"We zijn ervan af"

Waaraan een Soedanese vluchteling zich bijvoorbeeld kon verwachten wanneer hij door de Belgische samenwerking met het Soedanese regime werd teruggestuurd? Aan stokslagen. Drie uur aan een stuk.
Dat zegt althans Koert Debeuf, de directeur van het Tahrir Institute die bewijzen verzamelde en ervoor zorgde dat staatssecretaris Francken (eventjes) onder vuur kwam te liggen, in de Standaard van 30 december 2017. Francken is ‘naïef’ geweest, aldus Debeuf, toen hij besloot om samen te werken met het Soedanese regime.
“Ik wilde die samenwerking met Soedan laten stoppen. Dat is gelukt. Dat Theo Francken nu nog altijd onder vuur ligt, is niet mijn schuld, maar komt door hoe hij daarop gereageerd heeft. Ik heb niks tegen Francken, maar ik ken teveel mensen in gevangenissen van dictators. Ik heb het politieke geweld gezien in Egypte, ik heb gezien hoe van demonstranten de armen en benen gebroken werden. Ik heb vrienden die in Caïro naast een politiebureau woonden en elke nacht wakker werden door het geschreeuw van gemartelde gevangenen. Dat motiveert mij om te doen wat ik doe.”
Dus, nu gaat ge mij niet wijsmaken dat Francken niet weet dat bepaalde mensen die hij terugstuurt martelpraktijken te wachten staat. Die weet dat heel goed. Maar hij is ‘daarvoor niet verantwoordelijk’, ah nee. Hoe dan ook, Franckens aanhoudende “we zijn er vanaf”-retoriek is zonder meer misdadig in deze context (en sowieso totaal ongepast in elke andere context) en wij zouden dat als maatschappij niet mogen aanvaarden. Ik heb de indruk dat wij nauwelijks nog beseffen wat woorden betekenen, ingedut als we blijkbaar zijn. Door en door cynische, bijna kwaadaardige, mensen maken deel uit van onze federale regering en wij laten ons nauwelijks horen. Eigenlijk zou het niet eens overdreven zijn om in dit land (en op andere plaatsen in Europa) ‘een Tahrirke’ te doen. Alsof er hier niks gebeurt dat het in feite waard is om een plein te bezetten. En als we geen plein willen bezetten, stel ik voor dat de VRT dagelijks in primetime een kwartier stokslagen of andere martelpraktijken uitzendt. Volgens mij is het tijd om wakker te worden. Anders is het straks van “Wir haben es nicht gewusst”. En dat meen ik. Ons, ingedutte malcontenten, zou zoiets kunnen overkomen.