Dat ik denk

Wat ik echt wil zeggen als ik alle overbodige woorden weglaat?

Dat ik denk dat alles nooit anders zal zijn dan het nu is.
Dat ik denk dat 'ik' nooit anders zal zijn dan ik nu ben.
Dat ik van de twee vorige gedachten niet zeker ben.
Dat ik ze zelfs dikke zever vind.
Dat ze daarom weggelaten kunnen worden, mocht ik er deze en de vorige niet aan hebben opgehangen.
Dat denken eigenlijk impliceert dat je niet zeker bent.
Dat Descartes maar wat uit zijn nek kletste.
Dat ik zelfvertrouwen heb en dat dat het er zeker gemakkelijker op maakt.
Dat ik sta te popelen en te popelen en te popelen, en dat dat me gelukkig houdt.
Dat ik het wel jammer vind dat het allemaal niet wat sneller gaat.
Dat een mens geduld moet hebben en dat 2009 me dat heeft doen inzien.
Dat dit allemaal overbodige woorden zijn.
En dat het conflict tussen Israël en Palestina nog wel even kan duren.