Als Pitchfork een top 50 mag hebben, dan ik een top 51. Toch?

En als ik hier nog eens in 't lang en in 't breed ga uitleggen wat en hoe, dan ga ik nóg veel langer bezig zijn. Dit zijn dus 51 namen die ik in 2008 het meest afgespeeld heb op mijn computer en die dus alsdusdanig geregistreerd zijn door de geweldige last.fm-scrobbler. Met een klein beetje enthousiaste uitleg.

1. Scout Niblett
Numero uno en dat vind ik best. Ik ben een beetje verliefd geweest op Scout Niblett dit jaar. Voor wie haar niet kent: dit is een kruising tussen Cat Power en een mokkend kind.
cd's: "Kidnapped By Neptune" en "This Fool Can Die Now"
song: "Lullaby For Scout In Ten Years"

2. Low
Mijn Low-fanschap nam dit jaar Radiohead-eske proporties aan. Ik luisterde heel wat naar "Drums And Guns", dat ik nog steeds niet gewéldig vind, en ontdekte ook hun "Lifetime Of Temporary Relief"-box, met die toffe dvd.
Lichtelijk genant feit: ik heb de vroege Low-platen nog te ontdekken in 2009.

3. Randy Newman
Echt iets voor mij, zo kwam ik dit jaar te weten. Zijn laatste cd heb ik nog niet gehoord, maar uit de bib ontleende ik zijn debuut uit '68 en dat vond ik onmiddellijk bijzonder tofkes. Ja, ik heb dit jaar wat oude knarren willen ontdekken, en ik ga daar gewoon mee doorgaan, geloof ik.

4. Madrugada
Kende ik enkel het machtige nummer "Stories From The Streets" van. Heb ik verandering in gebracht. Een heel album lang kunnen ze me niet boeien, maar ze hebben zo soms eens een númmer.

5. The Notwist
"The Devil, You + Me" openbaart zich maar niet aan mij, maar in plaats daarvan stelde ik het dit jaar met "Shrink" uit blijkbaar 1998 alweer. Ik ga u meteen zeggen dat ik die plaat in feite beter vind dan "Neon Golden". Leer er mee leven. Ik meen het.

6. Morphine
Eigenlijk moest Morphine op één, voor de juistheid. Dit is zo'n vette groep en dat heb ik dit jaar finaal beslist. Die stem, die saxofoon, die legende. Blijf met uw poten van dat exemplaar van "Cure For Pain" in de Brusselse Pête Mêle. De volgende keer dat ik daar kom, koop ík die cd.

7. Sun Kil Moon
Ik heb "April" geresenceerd voor goddeau, maar heb er achteraf niet meer naar geluisterd. Bloedmooi natuurlijk, maar ergens lééft het soms wat weinig bij die Mark Kozelek. Wel een intrigerende tiep anders. Die rust!

8. Four Tet
Grote naam eigenlijk wel, toch. "Rounds" (her)ontdekt en er echt een tijdje aan verslingerd geweest. Ik vind mezelf nog steeds een beetje cool - bloos - als ik bemerk dat ik oprecht kan genieten van zulke instrumentale muziek. Ja ja, de tijden dat er zang moést inzitten zijn stilaan helemaal voorbij.

9. The Raveonettes
Toegegeven, dit staat te hoog. "Pretty In Black" heeft zo'n paar nummers die je kan blijven spelen, maar - voor u het zegt - dit is in de jaren '60 veel beter gedaan. Eentje voor 2009 maar meteen: The Ronettes (en Phil Spector tout court).

10. The Von Bondies
Plezant! "Pawn Shoppe Heart" is gewoon een geut onbeschaamde rock'n'roll. Voilà.

11. Neu!
Lekker verantwoord doen, ja, dat doe ik soms ook. Het volledige oeuvre uit de bib ontleend en er eerlijk gezegd geen bal aan gevonden. Onbegrip? Doofheid? Natuurlijk hoor ik dat hier grondleggers bezig zijn, maar doe mij vooralsnog dan toch maar de nazaten van deze krautrock-iconen.

12. Tapes 'n Tapes
Hun "Walk It Off" van dit jaar bevatte zo zijn geweldige momenten. Luister naar "Blunt" en u weet wat ik bedoel.

13. Phon°noir
Duitse elektronica en bijzonder mooi. "The Objects Don't Need Us" heet de plaat die u moet beluisteren. En opnieuw moet beluisteren. En opnieuw moet beluisteren.

14. The Dodos
Favorietje van 2008. Zo sympathiek allemaal, met dat gedram op die drums. Hun debuut "Visiter" is niet toegankelijk genoeg om er een Fleet Foxes van te maken. 't Is te zeggen: niet voor hen out there, wel voor mij.

15. Yeasayer
En nog een favorietje, en wel een van de laatste maand. Hun "All Hour Cymbals" is echt heel goed. Meerdere luisterbeurte, dat wel, maar toen stond ie elke dag drie keer op. Terechte hype dus dit.

16. Fleet Foxes
De algemene nummer één staat op zestien en staat daar goed. Best mooi allemaal, ik hou er wel van, maar een nummer één is dit toch niet per definitie? De eindejaarslijstjes van Humo staan vol debuten en daar begrijp ik niks van. Geef het allemaal wat tijd.

17. Joy Division
Na het zien van "Control" eindelijk in deze band gerold. u ik Ian Curtis "gezien" had, wilde ik hem ook fatsoenlijk horen zingen over zijn demonen. "Unknown Pleasuren" is griezelig, met "Closer" ben ik nog bezig. Of het terecht is dat ze zo'n legende zijn? Er hing wel iets rond die band, zoveel is zeker.

18. Mono
Met alle respect: Mono maakt geluidsbehang voor als ik lees. Mijn geschiedenis met deze groep gaat al verschillende jaren terug en ik zag ze al meerdere keren live. Het is ook daar dat ze voor mij geheel tot hun recht komen. Die bassiste, weet u.

19. Opgezwolle
Yes, dit is gewoon cool. "Eigen Wereld" van Opgezwolle is niet minder dan een vette plaat. Ik ben zot van de teksten en de muziek eronder. Naar 't schijnt bestaat de groep al niet meer?

20. M. Ward
Het prachtige "Post-War" ontdekt. Duurde even voor ik het überhaupt doorhad. Soms toch blij dat ook ik na een tijd toch over een soort kennersoor blijk te beschikken. Dit is klasse.

21. Sparklehorse
Naar het debuut, "Vivadixiesubmarinetransmissionplot", geluisterd, gewoon uit curiositeit. Over die Mark Linkous loopt deze en gene altijd maar te roepen dat hij zo geniaal is (en zo gehandicapt). Welnu: dat debuut is inderdaad goed te smaken.

22. Sven van Hees
"Muziek om op te poepeeeh!" Daar was het me niet om te doen. "Calypso" stond gewoon op en bleef nog wat langer opstaan. Tot de Sven op 22 belandde in mijn lijstje, begod.

23. Migala
Dit wilde ik graag goed vinden, jongens, maar het is me niet gelukt. Niet genoeg geluisterd? Ik weet het niet. Filmisch en tropisch en al wat je wilt. Maar schijnbaar niet al wat ík wil.

24. Marissa Nadler
't Is dat Alela er zo meteen aankomt en dat ik daar echt niet omheen kan, anders had ik gezegd dat Marissa Nadler de chief van de vlinderende folkmeisjes was. De nummer twee dan, na Alela. Kan niet slecht zijn, toch?

25. My Morning Jacket
Langzaam aan 't ontdekken, deze populaire groep. Vooral "At Dawn" heel wat beluisterd dit jaar en daarnaast ook hun klepper: "Z".

26. Alela Diane
Had hoger gemogen hoor. "The Pirate's Gospel" was zowat de Fleet Foxes van vorig jaar, maar hiervan werd ook ik dus echt van m'n sokken geblazen. Zo mooi! Zo eenvoudig! Zo mooi! Oh dat zei ik al. Op endless repeat kan je dit zetten. En er moet toch bijna een opvolger gaan komen, niet?

27. Benoît Pioulard
Ook via de bib, met in mijn achterhoofd een goddeaurecensie van Jurgen Boel - no kidding! Speciaal, interessant en ik bleef achter met drie nummers die ik heel goed vond en nog regelmatig speel.

28. El-P
Een van de revelaties van 2007 was dit; 2007 waarin ik de nieuwe releases wél vollenbak volgde. "I'll Sleep When You're Dead" van El-P heeft me doen beseffen dat ik even opgewonden kan raken door hiphop als door gitaarmuziek. Omdat El-P een kruisbestuiving ven meerdere genres maakt, waarschijnlijk.

29. Led Zeppelin
Bij de L in de bib, het moest ervan komen. Enkel nog maar "III" en "I" gehoord, maar vanzelfsprekend ingezien dat dit "in den tijd" echt wel wat geweest moet zijn. En ik vind het zelf ook goed, wa's dat nu?! Alleen, ja: dat was toén hé..

30. Motek
Hun "Port Sunshine" vrij positief geresenceerd, geloof ik, maar hen dan live gezien en bijna in slaap gevallen. Daarna niks meer van gehoord - geen nieuws en geen muziek - en daar niet wakker van gelegen.

31. Liars
Typisch zo'n uit te checken groep, critici vinden hen goed om die en die reden. Ik hoorde "They throw us all in a Trench and Stuck a monument on top" en hun titelloze laatste en kon vooral die eerste waarderen. Moeilijke muziek, vind ik. Sezaar mag zich vrij voelen het mij hier eens te komen uitleggen.

32. Manyfingers
Voor €2.5 "Our Worn Shadows" meegegraaid in de Pêle Mêle, er eerst niet veel aangevonden en dan het licht gezien. Dit is gewoon mooie instrumentale muziek voor - opnieuw - als je aan 't lezen bent, ofzo (doe ik daarmee eigenlijk afbreuk aan de muziek?).

33. The Go! Team
De opvolger van "Thunder! Lightning! Strike!" was eigenlijk niet meer dan een doorslagje, maar ik vind The Go! Team een lekkere groep en dan wordt er zelfs veel naar doorslagjes geluisterd.

34. Devastations
"Yes, U" gerecenseerd en de foute conclusie getrokken, herinner ik me. Heel lang geleden alweer eigenlijk. Ik zou al eens moeten gaan luisteren..

35. Barbara Morgenstern
Een leuke ontdekking. Haar naam kende ik natuurlijk al, haar muziek nog niet. "Fjorden" uit de bib ontleend en er een beetje aan verslingerd geweest. Nu de rest van dat oeuvre.

36. Millionaire
Mijn tanden eens in "Outside The Simian Flock" gezet en wat blijkt zowat zeven jaar na datum: ik vind dat echt een goeie cd. De singles uit dat album zijn zó goed en tegelijk zo uiteenlopend: "Body Experience Revue", "Champagne" en "Come With You". Timothy's soloproject heb ik wijselijk genegeerd.

37. The Gutter Twins
Lijkt een beetje vergeten te worden in de eindejaarslijstjes, of was "Saturnalia" niet goed genoeg? Ik heb 'm gewoon gekocht uit een soort idolatrie en ik vind de plaat ook echt wel goed, al besef ik bij deze dat het weer lang geleden is dat ik 'm nog speelde.

38. Brokeback
Tofke! Zeer toevallig mee in aanraking gekomen, - ik kende de naam maar meer ook niet - maar heb het me geen moment beklaagd. "Looks At The Bird" uit 2003 is een bijzonder tof cd'tje van dit aan Tortoise verwante gezelschap.

39. Nina Simone
In de Fnac zo'n "Classic Nina Simone"-cd gekocht en besloten om er dan ook maar meteen naar te luisteren. Ja, ik was ondersteboven van de kracht van die stem. Dat deed mij zelfs enorm deugd, dat oprechte in heel haar wezen dat je dan ook nog eens zo goed hóórt. Begrijpt u, MGMT-fan?

40. The Replacements
Over hun "Let It Be" wordt nooit gesproken zonder erbij te vermelden dat het een meesterwerk is. Wel, ik heb het geprobeerd en ik vind de eerste twee nummers inderdaad enorm goed, maar daarna wordt het mijns inziens toch allemaal wat minder. Niet slecht, nee, maar wel wat minder.

41. Tortoise
Ken ik eigenlijk nog steeds bitter weinig van, gezien ik dit jaar enkel "Standards" ontdekte en bleef beluisteren. Net als bij Four Tet is dit muziek waarvan ik "blij" ben dat ik ze goed vind (geen zanglijn, weetjewel!).

42. dEUS
Klein groepje uit Antwerpen dat een cd uitbracht waar geen haan naar kraaide. Vooral "Favoriet Game" en "Slow" vind ik heel goed, maar "Vantage Point" in zijn geheel mag er best zijn.

43. Tom Waits
Zijn potten en pannenperiode willen exploreren en daarbij bij "Rain Dogs" blijven hangen. Had enkele luisterbeurten nodig, maar toen zag ik er de fun van in.
Stiekem hou ik wel nog steeds veel meer van "Closing Time".

44. Montevideo
Blij dat deze erin staan, want sta me nog eens toe om een politiekcorrect boompje op te zetten over de Walen. Montevideo is de hoofdstad van Uruguay, maar repeteert in Brussel, is bijgevolg Franstalig, maar heeft met zijn titelloze plaat echt een vette schijf afgeleverd. Op goddeau werd gezegd dat het doodzonde is dat "wij Vlamingen" dat niet te weten zouden komen, en dat is het inderdaad.

45. Rachel's
Uit de bib kennelijk, ik herinner het me niet precies. Vond het ook minder mooi dan ik graag had gewild.

46. Hellwood
Anekdote voor Boleuzia: "Chainsaw of Life" zien liggen in de soldenbakken van Fnac, thuis de goddeaurecensie gelezen en dan terug naar de Fnac gegaan om 'm te kopen. Goeie plaat, indeed. Nu het solowerk van Johnny Dowd en Jim White uitpluizen.

47. The May Queens
Rockgroepje rond die-gevoelige-van-Sophia. Tegen alle verwachtingen in vond ik "The May Queens" een toffe cd. Maar ik bvesef natuurlijk ook wel dat het eigenlijk enkel en alleen om The God Machine gaat als het op Robin Propper-Sheppard aankomt.

48. The Hold Steady
Nog eentje voor Boleuzia: lekkere plaat, die "Boys And Girls In America". "Stay Positive" nog niet gehoord, maar zeer benieuwd. Het was leuk dit jaar The Hold Steady te leren kennen.

49. Bon Iver
Ah, hij moest er toch ergens instaan, deze gevoelige mens. Ik vond "For Emma, Forever Ago" eigenlijk niet zo goed, om schuldig te pleiten. Enkel het afsluitende "Re:stacks" doét het echt voor mij. Maar het was een hype en dus heb ik het geprobeerd en geprobeerd en geprobeerd.

50. Portishead
Beter dan Bon Iver, dit. Tout court, en zeker met "Third". Na elf jaar, u kent dat verhaal, maar het is wel straf. Herinnert me er ook aan dat Geike uit Hooverphonic gestapt is - snif.

51. Fuck Buttons
Verdient een vermelding als uitsmijter. Was zowat mijn ontdekking van het jaar en zorgde zowel op Pukkelpop als in het STUK voor een uitstekend concert waarbij de trance niet uitbleef. Op cd misschien iets minder krachtig, maar desalniettemin het beluisteren meer dan waard.