Afspreken met prostituees

Sinds hij weet dat ik soms met prostituees afspreek, wil hij niks meer met mij te maken hebben. Een hypocriete houding, als je het mij vraagt, want zelf loopt hij zo geil als een otter, is hij totaal wanhopig over zijn kansen op de relatiemarkt en ik verdenk hem er van dat hij stiekem jaloers is dat ik hem voor ben geweest, met naar de hoeren te gaan. Ik zou hem willen zeggen dat hij niet flauw moet doen en dat hij gewoon moet aanvaarden dat ook hij zal moeten betalen als hij vandaag of morgen zin heeft in seks. Dat hij zich daar bij neer moet leggen, dat het zelfs niet erg is. Sommige mannen (laat ik voor de mannen spreken) komen (in deze tijd) nu eenmaal niet meer aan een relatie. Het is te moeilijk. Vooral te vernederend. Maar eens je dat hebt aanvaard, valt er een last van je schouders. Datingsites, daar maandelijks geld voor betalen, persoonlijke berichten versturen die steevast onbeantwoord blijven, het is pijnlijk, erg pijnlijk. Je fret er je kas van op, het sloopt je. Al die vrouwen met hun identieke interesses en ‘passies’ - waarom daar op inzetten als je al afknapt op het concept? Met hun blauwe of hun bruine ogen. Hoe ze allemaal heel graag op reis gaan en hoe geen van hen al weet of ze kinderen wil. Met hun meter zestig en hun ‘volslanke’ lijf. De dutskes die je er op basis van hun profielfoto zo uitfiltert. De lekkere wijven bij wie je van je leven geen kans maakt. Al de rest, zo saai, zo middelmatig en zo alleen. Dat zou niet mogen zijn, nee, maar het hoeft ook niet te verbazen dat het wél zo is. De liefdesindustrie is er een geworden van optellen en - haha - aftrekken. Het is er een van turven. Hoeveel gemeenschappelijke interesses heb ik met die vrouw en hoeveel breekpunten zijn er? Bruine ogen? Valt af. Ik verkies blauwe. Volslank? Skipperdeskip. West-Vlaams? Next.
Niks voor mij, die onlinedatingbusiness. De liefde, misschien ooit, wie weet. Maar ik zou er geen eed op doen. Met seks is het echter helemaal anders. Net als bij datingsites betaal je ervoor, maar je weet tenminste zeker dat je iets terugkrijgt voor je geld. Akkoord, het is misschien niet die manier van contact waar je echt naar op zoek bent, maar de spanning die door je lijf giert als je naar haar studiootje rijdt, die maakt het op zich al de moeite. Dat ze vervolgens niet meer dan het minimum doet, daar ben je op voorbereid, dat geeft niet echt. Het is het feit dat het kán, seks hebben, dat geruststellend is. En ja, dan betaal je er maar voor.
Het zou jammer zijn mocht het onderwerp taboe blijven. Het zou al helemaal zonde zijn als mensen om die reden niet meer met je zouden willen praten. Maar oh, kijk nu! Nu sms’t hij me net om te zeggen dat het hem spijt en dat hij het zelf heeft geprobeerd. Dat ik gelijk had toen ik zei dat het oké is. Dat hij er geen gewoonte van gaat maken, maar dat hij blij is dat hij weet dat het kán. ‘Goed zo’, antwoord ik. 'En doe er vooral je voordeel mee.'