zaterdag 23 januari 2010

Beginnend gemis

Lieve W.,
Ik ga je missen als je er over enkele dagen niet meer bent. Ik zal de manier missen waarop je je hoofd om de deur steekt, met die half-ironische glimlach, die verraadt dat je het allemaal behoorlijk 'curieus' vindt. Of je rode jasje dat je mooier maakt dan je misschien bent. Al ben je echt wel mooi, W., of een beter woord is misschien schattig. Je bent ongelooflijk schattig door je gedrag, de manier waarop je die vreemde taal spreekt, de manier waarop je me meermaals bedankt nadat ik niks in het bijzonders heb gedaan, de manier waarop je beteuterd kijkt of waarop je 'guitenstreken' uithaalt.

Toen je ontgoocheld was wilde ik je troosten. Ik moest me inhouden om mijn arm niet om je schouder te leggen, om je hoofd niet aan mijn borst te drukken. Je kon alle steun gebruiken, dat zag ik. In dat verre, vreemde land waar niet alles altijd op wieltjes voor je loopt. Maar je was moedig en dat maakt je nog leuker: de volgende dag was er niets meer aan de hand en streed je weer voor wat je waard was.

Oh, ik ga je missen met je mooie, zwarte haar.

***

Beste E.,
Ik ga je missen. Je mag je voorhoofd fronsen en al wat je wil, maar het is waar. En dat je zelf eigenlijk ook niet echt wil vertrekken, zoals je zei, maakt het natuurlijk nog jammerder.

Ik heb zelden iemand zo kokket weten zijn en nooit heb ik 'kokketerigheid' leuker gevonden dan wanneer jij het was. Met je nieuwe groene trui die je heel mooi maakt en je gezicht dat gladder is dan eender welk gezicht ik ooit zag. Blij dat ik je nog heb kunnen complimenteren over die trui, trouwens. Als ik het niet had gedaan, had dat aangevoeld als een gemiste blijk van genegenheid. Het zou in mijn hoofd blijven hangen zijn.

Ook die zakelijkheid van je, gecombineerd met die energie en 'goesting'. Je hebt alles om 'een grote' te worden E.. Succesvol in een functie die je op het lijf geschreven is. Liefst leidinggevend, zoals je me vertelde, waarop ik een smalend glimlachje moest onderdrukken. Zoals ik een smalend glimlachje moest onderdrukken toen je eerlijk toegaf ambitieus te zijn, als in aardig wat geld willen verdienen. Niettemin vind ik je heel leuk en accepteer ik alles van je. Zoals je zonder schroom bent wie je bent. Zoals je je op je best - en dat is behoorlijk goed - toont. Zoals je van serieus naar heel onnozel kan gaan in een oogwenk. Zoals dat alles mijn hoofdje net niet genoeg aan het tollen heeft gebracht om nu als een puber naar jou te verlangen.

Je 'fladdert' als een vlinder van de ene naar de volgende halte in je leven. Fladder nog eens tot bij mij, als je tijd en zin hebt. En draag je groene trui zo veel als je kunt. Hij zal je nog gelukkiger maken dan je nu misschien al bent.

Geen opmerkingen: