Zal het er in de komende jaren op verbeteren in die zin dat de datum weer zal opschuiven naar september of oktober? Nee, hé?
De mens vindt zichzelf veel te belangrijk, is hoogmoedig, als hij vindt dat hij de aarde om zeep aan 't helpen is. De aarde gaat niet om zeep, ze verandert gewoon. Het is de mens zelf die door zijn gedrag op de aarde in de problemen komt. Dat zijn twee totaal verschillende dingen.
Persoonlijk vind ik het niet erg dat de mens een situatie creëert waarin hij zijn eigen voortbestaan op het spel zet. Ik ben meer begaan met ijsberen en andere dieren die geen schuld treffen maar die veel vroeger dan de mens in de problemen komen en met uitsterven worden bedreigd. Het voortbestaan van de mens, een meer destructieve dan constructieve soort, interesseert mij op zich niet. En het is duidelijk dat een meerderheid van de andere 7,125 miljard mensen diezelfde mening is toegedaan, al zullen de meesten onder hen dat voor zichzelf nog niet beseffen.
Als het voortbestaan van de mens ons werkelijk zou interesseren zouden we ons gedrag wel aanpassen. Maar, al het gelul over 'onze kleinkinderen' ten spijt, tot zo'n aanpassing is de mens niet in staat. Dit probleem is te groot voor de mens.
Is dat erg?
Media en activisten geven ons wel die indruk. Ja, zelfs al meerdere decennia vinden zij dat we ons deze kwestie serieus moeten aantrekken.
Maar wie kan nu decennialang iets heel erg vinden? Dan heb je toch geen leven meer?
Ik vind het veel erger dat ik mij al mijn hele bewuste leven ergens grote zorgen over moet maken, dan dat ik het erg vind dat het de toestand van de planeet is waarover ik mij zorgen moet maken.
Liever een zorg minder dan nog eentje erbij, nietwaar? Vooral als ik tegenover deze zorg vrijwel machteloos sta.
Ik vind het dus erger dat ons (nog steeds, of steeds maar weer) wordt aangemaand om bij dit soort nieuws stil te staan en eventueel eens na te denken over ons gedrag en hoe we dat zouden kunnen aanpassen, dan het nieuws dat we de aarde naar de kloten helpen op zich.
Dat de mens zijn voortbestaan in gevaar brengt, weet ik ondertussen wel. En dat de situatie er niet beter op zal worden (immer toenemende economische belangen, quoi), weet ik nu ook wel. Tien jaar geleden was het nog anders, maar ondertussen onthaal ik dit nieuws met enig schouderophalen. Vertel mij liever iets dat ik nog niet weet, media. Iets 'nieuws'.
Persoonlijk vind ik het niet erg dat de mens een situatie creëert waarin hij zijn eigen voortbestaan op het spel zet. Ik ben meer begaan met ijsberen en andere dieren die geen schuld treffen maar die veel vroeger dan de mens in de problemen komen en met uitsterven worden bedreigd. Het voortbestaan van de mens, een meer destructieve dan constructieve soort, interesseert mij op zich niet. En het is duidelijk dat een meerderheid van de andere 7,125 miljard mensen diezelfde mening is toegedaan, al zullen de meesten onder hen dat voor zichzelf nog niet beseffen.
Als het voortbestaan van de mens ons werkelijk zou interesseren zouden we ons gedrag wel aanpassen. Maar, al het gelul over 'onze kleinkinderen' ten spijt, tot zo'n aanpassing is de mens niet in staat. Dit probleem is te groot voor de mens.
Is dat erg?
Media en activisten geven ons wel die indruk. Ja, zelfs al meerdere decennia vinden zij dat we ons deze kwestie serieus moeten aantrekken.
Maar wie kan nu decennialang iets heel erg vinden? Dan heb je toch geen leven meer?
Ik vind het veel erger dat ik mij al mijn hele bewuste leven ergens grote zorgen over moet maken, dan dat ik het erg vind dat het de toestand van de planeet is waarover ik mij zorgen moet maken.
Liever een zorg minder dan nog eentje erbij, nietwaar? Vooral als ik tegenover deze zorg vrijwel machteloos sta.
Ik vind het dus erger dat ons (nog steeds, of steeds maar weer) wordt aangemaand om bij dit soort nieuws stil te staan en eventueel eens na te denken over ons gedrag en hoe we dat zouden kunnen aanpassen, dan het nieuws dat we de aarde naar de kloten helpen op zich.
Dat de mens zijn voortbestaan in gevaar brengt, weet ik ondertussen wel. En dat de situatie er niet beter op zal worden (immer toenemende economische belangen, quoi), weet ik nu ook wel. Tien jaar geleden was het nog anders, maar ondertussen onthaal ik dit nieuws met enig schouderophalen. Vertel mij liever iets dat ik nog niet weet, media. Iets 'nieuws'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten