zaterdag 16 december 2017

You Got It

Ik wil iets vertellen over mijn laatste en in feite ook meest traumatiserende werkervaring. Alles begon toen ik een volledig in het Engels opgestelde vacature las die, heel eigenaardig (of noem het origineel voor mijn part), bol stond van de songtitels. ‘You Got It zoals Roy Orbison’ stond er meteen bovenaan bij de vereiste competenties te lezen, en verderop klonk het ‘You Know What I Want To Know zoals David Kitt’ en ‘You Know You’re Right zoals Kurt Cobain’. Ik ben niet zo zelfzeker en ik betwijfelde sterk of ik het wel altijd wel even right wist, maar toen ik ook ‘You Can Dance zoals Chilly Gonzales’ en ‘You Take My Breath Away zoals The Knife’ zag staan, was ik dermate geïntrigeerd dat ik wel móést solliciteren. Al was het dan maar om te lachen. Het ging namelijk om een job in een callcenter, dus waarom ik moest kunnen dansen ontging me een beetje. Maar goed, ik zou solliciteren en ik zou dat op mijn manier doen.
“I Am Free zoals The Mackenzie”, schreef ik in mijn brief om mijn onmiddellijke beschikbaarheid in de verf te zetten en “I Need Something Newn net als Savages” om aan te geven dat ik aan een nieuwe uitdaging toe was. “I Choose You, net zo resoluut als Sara Bareilles”, besloot ik mijn motivatie waarom ik bij dit bedrijf wilde werken en ietwat stoutmoedig maar in de sfeer van de vacature besloot ik met “You Gonna Want Me, net zo veel als Tiga en, by the way, I Bet You Look Good On The Dance Floor, net als Arctic Monkeys”.
Een (beknopt) antwoord liet niet lang op zich wachten. ‘You Better Mind - Sam Amidon’ stond er. Maar ik werd uitgenodigd voor een gesprek.
So far, so good, dus, maar het gesprek, ook weer in het Engels, verliep anders dan ik het mij had voorgesteld. Ik nam plaats aan een bureau tegenover een wat oudere maar wel behoorlijk aantrekkelijke dame - een bepaald type man zou van een ‘milf’ gewagen -, en die dame, de CEO, zo bleek, viel meteen met de deur in huis. “You Look So Fine” parafraseerde ze Garbage en “I Think I Like You” zei ze even later met The Black Box Revelation. De muziekkennis van deze vrouw begon me stilaan te verbazen.
Ze vroeg me ook om wat meer over mezelf te vertellen en omdat ik al lang niet meer van plan was om deze job serieus in overweging te nemen, verklaarde ik ondermeer: “I Bet On Losing Dogs” [Mitski], “I’m In Love With A German Filmstar” [The Passions/Foo Fighters] en, enkel om de interessante uit te hangen, “I’m An Outlaw” [Kurt Vile]. “I Will Never Let You Down”, besloot ik doodernstig met Rita Ora, waarna ik afscheid nam en de building verliet.
Nog diezelfde dag kreeg ik tot mijn verbijstering een mailtje van de HR-afdeling van het bedrijf. ‘You Got It’, zo las hun eenvoudige mededeling. Ik wist eerlijk gezegd eventjes niet wat te doen. Enerzijds was ik echt wel dringend op zoek naar een job, anderzijds was deze hele sollicitatie-ervaring toch echt te gek voor woorden. Ik was ook de flirterige uitspraken van de CEO niet vergeten en zat daar toch een beetje mee verveeld. Maar ach, op de werkvloer zou het er wel anders aantoe gaan.
Helaas helemaal niets daarvan, zo bleek al van bij mijn eerste werkdag. Mijn baas stuurde mij rare e-mails met titels als ‘You Are The Sunshine Of My Life’ [Stevie Wonder/Jack White] en ‘You’re Not Alone’ [Olive]. In de weken daarop ging ze nog verder en stuurde ze me enge berichten met onderwerpregels als ‘You Saved My Life’ [Cass McCombs], ‘I Will Possess Your Heart’ [Death Cab For Cutie] en zelfs ‘I Wanna Be Your Dog’ [The Stooges].
Dat de artiesten naar wie zij refereerde nogal aansloten bij mijn eigen muzieksmaak was maar een doekje voor het bloeden. Ik was niet gediend van dergelijke bizarre e-mails en bovendien hielden ze me van mijn werk als enquêteur. Enkele keren nam ik de moeite om mijn baas van antwoord te dienen en ik herinner me dat ik e-mails stuurde met titels als ‘I Ain’t No Joke’ [Eric B. & Rakim], ‘You Don’t Own Me’ [Grace] en ‘You’re So Vain’ [Carly Simon]. Ik had dat natuurlijk beter niet gedaan. Het zette haar er alleen maar toe aan om mij nog meer en nog smerigere berichten te sturen. Ze begon mij nu ook buiten de werkuren lastig te vallen, per sms. Het creepy ‘I Need Love, Baby Love, Not Trouble’ [Thomas Dybdahl], was er zo eentje, net als ‘I Thought You Were My Boyfriend’ [The Magnetic Fields], ‘I Would Be Your Slave [David Bowie] en het weinig aan de verbeelding overlatende ‘I Just Want To Make Love To You’ [Etta James]. Het waren maar enkele van haar vele vulgaire sms’jes die ik onbeantwoord liet.
‘You Show No Emotion At All’ [Hood] liet ze me weten. En ze had gelijk.
Toch moest er vroeg of laat aan deze situatie een eind komen en ik begon uit te kijken naar een andere job. Ik wilde me laten ontslaan, liever dan zelf mijn ontslag te geven, maar ik wist niet met welke argumenten ik mijn bazin zou kunnen overtuigen om mij de laan uit te sturen. “I’m Moving To Wales” [Eberg], mailde ik haar, en toen daar geen antwoord op kwam: “I Lied” [Telefon Tel Aviv]. Expliciet liegen tegen je baas is nooit een goed idee, redeneerde ik, maar ook na die laatste mail hoorde ik verschillende dagen niets van haar. Dat veranderde toen ik haar “I Kissed A Girl, ze leek op Katy Perry” sms’te. Blijkbaar volstond het gewoon om haar met zoveel woorden te laten weten dat ik niet in haar geïnteresseerd was en met een ander lag te kussen, of dat nu waar was of niet. Nog diezelfde dag kreeg ik via een mail, met als leugenachtige titel ‘You’re Not Good Enough’ [Blood Orange] te horen dat ik mijn boeltje kon pakken.
Was me dat een opluchting. Eindelijk verlost van die waanzin. Of dat dacht ik toch. Een week na mijn ontslag ontving ik immers ee nieuwe, hartverscheurende - ahum - sms: “You Stole The Sun From My Heart zoals Manic Street Preachrers."
Mijn ondertussen ex-bazin ging vervolgens helemáál door het lint met doodenge berichten als “You Are My Enemy” [Anohni] en “You Will Miss Me When I Burn [Will Olgham/Soulsavers feat. Mark Lanegan]. Ik ben daarop naar de politie gestapt en heb het hele verhaal verteld, nog veel gedetailleerder dan ik het hier beschrijf.
Sindsdien heb ik goddank nooit meer iets van mijn ex-bazin vernomen. Insane in the brain, nog aan toe.

Geen opmerkingen: