A.'tje,
als een elektronische zakagenda tot in de puntjes beredeneerd A.'tje.
Heb je het ook nu weer allemaal tot in de puntjes beredeneer-redeneer-redeneerd?
Of heb je geweend?
Error?
Ik bedoel, je bent zo koel. Mijn rijmelarij verbleekt erbij. Je vriend vertrekt, mijn vriend vertrekt, en ik stuur je de sms "Ik ga de speelse belhamel missen, en koester hem nu nog maximaal."
Hoe doe je dat: beredeneren dat je lief tot maart volgend jaar wegblijft? Moet dat gewoon maar gebeuren? Denk je dat je in de tussentijd iets aan mij zal hebben? Zullen we samen over hem praten? Er zou best wel wat drama aan te pas mogen komen. Dat is mijn stiekeme wens.
Ik lijk je wel te plagen. Ik wil altijd maar iets aan je veranderen. Waarom toch?
Waarom het nu lijkt alsof ik je iets verwijt? Vanwege wat ik net schreef. Drama, ijskoningin, drama. Een beetje ieniemieniebeetje drama voor de liefde. Het vuur van de man en de vrouw. De oceaan van de afstand. De zee van tranen. Pathos. Onmacht. Verlangen. En dat alles op je lippen bestorven. Voor de poëzie. Al is het dan maar rijmelarij.
"Ik koester hem nu nog maximaal" en dan hoop ik stiekem dat jij je hoofd in een kussen verbergt. Dat je niet antwoordt is alvast een goed teken. Je doet dat niet, dat weet ik wel, - dat van dat hoofd in dat kussen, ja - maar het maakt me er niet minder nieuwsgierig om naar wat er zou gebeuren mocht je het wél doen. En intussen blijf ik het bijzonder appreciëren dat je de enige zakagenda ter wereld bent die voortdurend pretlichtjes in haar ogen heeft.
x.
P.S.: waarschijnlijk denk je nu dat ik het niet aankan, dat hij vertrekt. Op die vraag kan ik voor het zover is echter geen antwoord geven. Maar het is duidelijk dat ik anderen, en dan vooral jou, wil meesleuren in mijn potentieel gevoel van gemis, dat zal wel weer de droge waarheid zijn, ja.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten