Bel me! Schrijf me!

Hey M., ik ben het.
Je weet dat ik je bijna altijd bel als ik me niet zo goed voel. Sorry daarvoor.
Nu dus ook weer, ja.

Hoe het komt? Bwa, het is er gewoon. Mijn spieren zijn stram, ik ben moe.
Nee, ik heb geen koorts. Ik heb het al enkele dagen.
En school is bollocks. Saai. Kut.
Verveling. Eenzaamheid.

Hoe gaat het met jou?
Vertel me iets leuks, waar ik me aan kan optrekken.
Ik vind je leuk.
Je krijgt van mij een 9.4 op tien.
Echt waar.

M., waarom ben jij zo volwassen en ik zo'n kind?
Waarom heb jij het zo op een rijtje?
Wist je dat ik een blog heb?
Nee, ik geef je de url niet, sorry. Probeer 'm eens op te sporen, maar laat me er voorts niks van weten.

Je maakt me echt beter. Ik voel me al een stuk beter.

Hoe gáát het met je? Dat interesseert me echt.
Ik schaam me voor mezelf.
Natuurlijk zeg je dat het niet erg is. Ik vind het wel erg.
Ik moest maar eens wat leuker worden.

Vertel het me!

Heerlijk. Je bent zo goed bezig.
Ik ook hoor. Ik kan het ook.
Ik ga het nu doen.
Bedankt. Je bent geweldig. Ik héb iets aan jou.

Tot binnenkort.
Schrijf me.
Slaapwel.