zondag 1 april 2012

Complimentjesdag

Ik mis je. Nog steeds. Sinds je hier weg bent is het hier niet meer hetzelfde. Er is niemand die jou kan vervangen. Die zalige avonden die we hadden. Hoe we nooit echt 100% overeenkwamen en hoe we daarvan genoten. Hoe ik me al te knus in je zetel nestelde en jij wel wilde protesteren maar dat toch maar niet deed, vanachter je bureau. Hoe er totaal niet geflirt werd.

En nu vraag je me wat ik bedoel als ik je op Facebook vertel dat je echte lach veel mooier is dan die van je smiley en dat je ogen veel te mooi zijn om zelfs je smiley maar te laten knipogen. Daarmee bedoel ik niks speciaals, maar ik zet enkel ons spel voort. Wij werken immers aan een puzzel samen, remember?

                                                                        ***

Ik mis je. Zoals je intelligent en grappig naast me zat. Waar ben je toch? Ik mailde je een lange brief die je nog niet beantwoordde. Ik dring niet aan, maar ben zeker dat je nog zal antwoorden. En dat je mijn brief leuk zal vinden. Of hij je ego zal strelen is dan weer een andere vraag.

We moesten elkaar eens wat vaker een tijdje niet zien. Dan borrelt de inspiratie altijd weer in me naar boven. Dan heb ik zin om je brieven te schrijven en te vragen hoe je ook weer de naam van je man uitspreekt.

Kom terug, niet enkel voor mij. Kom terug voor ons allemaal. Je betekent een zonnestraal aan een anders wat kleurloze hemel.

                                                                         ***

Ik mis je. Zoals je anders dan wie ik ook ken, eerlijk bent. Je zegt de gekste dingen tegen me, zoals: 'ik ben blij omdat ik met jou aan het praten ben.' Ja, dan breekt mijn hart en lijkt het wel alsof ik een dochtertje dat ik niet heb, wil doodknuffelen. Je bent een unieke persoon in mijn leven. Jij kent geen ironie, enkel oprechtheid. De grote gevoelens ga je niet uit de weg. Geen knipoogjes dan, maar wel bij al de rest. We moeten elkaar zien, en schrijven. Ik heb je mijn thuisadres gegeven en jij zou me daarop schrijven. Dat lijkt me iets te omslachtig. Misschien moet ik een webcam aanschaffen? Ik wil je zien.

                                                                          ***

Je draagt een leuk kleedje. Je vriend heeft je dat vast nog niet verteld? Nee, dat dacht ik al. Vind je het een compliment? Dat is het ook, ik prijs je goeie smaak. Want met goeie smaak heb jij beslist dit kleedje te kopen. En dat we elkaar voor de rest niet kennen, dat geeft niets. Ik vond het leuk om jou te complimenteren en kan nu met een blij gemoed gaan slapen.

                                                                          ***

Je ruikt lekker. Nee, niet naar zeep. Naar vrijheid en vrolijkheid. Nee, dat begrijp ik, hier kom ik niet mee weg. Zo'n bullshit - haha. Wat niet wegneemt dat je lekker ruikt.

                                                                          ***

Je draagt leuke botten. Waarom ik dat zeg? Zomaar, om iets te zeggen. Of ik het meen? Niet echt. Er zijn er wel meer met zo'n botten.

Geen opmerkingen: