, en dat is dit jaar niet veranderd. Vooral naar een bootleg (u bent hip dus u weet wat dat is) geluisterd van een concert dat hij gaf in 2004. Geweldige performer die Mauro. En een lekker dier ook.
18. HRSTA
Hoe uit te spreken? Her-shta, zo ongeveer. Canadees en verwant met Godspeed Y!BE, u weet wel. Cd'tjes geleend in de bib en met tegenzin gaan terugbrengen. Hoe meer je luistert hoe beter, dat verhaaltje.
19. Grizzly Bear
Heeft elk jaar niet zo'n groepje dat plots tegen alle verwachtingen boomt? Ja, zegt u, en ook dit jaar was dat niet anders. Grizzly Bear is de naam, "Veckatimest" heet de plaat. Nu, ik vond die niet zo denderend, maar ik heb het geprobeerd. Ja, en wel heel vaak ook.
20. Madensuyu
Gent opnieuw. (Nu iets over Rock Rallyverleden schrijven.) Vet duo dat voor "D Is Done" alle lof verdient. Arno is een fan, uweetwel, die zanger. Of het wederzijds is weet ik niet. Soit, ik ben dus ook een fan van Madensuyu.
21. Underworld
Eerste reactie: "Huh? Underworld op 21?" Dan de herinnering: inderdaad wel wat naar dit gezelschap geluisterd het afgelopen jaar. ik heb een dikke vriend (niet letterlijk) die grote fan is. Zelf ben ik nog in de ontkenningsfase, geloof ik.
22. Lil' Wayne
Wonderkind van de Amerikaanse hiphop, of hoe moeten we deze omschrijven? Paar toffe nummers en veel pose, meer moet dat soms niet zijn voor plaats 22 in Ali's top 50.
23. DM Stith
Ook weer zo'n naam van dit jaar. Ik heb deze mens ('DM' is David en nog iets) telefonisch geïnterviewd tijdens mijn stage enzo, m.a.w., ik moést wel naar zijn muziek luisteren. Gelukkig was die muziek ook best mooi bij momenten? Of misschien vooral speciaal.
24. Jacques Brel
Nog een onbekend Frans - haha, kruipt allen op uw paard - talentje. In een onbewaakt ogenblik huilen bij "La Chanson Des Vieux Amants".
25. Avishai Cohen Trio
Jazz baby! Dit is een ontdekking. Meer zelfs: Avishai heeft me echt doen beseffen dat ik van jazz kan hóuden. En 'houden van' is iets leuks hé, dat weet u vast wel.
26. Antony & The Johnsons
Hij bracht een nieuwe plaat uit dus moesten we die ook beluisteren. Dat zijn nieuwe plaat heel goed was, was uitstekend meegenomen. Maar weet je wat gek is: tot voor dit jaar was Twanne een rare vogel en nu lijkt hij haast een CD&V-kamerlid, zo establishment en normaal. Ik bedoel nu dat de ménsen hem niet meer zo raar vinden, dus.
27. Love
Houden van is iets leuks en ik hou van het groepje Love. Eén van mijn favo 60's-platen is hun "Forever Changes". Blindelings kopen, wie u ook bent.
28. Mark Lanegan
Moet een mens daar eigenlijk woorden aan vuilmaken. Zelf zou hij wellicht vinden van niet. Op 28 dus.
29. Ignatz
Belgische underground op het K-RAA-K-label. Hoezo "nooit van gehoord"? En ook wel: "genre?" Wel euhm: deze mens zegt graag naar 'pre-blues' te luisteren. Da's negermuziek uit 1920 enz. Ja, ik weet het, ik ben cool.
30. De Jeugd Van Tegenwoordig
Woot woot (of heb ik dat al ergens geschreven?)! op een dag ontdek je ze en dan ben je (er) weg (van) natuurlijk. "De machine", hun laatste cd is funny met de f van - van ja, funny. Cadeautip voor de oma!
31. 16 Horsepower
Hun "Secret South" is een mooie plaat. Meer heb ik hierover niet te zeggen.
32. Mono
Vaste waarde. Had ook een nieuwe cd dit jaar, maar was er niet zo wild van. Edoch, hebt u ooit die bassiste gezien? Daarom alleen al: vaste waarde (in het bijzonder live dus ook).
33. Julian Plenti
Dit is het alter ego van Paul Banks van Interpol. ik heb zijn cd gerecenseerd en vond die eigenlijk maar zo-zo. Tot daar.
34. Alela Diane
Compleet zot van haar debuut, maar de opvolger was al een pak 'grijzer'. Anyway, een talentje she is. En een schattig meisje!
35. The Low Lows
Heeft niks met Low te maken, één van mijn favo gropejes die dit jaar blijkbaar niet eens de top 50 gehaald hebben, maar alles met indie-rammelrock en eighties-invloeden. Ofzo. Want eigenlijk ben ik alweer een beetje vergeten hoe dit precies klinkt.
36. Circlesquare
"Songs About Dancing And Drugs" heet de cd van deze mens die ik dit jaar vaak beluisterd heb. Moest u ook eens doen, als u de aandrang voelt. 't Is "early morning-dance" fluistert de recensent in mij.
37. Dizzee Rascal
Dizzeeeee! Ik ben een fan van deze neger. Niet van zijn laatste nummers, "Bonkers" haat ik zelfs. Wel van zijn eerste cd die ik van achter naar voren kan meerappen (niet dus, haha). Anyway: Dizzeeee!
38. Lady Linn & Her Magnificent Seven
ik was niet van plan hier een oortje aan te verlenen tot ze me dan toch overviel en ik het nog leuk vond ook. Heel leuk zelfs, die debuutplaat.
39. Monza
Stijn Meuris is een held, een moedige held. "Attica!", de laatste plaat van zijn groepje is bovendien een toffe cd die - opnieuw - getuigt van moed, enz. Stijntjeuuh!
40. John Parish & Polly Jean Harvey
Brachten dit jaar samen hun tweede cd uit. Niet zo heel goed, vond ik, maar PJ is wel gewoon iemand naar wie je eens moet geluisterd hebben bij om het even wat ze doet.
41. Kelis
Iets wat niet noodzakelijk geldt voor Kelis, zij het wel voor haar debuut "Kaleidoscope". op die plaat staan een paar leuke singles die ik dit jaar (her-)ontdekte.
42. Charlie Parker
Achtergrondmuziek tijdens het lezen, zo nu en dan. Ik ben nog niet helemaal méé. Misschien iets voor komend decennium.
43. Hooverphonic
Schaamte voor Hooverphonic in mijn lijst? Op basis van hun laatste cd: geenszins! Meer zelfs: op die laatste cd vind ik ze heel goed. En nu ben ik zelfs benieuwd naar hun nieuwe zangeres. Zelf ben ik niet door de voorrondes geraakt.
44. I'm Not A Gun
Japanse ambient slash post-rock uit de bib. En meer weet ik er echt niet meer over. Geen onuitwisbare indruk enzo.
45. Frédéric Chopin
Anders dan deze, is dat. Geen soundtrack beter om je helemáál week te maken als je een meisje mist, dan deze Chopin. En romántisch! Shit, ik wou dat ik piano kon spelen. En dat ik wat beter kon koken, dat ook.
46. John Frusciante
Hij is uit RHCP gestapt, wist u het al? Liefhebbers roepen "oef, eindelijk!" en daar sluit ik me graag bij aan. Solo doet deze mens immers veel mooiere dingen dan in de schaduw van Antony K..
47. A Perfect Circle
Voor Tool in mijn top 50 zou ik me schamen (gelukkig zou het nooit zo ver komen), maar van nevenproject A Perfect Circle heb ik bij momenten wel genoten.
48. Hannelore Bedert
Ah, ook nog op de valreep. Nog niet ontdekt, deze? Vast wel. Kleinkunst die nog iets te zeer naar de schoolbanken ruikt, maar desalniettemin bij momenten wel al heel mooi. Ga dat zien op een foor bij u in de buurt!
49. Isbells
En ook deze op de valreep, maar evenmin onontbreekbaar. Eén van de Belgische ontdekkingen van dit najaar, dat moet u met mij eens zijn. Luisteren!
50. Moderat
Een stel Duitsers om het af te leren. Zweverige dance die mij slechts in enkele nummers kon bekoren maar dus wel genoeg om hier de deuren te sluiten. En da's niks te vroeg want ik ben fuckin' moe. Slaapwel.
Eens zien waar ons dat zal brengen. De top 50, niet de kindjes.
1. Elbow
Vorig jaar nog helemaal niet in de top 50, maar nu met afstand mijn meest beluisterde band. "The Seldom Seen Kid" al gehoord? Eén van mijn drie cd's van het voorbije decennium! En wie ben ik om dat te zeggen? Wel euhm, ik heb dit decennium minstens 2010 - niet toevallig dat getal, maar ik kan er ook naastzitten - cd's beluisterd. 2010! Maar Elbow dus, ik bedoel: E.L.B.O.W.!
2. Loose Fur
Zijproject van Jeff Tweedy van Wilco met Jim O'rourke. Klinkt als muziek in de oren, wel: het ís ook muziek voor uw oren. Twee cd'tjes heeft deze groep uitgebracht en geen van beide vind ik ze goed van begin tot eind, maar de mooie momenten zijn wel érg mooie momenten.
3. Doves
Doves heeft de beste cd van 2009 gemaakt, en u weet wie ik ben om dat te mogen zeggen. "Kingdom Of Rust" heet die cd en ze is gewoon keeeeeiiiileeeuuuk. Oh ja: als er over Doves gepraat wordt duikt ook niet zelden de naam Elbow op. Bij deze: E.L.B.O.W! En, vooruit maar: D.O.V.E.S.!
4. Jaga Jazzist
"Oeh, luister jij naar jazz, Ali? Hoe verantwoord!" Ja hoor, dit is jazz, maar dan wel in een modern rockvriendelijk jasje. Vooral veel geluisterd naar de cd "A Livingroom Hush".
5. iLiKETRAiNS
Filmische mix van post-rock en post-punk. Of ik een recensent ben ofzo? Ja, zo'n vijf keer per jaar. Of ik iets specifieker kan zijn over de muziek in kwestie? Neen, luister gewoon zelf naar hun cd'tjes, die eigenlijk ook weer niet zó de moeite zijn hoor. But hey, iLiKE'EM.
6. The Hickey Underworld
Woot woot! Wat een vet groepjeuuh! En Belgisch! En humor! En wat een goeie debuutplaat! En wat een leuke zanger, met wat een leuke pet! En de gitarist is zelfs een last.fm-buddy van me. Nu u!
7. Dan Auerbach
Zanger van The Black Keys bracht soloalbum uit. Werd algemeen op veel lof onthaald en toen moest Ali ook maar mee. Eerst wat moeilijkheden gehed met "Keep It Hid", daarna toch een 'fijn plaatjeeeuh' ontdekt. Genre? Bluesrock! (Eens een recensent, altijd een recensent.)
8. Tosca
En nu we toch bezig zijn: ook Tosca's laatste cd - "No Hassle" - heb ik gerecenseerd. Ik schreef zoiets als "muzak voor muziekliefhebbers" en dat is het ook. Nu niet dat ik er nog vaak naar zal teruggrijpen hoor. Hoewel, Sven Van Hees zou dit kennelijk "muziek om op te poepen" noemen, en misschien heeft de man nog gelijk ook. En nu vraagt u zich af wat ik met poepen te maken heb, of heb ik een zieke geest?
9. Soap&Skin
Van poepen en zieke geesten gesproken! Dit is een mooi gek meisje. Wíé is een gek meisje, zegt u? Wel, Soap&Skin, de artiestennaam van Anja Nogiets uit Oostenrijk. Mooi meisje dus (poepen?), maar wel wat gekjeuuhs (zieke geest?). Als ze goeie cd'tjes blijft maken zal het me evenwel allemaal chipolatta wezen. Ontdekkingskeuh!, schrijft de recensent dan.
10. Jessica Lea Mayfield
Ook jong, vrouwelijk en gek, maar gatlelijk (echt waar). Niet veel meer naar geluisterd de laatste maanden maar ik herinner me dat ik op een bepaald moment helemaal méé was met Jessica. En méé zijn met Jessica (Alba op een onbewoond eiland), daar had ik altijd al van gedroomd.
11. Barbie Bangkok
Waar denkt u aan bij deze naam? Ik alleszins niet meteen aan Herbie Hancock, al verwijst de naam daar dus wel naar aldus de groepsleden. Groepje dus uit Gent, dit, dat met "People And Geometry" een verzameling Talking Headsachtige muziekskes heeft afgescheiden (poepen?). De moeite zenne!
12. The Bony King Of Nowhere
Zei ik Gent? Hier nog eentje. Hij kon niet ontbreken dit jaar en hier is hij. Goed debuut van de king en goed gekakt op Milow ook. Want weet u wat hij zei? Hij zei dat Milow een commerciële hoer is. Of ik daar iets aan toe wil voegen? Dat de king op dit punt overschot van gelijk heeft, natuurlijk.
13. Luciole
Yes! Yes! Of moet ik zeggen: oui! oui!? Dit is een Bretoens zangeresje dat ik dit jaar puur toevallig heb ontdekt (ik weet even niet meer hoe en waar). Schattig (wat had u gedacht), mooi (idem) en dat zowel qua muziek als qua verschijning. Luister eens naar Franse muziek en laat u inpakken. Luciole moet dat met u kunnen.
14. The Pains Of Being Pure At Heart
Een andere hype van dit jaar, maar hij zou niet op 14 staan mocht dat geheel onterecht geweest zijn. The Pains hadden een toffe debuutplaat met enkele aanstekelijke meezingers. Nu al curieus voor wat zal volgen.
15. Jóhann Jóhannsson
Hippe naam ook, deze (ik bedoel dat niet letterlijk hé). Genre? Modern klassiek ofzo en dus heel rustig, groots, gracieus en mooi mooi mooi. Ja, dat vat het wel samen.
16. Bart Peeters
Joepie! Hij mocht niet ontbreken. "De Hemel In Het Klad" van Bartje is één van mijn favo Nederlandstalige cd's óóít. Ik háátte Bart Peeters ooit en nu hou ik van hem. Allemaal door die cd.
17. Mauro Pawlowski
En nog een Canvas-icoon (wink-smiley). Ik ben een fan, al mijn leven lang, en dat is dit jaar niet veranderd. Vooral naar een bootleg (u bent hip dus u weet wat dat is) geluisterd van een concert dat hij gaf in 2004. Geweldige performer die Mauro. En een lekker dier ook.
18. HRSTA
Hoe uit te spreken? Her-shta, zo ongeveer. Canadees en verwant met Godspeed Y!BE, u weet wel. Cd'tjes geleend in de bib en met tegenzin gaan terugbrengen. Hoe meer je luistert hoe beter, dat verhaaltje.
19. Grizzly Bear
Heeft elk jaar niet zo'n groepje dat plots tegen alle verwachtingen boomt? Ja, zegt u, en ook dit jaar was dat niet anders. Grizzly Bear is de naam, "Veckatimest" heet de plaat. Nu, ik vond die niet zo denderend, maar ik heb het geprobeerd. Ja, en wel heel vaak ook.
20. Madensuyu
Gent opnieuw. (Nu iets over Rock Rallyverleden schrijven.) Vet duo dat voor "D Is Done" alle lof verdient. Arno is een fan, uweetwel, die zanger. Of het wederzijds is weet ik niet. Soit, ik ben dus ook een fan van Madensuyu.
21. Underworld
Eerste reactie: "Huh? Underworld op 21?" Dan de herinnering: inderdaad wel wat naar dit gezelschap geluisterd het afgelopen jaar. ik heb een dikke vriend (niet letterlijk) die grote fan is. Zelf ben ik nog in de ontkenningsfase, geloof ik.
22. Lil' Wayne
Wonderkind van de Amerikaanse hiphop, of hoe moeten we deze omschrijven? Paar toffe nummers en veel pose, meer moet dat soms niet zijn voor plaats 22 in Ali's top 50.
23. DM Stith
Ook weer zo'n naam van dit jaar. Ik heb deze mens ('DM' is David en nog iets) telefonisch geïnterviewd tijdens mijn stage enzo, m.a.w., ik moést wel naar zijn muziek luisteren. Gelukkig was die muziek ook best mooi bij momenten? Of misschien vooral speciaal.
24. Jacques Brel
Nog een onbekend Frans - haha, kruipt allen op uw paard - talentje. In een onbewaakt ogenblik huilen bij "La Chanson Des Vieux Amants".
25. Avishai Cohen Trio
Jazz baby! Dit is een ontdekking. Meer zelfs: Avishai heeft me echt doen beseffen dat ik van jazz kan hóuden. En 'houden van' is iets leuks hé, dat weet u vast wel.
26. Antony & The Johnsons
Hij bracht een nieuwe plaat uit dus moesten we die ook beluisteren. Dat zijn nieuwe plaat heel goed was, was uitstekend meegenomen. Maar weet je wat gek is: tot voor dit jaar was Twanne een rare vogel en nu lijkt hij haast een CD&V-kamerlid, zo establishment en normaal. Ik bedoel nu dat de ménsen hem niet meer zo raar vinden, dus.
27. Love
Houden van is iets leuks en ik hou van het groepje Love. Eén van mijn favo 60's-platen is hun "Forever Changes". Blindelings kopen, wie u ook bent.
28. Mark Lanegan
Moet een mens daar eigenlijk woorden aan vuilmaken. Zelf zou hij wellicht vinden van niet. Op 28 dus.
29. Ignatz
Belgische underground op het K-RAA-K-label. Hoezo "nooit van gehoord"? En ook wel: "genre?" Wel euhm: deze mens zegt graag naar 'pre-blues' te luisteren. Da's negermuziek uit 1920 enz. Ja, ik weet het, ik ben cool.
30. De Jeugd Van Tegenwoordig
Woot woot (of heb ik dat al ergens geschreven?)! op een dag ontdek je ze en dan ben je (er) weg (van) natuurlijk. "De machine", hun laatste cd is funny met de f van - van ja, funny. Cadeautip voor de oma!
31. 16 Horsepower
Hun "Secret South" is een mooie plaat. Meer heb ik hierover niet te zeggen.
32. Mono
Vaste waarde. Had ook een nieuwe cd dit jaar, maar was er niet zo wild van. Edoch, hebt u ooit die bassiste gezien? Daarom alleen al: vaste waarde (in het bijzonder live dus ook).
33. Julian Plenti
Dit is het alter ego van Paul Banks van Interpol. ik heb zijn cd gerecenseerd en vond die eigenlijk maar zo-zo. Tot daar.
34. Alela Diane
Compleet zot van haar debuut, maar de opvolger was al een pak 'grijzer'. Anyway, een talentje she is. En een schattig meisje!
35. The Low Lows
Heeft niks met Low te maken, één van mijn favo gropejes die dit jaar blijkbaar niet eens de top 50 gehaald hebben, maar alles met indie-rammelrock en eighties-invloeden. Ofzo. Want eigenlijk ben ik alweer een beetje vergeten hoe dit precies klinkt.
36. Circlesquare
"Songs About Dancing And Drugs" heet de cd van deze mens die ik dit jaar vaak beluisterd heb. Moest u ook eens doen, als u de aandrang voelt. 't Is "early morning-dance" fluistert de recensent in mij.
37. Dizzee Rascal
Dizzeeeee! Ik ben een fan van deze neger. Niet van zijn laatste nummers, "Bonkers" haat ik zelfs. Wel van zijn eerste cd die ik van achter naar voren kan meerappen (niet dus, haha). Anyway: Dizzeeee!
38. Lady Linn & Her Magnificent Seven
ik was niet van plan hier een oortje aan te verlenen tot ze me dan toch overviel en ik het nog leuk vond ook. Heel leuk zelfs, die debuutplaat.
39. Monza
Stijn Meuris is een held, een moedige held. "Attica!", de laatste plaat van zijn groepje is bovendien een toffe cd die - opnieuw - getuigt van moed, enz. Stijntjeuuh!
40. John Parish & Polly Jean Harvey
Brachten dit jaar samen hun tweede cd uit. Niet zo heel goed, vond ik, maar PJ is wel gewoon iemand naar wie je eens moet geluisterd hebben bij om het even wat ze doet.
41. Kelis
Iets wat niet noodzakelijk geldt voor Kelis, zij het wel voor haar debuut "Kaleidoscope". op die plaat staan een paar leuke singles die ik dit jaar (her-)ontdekte.
42. Charlie Parker
Achtergrondmuziek tijdens het lezen, zo nu en dan. Ik ben nog niet helemaal méé. Misschien iets voor komend decennium.
43. Hooverphonic
Schaamte voor Hooverphonic in mijn lijst? Op basis van hun laatste cd: geenszins! Meer zelfs: op die laatste cd vind ik ze heel goed. En nu ben ik zelfs benieuwd naar hun nieuwe zangeres. Zelf ben ik niet door de voorrondes geraakt.
44. I'm Not A Gun
Japanse ambient slash post-rock uit de bib. En meer weet ik er echt niet meer over. Geen onuitwisbare indruk enzo.
45. Frédéric Chopin
Anders dan deze, is dat. Geen soundtrack beter om je helemáál week te maken als je een meisje mist, dan deze Chopin. En romántisch! Shit, ik wou dat ik piano kon spelen. En dat ik wat beter kon koken, dat ook.
46. John Frusciante
Hij is uit RHCP gestapt, wist u het al? Liefhebbers roepen "oef, eindelijk!" en daar sluit ik me graag bij aan. Solo doet deze mens immers veel mooiere dingen dan in de schaduw van Antony K..
47. A Perfect Circle
Voor Tool in mijn top 50 zou ik me schamen (gelukkig zou het nooit zo ver komen), maar van nevenproject A Perfect Circle heb ik bij momenten wel genoten.
48. Hannelore Bedert
Ah, ook nog op de valreep. Nog niet ontdekt, deze? Vast wel. Kleinkunst die nog iets te zeer naar de schoolbanken ruikt, maar desalniettemin bij momenten wel al heel mooi. Ga dat zien op een foor bij u in de buurt!
49. Isbells
En ook deze op de valreep, maar evenmin onontbreekbaar. Eén van de Belgische ontdekkingen van dit najaar, dat moet u met mij eens zijn. Luisteren!
50. Moderat
Een stel Duitsers om het af te leren. Zweverige dance die mij slechts in enkele nummers kon bekoren maar dus wel genoeg om hier de deuren te sluiten. En da's niks te vroeg want ik ben fuckin' moe. Slaapwel.
zondag 27 december 2009
Moed
Wat ik in mijn cocon doe, verschilt wezenlijk van wat ik buiten mijn cocon doe. Mijn cocon is mijn kamer, mijn plek, mijn fort. In mijn cocon doe ik gek, wat ik wil, gewoon wat ík voor één keertje wil.
In mijn cocon moet ik het met niémand, ik zeg met niémand, over het glazen huis hebben en hoe fantastisch dat initiatief wel niet is. Oh jongens..
In mijn cocon geil ik op mezelf. Ik lees een boekje van Rainer Maria Rilke en vind mezelf een hele baas. De gekste dingen combineer ik in mijn cocon, maar wel míjn dingen. Dat gaat van Rilke over De Jeugd van Tegenwoordig tot Noordkaap en "The Clash of Civilizations" van Samuel Huntington. Maar dat ik dat alles ook inhoudelijk ten volle begrijp, dat zal u mij niet snel horen beweren hoor.
En wat er buiten mijn cocon gebeurt frustreert me niet zelden. Ik begrijp daar niet veel van, van die leeghoofdigheid - hier, het woord is er uit - die heerst. Weet u dat ik nooit met iemand kan spreken over Rainer Maria Rilke, behalve dan met die ene man van wie ik dat boekje cadeau kreeg? Ik vraag me soms af waar de mensen samenkomen die wél over Rainer Maria Rilke spreken. Op geheime locaties, in clubverband? In zoiets als een loge?
Nu, ik ben bevoordeeld, want ik ken "de twee". Ik ken die buitenwereld van Witse, So You Think You Can Dance, Milow, Gabriël Rios en Pieter Aspe. Ik weet wel dat Q-music, één, Véronique De Kock en Stan Van Samang 'makkelijk' zijn voor een stom publiek. Maar daarnaast wil ik verbreding, voor mezelf en voor anderen. Daarnaast moet er plaats zijn voor het 'bredere pallet'. Voor onconventionaliteit en gekte. Zonder taboes op alles wat naar het intellectuele neigt.
Ik ben een Stijn Meurisfan, zeg ik met enige trots. Wie is nog een Stijn Meurisfan in dit tijdsgewricht? "Wie danst er nog?" om het met de man zelf te zeggen.
Kent u een jongeman die van Stijn Meuris houdt? Ik moest maar eens een ode brengen aan die man en zijn moed. Want 'moed' is wat Stijn Meuris kenmerkt.
(Bottomline van dit stukje is zoals zo vaak dat onze maatschappij erop gericht is zijn troepen dom te houden. Het spijt me.)
In mijn cocon moet ik het met niémand, ik zeg met niémand, over het glazen huis hebben en hoe fantastisch dat initiatief wel niet is. Oh jongens..
In mijn cocon geil ik op mezelf. Ik lees een boekje van Rainer Maria Rilke en vind mezelf een hele baas. De gekste dingen combineer ik in mijn cocon, maar wel míjn dingen. Dat gaat van Rilke over De Jeugd van Tegenwoordig tot Noordkaap en "The Clash of Civilizations" van Samuel Huntington. Maar dat ik dat alles ook inhoudelijk ten volle begrijp, dat zal u mij niet snel horen beweren hoor.En wat er buiten mijn cocon gebeurt frustreert me niet zelden. Ik begrijp daar niet veel van, van die leeghoofdigheid - hier, het woord is er uit - die heerst. Weet u dat ik nooit met iemand kan spreken over Rainer Maria Rilke, behalve dan met die ene man van wie ik dat boekje cadeau kreeg? Ik vraag me soms af waar de mensen samenkomen die wél over Rainer Maria Rilke spreken. Op geheime locaties, in clubverband? In zoiets als een loge?
Nu, ik ben bevoordeeld, want ik ken "de twee". Ik ken die buitenwereld van Witse, So You Think You Can Dance, Milow, Gabriël Rios en Pieter Aspe. Ik weet wel dat Q-music, één, Véronique De Kock en Stan Van Samang 'makkelijk' zijn voor een stom publiek. Maar daarnaast wil ik verbreding, voor mezelf en voor anderen. Daarnaast moet er plaats zijn voor het 'bredere pallet'. Voor onconventionaliteit en gekte. Zonder taboes op alles wat naar het intellectuele neigt.
Ik ben een Stijn Meurisfan, zeg ik met enige trots. Wie is nog een Stijn Meurisfan in dit tijdsgewricht? "Wie danst er nog?" om het met de man zelf te zeggen.Kent u een jongeman die van Stijn Meuris houdt? Ik moest maar eens een ode brengen aan die man en zijn moed. Want 'moed' is wat Stijn Meuris kenmerkt.
(Bottomline van dit stukje is zoals zo vaak dat onze maatschappij erop gericht is zijn troepen dom te houden. Het spijt me.)
vrijdag 25 december 2009
Wat doen we met zo'n jongen?
Het is niet verplicht, ik kan er ook nog een draai aan geven, maar het ziet er wel hoe langer hoe meer naar uit dat ik ook deze eigenlijke kerstavond alleen op mijn kot zal doorbrengen. En het zou nooit de bedoeling mogen zijn daar dan veel spel van te maken - neen integendeel, want dat is oncool - maar uiteindelijk kruipt het dan toch in je kop en voor je het weet heb je een kleine pruimentaart gekocht en zit je die in je eentje op te eten met wat depressieve Spaanse muziek als geluidsbehang.
Een eerder onconventionele manier van fêteren, besef ik, en die onconventionaliteit staat me op zich wel aan. Maar meer nog dan dat ze me aanstaat, boezemt ze me ook enige angst in. Word ik later een eenzame landloper die in deze periode van het jaar aan zelfmoord denkt? Heeft de wereld mij verlaten of dreigt ze dat elk moment te kunnen doen?
Ik vind dat interessante vragen, maar een eerlijk antwoord zoek ik er liever niet op. Dat zou píjn doen, dat antwoord. Als een eindschot aan een gelopen wedstrijd.
Grote zakken chips eet ik, in de wetenschap dat ik er puisten van zal krijgen. Het ontbreekt me aan de 'wilskracht' die ik nodig heb om die puisten te bestrijden. Liever lui zijn met puisten dan flink zijn om, ja, om wat?
Dat zit er diep in bij mij: dat het niets uitmaakt. En in dat besef zoek ik een stage en daarna een job. Wat doen we met zo'n jongen, mama?
Een eerder onconventionele manier van fêteren, besef ik, en die onconventionaliteit staat me op zich wel aan. Maar meer nog dan dat ze me aanstaat, boezemt ze me ook enige angst in. Word ik later een eenzame landloper die in deze periode van het jaar aan zelfmoord denkt? Heeft de wereld mij verlaten of dreigt ze dat elk moment te kunnen doen?
Ik vind dat interessante vragen, maar een eerlijk antwoord zoek ik er liever niet op. Dat zou píjn doen, dat antwoord. Als een eindschot aan een gelopen wedstrijd.
Grote zakken chips eet ik, in de wetenschap dat ik er puisten van zal krijgen. Het ontbreekt me aan de 'wilskracht' die ik nodig heb om die puisten te bestrijden. Liever lui zijn met puisten dan flink zijn om, ja, om wat?
Dat zit er diep in bij mij: dat het niets uitmaakt. En in dat besef zoek ik een stage en daarna een job. Wat doen we met zo'n jongen, mama?
donderdag 24 december 2009
Pff, echt waar
Eerlijk? Ik weet soms niet wat ik wel en niet moet zeggen. Moet ik zeggen dat ik het echt niet erg zou vinden mocht ik vannacht een pijnloze dood sterven in mijn slaap? Moet ik zeggen dat ik te lui ben om nu na te denken, maar dat ik tegelijk te exibitionistisch ben om me in te houden? Moet ik zeggen dat het me daarom alleen al frustreert dat ik weet dat er toch niemand leest? Moet ik zeggen dat ik die hele Music For Life-actie echt een beetje haat als ik eerlijk ben?
Nee, ik zou dat allemaal beter niet zeggen. Maar ja, het is er nu toch al uit. Moet ik zeggen dat ik studeer om zomaar wat aan te kunnen modderen? Moet ik zeggen dat ik graag schrijf, maar dat ik niet weet hoe ik mijn 'ei' moet leggen? Moet ik toegeven dat ik begot niet weet waar ik naartoe ga?
Dat het me deprimeert, da's zeker. Dat ik hoop dat er een tijd komt waarin ik álles leuk vind. Dat er nu mensen zijn die denken dat ik níks leuk vind. Dat er mensen zijn die denken dat ze bevriend met mij zijn en dat die mensen zich gedragen alsof ze mijn deurwaarder zijn.
Dat ik kan blijven geven. Dat ik dat ook zal doen. Tot mijn armen onwillekeurig uit hun kommen schieten. Tot iemand mij komt zeggen dat het allemaal maar om te lachen is.
Vindt u ook dat het allemaal zo vlot gaat en dat het zo goed klinkt?
Weet u veel, u leest toch niet mee.
Maar dat zal mij niet stoppen. Kerstkalkoen, dat u daar zit.
Nee, ik zou dat allemaal beter niet zeggen. Maar ja, het is er nu toch al uit. Moet ik zeggen dat ik studeer om zomaar wat aan te kunnen modderen? Moet ik zeggen dat ik graag schrijf, maar dat ik niet weet hoe ik mijn 'ei' moet leggen? Moet ik toegeven dat ik begot niet weet waar ik naartoe ga?
Dat het me deprimeert, da's zeker. Dat ik hoop dat er een tijd komt waarin ik álles leuk vind. Dat er nu mensen zijn die denken dat ik níks leuk vind. Dat er mensen zijn die denken dat ze bevriend met mij zijn en dat die mensen zich gedragen alsof ze mijn deurwaarder zijn.
Dat ik kan blijven geven. Dat ik dat ook zal doen. Tot mijn armen onwillekeurig uit hun kommen schieten. Tot iemand mij komt zeggen dat het allemaal maar om te lachen is.
Vindt u ook dat het allemaal zo vlot gaat en dat het zo goed klinkt?
Weet u veel, u leest toch niet mee.
Maar dat zal mij niet stoppen. Kerstkalkoen, dat u daar zit.
Doodgaan is een langdurige bezigheid
Deze akker is kaal en saai. Uw opa is er niets tegen.
Ik heb mijn akker leegegmaakt om hem weer op te vullen.
Met schrijven en met leuteren. Met rijmen en met lullen.
Wie kerstavond alleen doorbrengt, is eenzaam en is gek.
Dat kerstavond niet alles is, dat klets ik uit mijn nek.
Oh kerstavond oh kerstkalkoen, waar zijt gij toch gebleven?
Wij hadden toch een afspraak, nu, al rond een uur of zeven.
Ik heb mijn akker leegegmaakt om hem weer op te vullen.
Met schrijven en met leuteren. Met rijmen en met lullen.
Wie kerstavond alleen doorbrengt, is eenzaam en is gek.
Dat kerstavond niet alles is, dat klets ik uit mijn nek.
Oh kerstavond oh kerstkalkoen, waar zijt gij toch gebleven?
Wij hadden toch een afspraak, nu, al rond een uur of zeven.
Abonneren op:
Posts (Atom)